Με δώρα και μπαλόνια, τετράδια και τσάντες, χαμόγελα και ανοιχτές αγκαλιές περίμεναν τα προσφυγάκια από τον καταυλισμό του Μόζα στο 9ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ιωνίας στον Βόλο. Στον αντίποδα του σκηνικού μίσους που έστησαν στο Πέραμα οι χρυσαυγίτες με τον μανδύα των γονέων και αγανακτισμένων κατοίκων, σύσσωμη η τοπική κοινωνία, από οργανώσεις της Αριστεράς μέχρι την Εκκλησία, αντιπαρέταξε εικόνες ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Οι εικόνες αυτές δεν περιορίζονται μόνο στον Βόλο όμως. Όπως εξηγεί η δασκάλα του 9ου Δημοτικού, Ελένη Μπαρμπουδάκη, συνηθίζεται να διαφημίζεται από τα ΜΜΕ περισσότερο η Ελλάδα της Χρυσής Αυγής, παρά η Ελλάδα της αλληλεγγύης. Την Παρασκευή δόθηκε «δωρεάν δεκατιανό από τα κυλικεία έπειτα από συνεννόηση του συλλόγου επαγγελματιών» μας λέει. Να ακόμη μια θετική είδηση που δεν βρήκε χώρο στα δελτία των 8 και τα πυκνά newsrooms των sites.

Πάντως, το βίντεο από τη θετική υποδοχή των προσφυγόπουλων που ανέβασε η συνάδελφος Ελένη Παπαθανασίου στον τοίχο της στο Facebook κατέγραψε ρεκόρ με 141.000 προβολές. Μαζί με views, όμως, μάζεψε και φασιστικά βέλη. Κάποιος αναρωτιέται «αν θα πουν ποτέ αυτοί οι αριστεροί κάτι για τα 500.000 ελληνόπουλα που υποσιτίζονται θα βαρέσετε κανένα παλαμάκια ρατςιςτες των ελληνων και επιλεκτικά φιλάνθρωπα ζωα ;;;;». Λέει κι άλλα ανορθόγραφα και ασύντακτα. Κι άλλα ανορθόγραφα και ασύντακτα λένε κι άλλοι, κυρίως όμως αυτό που επικρατεί στα σχολεία της χώρας δεν είναι μια ανορθόγραφη πραγματικότητα.

"Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι είμαστε ίσοι"

Στο Ρέθυμνο και το 1ο Δημοτικό (Τούρκικο) περίμεναν τους νέους τους συμμαθητές με τα προσωπάκια στα παράθυρα. «Είχαν αργήσει λίγο να έρθουν τα προσφυγάκια και έβλεπε, στα παιδιά την ανυπομονησία» μας λέει ο δάσκαλος Σταμάτης Βεδουράς εξηγώντας την εικόνα. Τα παιδάκια είχαν ετοιμάσει γράμματα για τους νέους τους φίλους και στους τοίχους του σχολείου είχε γίνει γκράφιτι που καλωσόριζε τα προσφυγάκια. Το πρώτο μάθημα στην τάξη δεν ήταν βγαλμένο από την εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας. Γνώρισαν όλοι μαζί τον πολιτισμό της Συρίας, τα μνημεία της. «Το σύνθημα του σχολείου είναι όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι είμαστε ίσοι» προσθέτει ο Σ. Βεδουράς, που τονίζει ότι οι ρατσιστικές αντιδράσεις, που δεν αφορούν συνήθως τα σχολεία, περιορίζονται μόνο σε ψιθύρους.

Ένα δέντρο ριζώνει την αλληλεγγύη

Μια ελιά είναι πλέον φυτεμένη στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Βαθέος Αυλίδος στην Εύβοια, που βρίσκεται κοντά στον καταυλισμό της Ριτσώνας. Τη φύτεψαν μαζί όλοι οι μαθητές, παλιοί και νέοι, επιλέγοντάς την ως σύμβολο της φιλίας, της ειρήνης αλλά και ως κοινό φυτό της Ελλάδας και της Συρίας. Ο διευθυντής του σχολείου Αντώνης Νικολακάκης υπογραμμίζει ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του το σχολείο είναι οικονομικής φύσης και όχι συμβίωσης. «Καταθέσαμε προϋπολογισμό στις 15 Οκτωβρίου και ακόμη δεν έχουμε πάρει χρήματα για το πετρέλαιο, τα χαρτικά και την καθαριότητα». Ο Αντ. Νικολακάκης τονίζει ότι είναι επίσης σημαντικό να ενταχθούν κανονικά τα προσφυγόπουλα στο σχολικό πρόγραμμα και να μη μένουν αποκομμένα στην απογευματινή ζώνη.

Δεν έγιναν όλα από τη μία μέρα στην άλλη. «Η τοπική κοινωνία στον Βόλο δραστηριοποιείται από καιρό. Υπάρχει ομάδα στήριξης προσφύγων, οργανώσεις και συλλογικότητες που κάνουν συνεχείς δράσεις. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το παράδειγμα του Πανεπιστημίου Βόλου που εκπονεί εκπαιδευτικά προγράμματα και για άλλες ομάδες πληθυσμών» λέει η Ελ. Παπαθανασίου.

Γλώσσα τους το παιχνίδι

Στο 132ο Δημοτικό Σχολείο Γκράβας γίνεται επίσης πολλή δουλειά. «Οι ανακοινώσεις μας είναι σε πολλές γλώσσες και στις συναντήσεις - εκδηλώσεις που κάνουμε έχουμε διερμηνείς με γονείς που το κάνουν εθελοντικά» μας λέει ο διευθυντής του σχολείου Πέτρος Χαραβιτσίδης. Τα παιδιά του 132ου υποδέχονται ζεστά τους νέους τους συμμαθητές. «Ανυπομονούν να έρθει ένα νέο παιδί. Κι όταν δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, βρίσκουν ένα παιχνίδι που δεν χρειάζεται η γλώσσα για να επικοινωνήσουν». Σημαντικό ρόλο, υπογραμμίζει ο Π. Χαραβιτσίδης, παίζουν οι δύο τάξεις υποδοχής, που λειτουργούν καλά φέτος. Αντίστοιχη σημασία δίνει και ο Σ. Βεδουράς από το Ρέθυμνο για τις υποστηρικτικές δομές, όπου κι εκεί λειτουργούν ικανοποιητικά. Όπου είναι παρούσα η Πολιτεία είναι απούσα η ευκαιρία να καλλιεργηθεί άσχημο κλίμα. Σε σύμπραξη με την κοινωνία, εικόνες όπως εκείνες στο Πέραμα μπορούν να μην κάνουν την εμφάνισή τους ξανά, εκτιμούν οι εκπαιδευτικοί και διευθυντές των σχολείων.

Η χρυσαυγίτικη μέθοδος

«Να τα πάρεις σπίτι σου», «Αν πιάσουν το θρανίο και μετά το παιδί μου ακουμπήσει το δικό του χέρι εκεί, θα μολυνθεί» είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που ακούει κανείς όταν παρακολουθεί φασίστες επί τω έργω σε μια συνάντηση γονέων και δασκάλων με θέμα τα «καφέ» παιδιά πρόσφυγες που μπαίνουν στην αγκαλιά του δημόσιου ελληνικού σχολείου.

Η σύγχρονη Ιστορία της «γενέτειρας της Δημοκρατίας», όπως κάθε ιστορία, γράφεται σήμερα στα σχολεία μέσα από μια πολεμική στην οποία επικρατεί η αλληλεγγύη, ενώ παράλληλα, οι κήρυκες τους μίσους επιδιώκουν να κερδίσουν έδαφος, επενδύοντας στην ανησυχία του γονέα. «Είναι δικαιολογημένος ο φόβος των γονιών, διότι η άγνοια είναι ο χειρότερος τρόμος και ο φόβος θρέφει τον φασισμό» μας είπε ο Κ., εκπαιδευτικός σε σχολείο της δυτικής Αττικής που πρόκειται να φιλοξενήσει προσφυγόπουλα.

Σε Πέραμα, Περιστέρι, Βόλο, Χίο, Λέσβο, Ωραιόκαστρο, Κολωνό, Κερατσίνι, οι φασίστες «στήνουν» βίαιο πολιτικό παιχνίδι με τακτικισμούς τόσο κοινούς, που παίρνουν χαρακτηριστικά πρωτοκόλλου. Μιλώντας με εκπαιδευτικούς και γονείς, διαπιστώσαμε ότι «παρέμβαση» των φασιστών στα σχολεία έχει πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά: Στην αρχή, εκπαιδευτικοί, γονείς, συχνά και μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δέχονται απειλητικά τηλεφωνήματα και προειδοποιήσεις με στόχο την τρομοκράτησή τους. Η δεύτερη πράξη συντελείται στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων. Αν υπάρχουν φασίστες ανάμεσα στα μέλη τους, αναλαμβάνουν τη «δουλειά» να καλλιεργήσουν φόβο και ανασφάλεια στους υπόλοιπους γονείς. «Ήταν σαν βαλτοί, πυροδοτούσαν το κλίμα πάνω που ηρεμούσαν τα πράγματα και οι γονείς καταλάβαιναν ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν» εξηγεί η Ρ., μητέρα μαθητή σε σχολείο των νοτίων προαστίων. Αν πάλι στον εκάστοτε σύλλογο γονέων δεν υπάρχει κανένας φασίστας, τότε «φυτρώνει» από το πουθενά.

Ο λύκος ντύθηκε γονιός

Μόλις φτάνει η στιγμή σύσκεψης όλων των εμπλεκόμενων συλλόγων και φορέων για τη μεταφορά των προσφυγόπουλων στα σχολεία, επιστρατεύονται πλέον μέλη φασιστικών οργανώσεων που μπαίνουν επιθετικά στις συζητήσεις και περιπολούν στους γύρω δρόμους.

Χαρακτηριστική ήταν η πρόσφατη περίπτωση στο Πέραμα, που ανάμεσα στους «αγανακτισμένους γονείς» διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν πέντε μέλη της Χρυσής Αυγής, παρέα με τον υπόδικο βουλευτή του νεοναζιστικού μορφώματος Γ. Λαγό. Σε μια φωτογραφία, για παράδειγμα, φαίνεται ο αρχηγός της Τ.Ο. Σαλαμίνας Παπαδημητρίου δίπλα στον αρχηγό της Τ.Ο. Περάματος Μουλιανάκη. Ενδεικτικό ήταν και το τηλεφώνημα που δέχθηκε η παρουσιάστρια του «Ε» από μαινόμενο γονέα, ο οποίος εν τέλει αποκαλύφθηκε ότι ήταν το μέλος της Κ.Ε. της Χρυσής Αυγής, πυρηνάρχης Πειραιά και σωματοφύλακας του Μιχαλολιάκου Σωτήρης Δεβελέκος.

Αξίζει να θυμόμαστε ότι ο μαθητικός κόσμος αποτέλεσε προνομιακό πλήθος απεύθυνσης των χρυσαυγιτών επί σειρά ετών. Την ίδια στιγμή που ανακοίνωνε ότι «καμία δράση δεν αναπτύσσεται σε σχολικούς χώρους, ούτε δέχεται στα γραφεία της ανήλικα παιδιά χωρίς την παρουσία των γονέων τους», η νεολαία του μορφώματος καλούσε από την «Αντεπίθεση» σε «Αγώνα στα σχολεία». Τώρα; Πώς θα στρατολογεί ο φασισμός με όπλο το μίσος και τον φόβο όταν αυτός θα έχει νικηθεί στα θρανία του Δημοτικού;