Τα τελευταία βεβαίως, αφού δημοσιεύονται όχι απλώς το τελευταίο Σάββατο του Σεπτέμβρη αλλά και την τελευταία μέρα του -κι έτσι γλιτώνω τον πονοκέφαλο να ψάχνω να βρω τίτλο για το σημερινό μας πολυσυλλεκτικό άρθρο.

Χωρίς άλλα προκαταρκτικά, ξεκινάμε με μια γενική που δεν την είχα ξαναδεί. Τα οξύτονα θηλυκά ονόματα σε -ώ, που μπορεί να είναι αρχαία (π.χ. Σαπφώ, Ερατώ, Κλειώ) ή νεότερα (π.χ. Αργυρώ, Μαριγώ, Ζωζώ) πριν από μερικές δεκαετίες ήταν αυτονόητο ότι και τα μεν και τα δε κλίνονται με τον δημοτικό τρόπο, δηλαδή της Σαπφώς, της Αργυρώς, τουλάχιστον όταν αναφέρονταν σε σημερινές γυναίκες. Ύστερα μάς πήρε και μας σήκωσε η γλωσσική σοβαροφάνεια και δηθενιά, και αρχίσανε να εμφανίζονται γενικές όπως «το ταμπεραμέντο της Σαπφούς Νοταρά» (που αν ζούσε να το δει η ίδια, θα τους έψελνε τον αναβαλλόμενο) και μετά η μπάλα πήρε και τα νεότερα ονόματα και διαβάζει κανείς για τη συνταγή της… Αργυρούς Μπαρμπαρήγου ή για την αγαπημένη συνήθεια της… Γωγούς Μαστροκώστα, λες και τη λένε Γωγού.

Η νεότερη εξέλιξη είναι ότι η αρρώστια αυτή επεκτάθηκε και στα παροξύτονα νεότερα θηλυκά, τα οποία ως τώρα είχαν μείνει αλώβητα. Έτσι, σε άρθρο που έχει και αυτοτελές ενδιαφέρον, ένας ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου γράφει: Τον Ιανουάριο – Μάρτιο του 1938 υπηρέτησε ως πρέσβης της Ελλάδας στη Σοβιετική Ενωση ο αδερφός της γιαγιάς μου, Δέσπους Κυριαζή, το γένος Νικολοπούλου…..

Η Δέσπου της Δέσπους προφανώς. Δες πού φτάσαμε, ακριβέστερα.

* Πριν από μερικές μέρες, ο Στέφανος Κασιμάτης στην καθημερινή του επιφυλλίδα είχε εγκωμιάσει το στυλ γραφής της Λίνας Μενδώνη: «Το γνωρίζω, επειδή κάποτε διάβασα μέσα σε μία νύχτα το βιβλίο της για τους νεολιθικούς οικισμούς της Τζιας». Ωστόσο, την κατηγόρησε διότι σε κάποιο άρθρο της δεν αναφέρθηκε καθολου στις «καταγγελίες της κ. Λούβη».

Προχτές, η κ. Μενδώνη απάντησε ότι α) το άρθρο που ενόχλησε τον κ. Κασιμάτη είχε γραφτεί τον Φλεβάρη, άρα ήταν απολύτως αδύνατο να αναφέρεται σε γεγονότα του Αυγούστου, και β) ενώ έχει γράψει αρκετά βιβλία, δεν έχει γράψει βιβλίο για τους νεολιθικούς οικισμούς της Τζιας!

Και καταλήγει η κ. Μενδώνη: Καθώς είμαι τακτική αναγνώστρια της στήλης σας, αναρωτιέμαι, αν και για τα υπόλοιπα θέματα που πραγματεύεσθε, είστε το ίδιο καλά ενημερωμένος, όπως και σε ό,τι με αφορά.

Ω ναι!

* Ο προχειρογράφος Γιάννης Σιδέρης αποδεικνύεται και διακινητής χοάκων -και μάλιστα διακινεί ξενοφοβικούς και ρατσιστικούς χόακες.

Σε άρθρο στο οποίο έχει βάλει στόχο να αποδείξει τη δυσκολία ενσωμάτωσης των μουσουλμάνων μεταναστών στις δυτικές χώρες, αναφέρει «την αδιανόητη απαίτηση κάποιων γονιών σχολείου του Καναδά να μην πουλάει το κυλικείο του καναδικού σχολείου τοστ με χοιρινό κρέας, γιατί το απαγορεύει η θρησκεία τους!» και επισημαίνει με ανακούφιση ότι:

Στην τελευταία περίπτωση υπήρξε μία από τις σπάνιες δυτικές αρνήσεις. Το αρμόδιο υπουργείο τους υπενθύμισε ότι είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν τα θέσφατα που βρήκαν στη χώρα φιλοξενίας, και τους προέτρεψε εάν δεν τους αρέσει η χώρα που τους υποδέχτηκε, υπάρχουν καμιά 80ριά χώρες, των οποίων οι κάτοικοι εμφορούνται από τη δική τους θρησκεία και αρχές, και στις οποίες μπορούν να μεταναστεύσουν!

Καταρχάς, το «θέσφατα» είναι ακυρολεξία -μάλλον ο καημένος ήθελε να πει «θέσμια», δηλ. τα ήθη και τα έθιμα. Αλλά το βασικό είναι ότι η ιστορία για τους γονείς που δεν ήθελαν χοιρινό στην καντίνα είναι μύθος, όπως μύθος είναι και η απάντηση των αρμοδίων -είναι μάλιστα μύθος που επαναλαμβάνεται μονότονα απο το 2014.

Ντροπή όμως να διακινεί κανείς τέτοιους μύθους…

* Συνεχίζοντας ισλαμοφοβικά, εθνοβαρεμένος ιστότοπος αποκαλύπτει ότι υπάρχει σχέδιο ισλαμοποίησης όχι απλώς της σύγχρονης Ελλάδας αλλά και της αρχαίας!

Έτσι, κάποιοι ανώνυμοι αλλά ασφαλώς σκοτεινοί κύκλοι προσπαθούν να μας επιβάλουν την απεικόνιση του Πυθαγόρα «σε μορφή Μπιν Λάντεν», όπως στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας, ενώ, όπως όλοι ξέρουμε, ο Πυθαγόρας ήταν «πραγματικά» όπως τον δείχνει η αριστερή πλευρά της φωτογραφίας.

Νομίζω μάλιστα ότι η αριστερή φωτογραφία είναι αποδεδειγμένης αυθεντικότητας διότι είναι η μοναδική σέλφη που έβγαλε στη ζωή του ο Πυθαγόρας.

* Το επόμενο δεν είναι καινούργιο μαργαριτάρι. Αντίθετα, μετράει δεκαετίες ηλικίας, ωστόσο δεν χάνει την αξία του. Το ανέφερε σε κάποιο σχόλιο μέσα στη βδομάδα ο φίλος μας ο Avonidas, αλλά το επαναλαμβάνω εδώ για να το βρει η Γεωγραφική Υπηρεσία της Νομανσλάνδης.

Λοιπόν, σε κάποια παλιά μετάφραση των Ταξιδιών του Γκιούλιβερ, στο τέταρτο μέρος, στο ταξίδι στη χώρα των Χουίνμς, διαβάζουμε:

Η ομιλία τους είναι ένρινη και λαρυγγική, και η γλώσσα τους προσεγγίζει περισσότερο τα ορεινά ολλανδικά ή γερμανικά, από όσες ευρωπαϊκές γλώσσες ξέρω, αλλά έχει πολύ περισσότερη χάρη κι εκφραστικότητα. Σχεδόν την ίδια παρατήρηση έκανε ο αυτοκράτορας Κάρολος ο 5ος, όταν είπε ότι αν απευθυνόταν στο άλογό του, θα του μιλούσε ολλανδικά.

Τα «ορεινά ολλανδικά» στο πρωτότυπο είναι High Dutch, δηλαδή επίσημα ολλανδικά, κάτι αντίστοιχο με τη δική μας καθαρεύουσα, σε αντιδιαστολή με τοπικές διαλέκτους.

Να σημειωθεί ότι το μεγαλύτερο υψόμετρο της Ολλανδίας είναι 322, στο τριεθνές σημείο με το Βέλγιο και τη Γερμανία.

* Την αγγελία που βλέπετε αριστερά την είδα σε φιλικό τοίχο στο Φέισμπουκ.

Δυστυχώς το τηλέφωνο έχει σβηστεί κι έτσι δεν μπορούμε να τηλεφωνήσουμε στον πολυτάλαντο πτυχιούχο ΤΕΦΑΑ (θα μπορούσε να είναι και γυναίκα, η πτυχιούχος, αλλά δεν το θεωρώ πολύ πιθανό) και να μάθουμε τι είναι οι «μετρήσεις με τανίτα».

Πάντως, οι περισσότερες υπηρεσίες που παρέχει αυτός ο πολυτεχνίτης πάροχος είναι «κατοίκων» -και, όπως θα προσέξατε, «ό,τι πάρετε ένα δεκάρικο» αφού όλες τιμώνται 10 ευρώ, από την προετοιμασία για ΤΕΦΑΑ ως την έκδοση διατροφών περνώντας από την προετοιμασία για χορούς μελλονύμφων -μελλονύμφων κατοίκων βέβαια!

* Ένα μεταφραστικό από το skai.gr. Σε άρθρο για την κόντρα του Ντόναλντ Τραμπμε τους παίκτες του αμερικάνικου φούτμπολ διαβάζουμε ότι ο Τραμπ επιτέθηκε στους παίκτες που γονατίζουν κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου πριν από τους αγώνες, κάτι που γίνεται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις δολοφονίες μαύρων από αστυνομικούς.

Ο Τραμπ λοιπόν, σύμφωνα με το άρθρο, αποκάλεσε «γιούς σκυλιών» τους παίχτες που έχουν υιοθετήσει αυτή η μορφή διαμαρτυρίας.

Φυσικά, και όπως επιβεβαιώνεται από αμερικανικό άρθρο, ο Τραμπ χρησιμοποίησε την κοινότατη αμερικανική βρισιά son of a bitch, η οποία, θα περίμενα να το ξέρουν όλοι πια, δεν μεταφράζεται κατά λέξη, αλλά συνήθως αποδίδεται «κάθαρμα». Κι άλλες αποδόσεις μπορεί να σκεφτεί κανείς (λεχρίτης, ας πούμε) -και ακόμα κι αν κάποιος τη μεταφράσει κατά λέξη, δεν θα πει «γιος σκυλιού» αλλά «γιος σκύλας».

* Μαργαριτάρι πρώτου μεγέθους από τη Μηχανή του χρόνου, αν και ευτυχώς διορθώθηκε αρκετά γρήγορα.

Στη στήλη «Συνέβη σαν σήμερα» δημοσιεύτηκε το άρθρο που βλέπετε αριστερά, με τον βαρύγδουπο τίτλο «Η σφαγή των προκρίτων της Παραμυθιάς που συνεργάστηκαν με τους Ναζί».

Και αρχίζει το άρθρο: Σαν σήμερα, 24 Σεπτεμβρίου 1943, οι Τσάμηδες τιμώρησαν τους 49 πρόκριτους που συνεργάστηκαν με την αιματοβαμένη μεραρχία Εντελβάις.

Φυσικά, όλοι (;) ξέρουμε ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, ότι ο τίτλος και η εισαγωγή του άρθρου αποτελούν κατάφωρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και σπίλωση της μνήμης των θυμάτων, που εμφανίζονται να έχουν συνεργαστεί με τους Ναζί.

Και πράγματι, λίγες ώρες αργότερα ο τίτλος διορθώθηκε, σε: Η σφαγή των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς από τους Τσάμηδες που συνεργάστηκαν με την αιματοβαμένη μεραρχία Εντελβάις των Ναζί….

ενώ η προηγούμενη εισαγωγή σβήστηκε εντελώς.

Πάντως, και η προηγούμενη μορφή του άρθρου βρίσκεται αναδημοσιευμένη σε ιστοτόπους (παράδειγμα στο inews) κι έτσι η μνήμη των προκρίτων εξακολουθεί να σπιλώνεται.

Όπως σχολίασε ένας ιστορικός: Έτσι είναι οι βιομηχανίες ιστορικών προϊόντων. Συχνά γίνονται λάθη στον ιμάντα παραγωγής.

* Η Βάνα Μπάρμπα εμφανίστηκε πρόσφατα στους Αταίριαστους του Σκάει, όπου είπε μεταξύ άλλων (στο 6.45 του στιγμιότυπου) «αυτό που δεν αντέχω εγώ ειναι το διαίρει και βασίλευε, δηλαδή αριστερά-δεξιά, ΕΑΜ-ΕΛΑΣ….»

Να ενημερώσουμε τη δημοφιλή πρωταγωνίστρια ότι τελικά το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ τα βρήκαν και συμφιλιώθηκαν.

* Το επόμενο έχει γίνει ιότροπο στο Φέισμπουκ τις τελευταίες μέρες.

H αρχή έγινε από μια κυπριακή αλυσίδα σουπερμάρκετ η οποία είχε την ιδέα να προσφέρει στους πελάτες της, σε ειδική τιμή, μπιφτέκια γαλοπούλας, και φυσικά διαφήμισε την προσφορά της δεόντως.

Είχε όμως την κακή ιδέα να μεταφράσει στα αγγλικά το διαφημιζόμενο προϊόν -κι έτσι εμφανίστηκε να προσφέρει Turkey burgers.

Όπως ήταν επόμενο, αρκετοί καταναλωτές θεώρησαν προδοτική χειρονομία και ένδειξη εθνικής μειοδοσίας να διαφημίζονται… τούρκικα μπιφτέκια.

Κι αν δεν ξέρετε για ποιο λόγο η γαλοπούλα λέγεται στα αγγλικά turkey και θέλετε να δείτε και τις άλλες περιπέτειες και τα ταξίδια που έκανε αυτό το πουλί που ήρθε «από αλλού», δείτε το παλιότερο άρθρο μας.

* Η ακλισιά της εβδομάδας είναι γνωστή, παλιά και σχεδόν κοντεύει να καθιερωθεί -ή μάλλον, οι ακλισιές της εβδομάδας διότι είναι δύο.

Εννοώ το Ρίο -όχι της Βραζιλίας, αλλά της Πάτρας- και το καζίνο.

Σε πρόσφατη απάντηση συνδικαλιστή εργαζομένου του Καζίνου του Ρίου προς την Εφημερίδα των Συντακτών, και οι δυο λέξεις, το Ρίο και το Καζίνο μένουν άκλιτες σε όλες τις πτώσεις: η συμμετοχή των εργαζομένων στο Καζίνο του Ρίο, για την τύχη του Καζίνο, και, τζάκποτ, «οι εργαζόμενοι του Καζίνο Ρίο».

Είχα ακούσει ότι η διεύθυνση κάποιου καζίνου (δεν θυμάμαι ποιου) είχε δώσει ρητή εντολή τους εργαζόμενους να αφήνουν άκλιτη τη λέξη Καζίνο. Σημειώνω πάντως ότι στα ιταλικά casino είναι κακιά λέξη, είναι αυτό που λέμε εμείς, σε ύφος λόγιο, οίκος ανοχής.

* Και κλείνω με διπλό αδώνειο μαργαριτάρι.

Σε συνέντευξή του στο Reader.gr ο αντιπρόεδρος της ΝΔ (και… απόφοιτος της Φιλοσοφικής, τρομάρα του) καταγγέλλει βαρύγδουπα: Ο Καμμένος μπορεί να είναι υποκείμενο εκβιασμού.

Υποκείμενο ή αντικείμενο είναι ο Καμμένος; Εκβίασε ή εκβιάστηκε; (Εδώ θα ταίριαζε το ευφυολόγημα για το… κατηγορούμενο!)

Φυσικά, αντικείμενο.

Επειδή θέλω να είμαι προσεχτικός, αναζήτησα το πρωτότυπο άρθρο, και είδα ότι έχουν διορθώσει τον τίτλο:

Ο Καμμένος είναι αντικείμενο πολιτικού εκβιασμού.

Σκέφτηκα λοιπόν μήπως το μαργαριτάρι είναι του ιστοτόπου και όχι του Άδωνη, που έχει βγάλει και Φιλοσοφική. Ευτυχώς, στη σελίδα υπάρχει και το βίντεο, που προσφέρει αψευδή μάρτυρα του τι είπε ο Άδωνης. Κι αν κάνετε τον κόπο να πάτε ως το 2.43 περίπου, θα ακούσετε τον Άδωνη να λέει ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να γίνονται «υποκείμενα εκβιασμού». Ασφαλώς και δεν πρέπει, αλλά εδώ ταιριάζει το «αντικείμενα»!

Αλλά η τούρτα έχει κερασάκι. Αμέσως μετά ο Άδωνης λέει: ο κύριος Καμμένος παρέβην αυτόν τον κανόνα….

Αλλά βέβαια το «παρέβην» είναι πρώτο πρόσωπο -ανάλογη κοτσάνα είχαμε και την προηγούμενη βδομάδα, κατά σύμπτωση.

Χαίρομαι πάντως που το κοινοβουλευτικό σύστημα στη χώρα μας διορθώνει τις συνέπειες του ανύπαρκτου επαγγελματικού προσανατολισμού -φαντάζεστε τον Άδωνη να διδάσκει ελληνικά σε τάξη γυμνασίου;

* Θα φύγω σε λίγο για να περάσω το σαββατοκύριακο σε μια πόλη γνωστή και για ένα φαγώσιμο που φέρει το όνομά της, πρωτεύουσα μιας περιοχής που, για λόγους προφύλαξης, δεν την προφέρουμε στα ελληνικά όπως την προφέρουν οι ντόπιοι. Θα καταλάβατε για ποιαν πρόκειται.

Ωστόσο, το αυριανό άρθρο θα ανεβεί κανονικά -θα είναι λογοτεχνικό, το μηνολόγιο πάει για τη Δευτέρα.