Το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη με όσα έγιναν στη Νέα Σμύρνη. Για να δουν και οι δύσπιστοι την ανοιχτή πληγή της Δημοκρατίας μας. Την ενημέρωση που την έχουν καταντήσει φρικιό, απροσχημάτιστη λογοκρισία, παραποίηση, στραγγαλισμό, συνειδητή απόκρυψη, συνειδητή διαστρέβλωση, ασφαλίτικα «ρεπορτάζ", σκονάκια Μαξίμου και εμφύλια σχόλια. Βιασμό της αλήθειας σε απευθείας μετάδοση. Προπαγανδιστικό Φρανκεστάιν υπό την αιγίδα συγκεκριμένων επωνύμων της επιχειρηματικής μας ελίτ, που με τον παρά τους γ&*ούν όχι μόνο την κυρά τους, αλλά και την αλήθεια, και τη δημοκρατία, και όποιον περιμένει να μάθει τι γίνεται από τα ΜΜΕ τους.

Αν ο Μητσοτάκης του πολιτικού ψεύδους μπορεί να διακινεί μέχρι το τελευταίο νοικοκυριό την εικόνα αδιάβροχου. Αν ο Μητσοτάκης της δειλίας μπορεί να επιβάλλει ως κυρίαρχη άποψη τις διχαστικές του κατασκευές. Αν ο Μητσοτάκης της τραγικής αποτυχίας μπορεί να εμφανίζεται ως ο πρωτεργάτης των επιτυχιών. Αν οι βαμμένοι ακροδεξιοί μπορούν να έχουν χιλιάδες καταναλωτές για τα τοξικά τους απόβλητα. Αν τα θύματα εμφανίζονται ως θύτες, οι θύτες ως θύματα, ο νέος που φωνάζει «πονάω, μαλάκες» ως ένοχος και, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας σαν η προσωποποίηση του κακού, είναι αυτού του είδους η μεταλλαγμένη ενημέρωση που το διαπράττει.

Οίκος ανοχής στην εξουσία είναι σήμερα το γνωστό σύμπλεγμα ΜΜΕ. Αντί για μαντρόσκυλα της Δημοκρατίας, ντουντούκες στήριξης με κάθε μέσο, από τα οποία εντιμότερο το ψέμα, του Μητσοτάκη. Δυσφήμησης με κάθε μέσο, από τα οποία εντιμότερα τα fake news, των αντιπάλων του. Αν το Μαξίμου ψεύδεται ότι τριάντα αναρχικοί επιτέθηκαν σε αστυνομικούς, ενώ στην πραγματικότητα τριάντα αστυνομικοί βασάνισαν ένα νέο, το Μαξίμου θα στηρίξουν. Καμιά διασταύρωση, κανένας έλεγχος και καμιά αιδώς. Αν ο Μητσοτάκης επιθυμεί να παραμείνει άγνωστος ο γνωστός σκηνοθέτης, τότε θα παραμείνει άγνωστος. Κι αν κάποια Κανέλλη πάει να χαλάσει τη σούπα, τη συλλαμβάνει ο ανθυπασπιστής του ΣΚΑΪ.

Αλλά επειδή κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Επειδή δεν μπορούν πια να κοροϊδεύουν όλους για όλα. Επειδή τα στραπάτσα του Μητσοτάκη έχουν φτάσει στο μη παρέκει. Επειδή το ξύλο των ΜΑΤ βγήκε από την κόλαση. Επειδή οι νέοι έχουν αγριέψει. Επειδή το χάσμα ανάμεσα σε ό,τι τη μέρα ζούμε και ό,τι το βράδυ μας πληροφορούν ότι ζούμε γεννάει τέρατα. Επειδή όλα αυτά..., θα έπρεπε να το ξανασκεφτούν. Όταν τα προβλήματα που καίνε τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, οι αγωνίες που τον πνίγουν, σκεπάζονται από τις τσαμπούνες της εξουσίας και γίνονται λιώμα στην πρέσα των βαρόνων, τότε τα σταφύλια της οργής που θα γευτούν στα δικά τους αμπέλια ωριμάζουν...