Παράδοξο πρώτο: Όταν μια κυβέρνηση αποφασίζει είτε γιατί το θέλει είτε γιατί αναγκάζεται να πουλήσει δημόσια περιουσία το κάνει με πλειοδοτικό διαγωνισμό. Αυτό επιτάσσει η λογική, έτσι γίνεται παντού στον κόσμο.

Όταν όμως πρόκειται για τις τηλεοπτικές συχνότητες ο κανόνας πρέπει ν' αλλάξει, όπως ισχυρίζεται η Νέα Δημοκρατία: όχι λοιπόν διαγωνισμός, αλλά αδειοδοτική διαδικασία.

Συνεπώς, δικαιούμαι να ρωτήσω: Μήπως στην περίπτωση αυτή δεν την ενδιαφέρει το τίμημα που θα εισπράξει το δημόσιο, αλλά το να πληρώσουν όσο το δυνατόν λιγότερα οι καναλάρχες (σημερινοί και αυριανοί) ώστε τα μέσα τους να συνεχίσουν να πετροβολούν τον ΣΥΡΙΖΑ και να φέρονται με ευγένεια στον Κ. Μητσοτάκη;

Παράδοξο δεύτερο: Το κόλλημα που έχει φάει η Νέα Δημοκρατία με τον αριθμό τέσσερα (4) αφορά  τους ψυχαναλυτές. Δεν δικαιούται η κυβέρνηση να έχει άποψη για το πόσα κανάλια εθνικής εμβέλειας «σηκώνει» η αγορά; Αυτή είναι η εκτίμηση της, αυτήν καταθέτει.

Απαγορεύεται; Αφού δεν μπορεί να επιβάλει τον αριθμό-απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του ΕΣΡ, σύμφωνα με την τελευταία τροπολογία του Νίκου Παππά- γιατί όλος αυτός ο θόρυβος;

Και επιτέλους θα μας πει η Ν.Δ πόσα νομίζει ότι πρέπει να είναι τα κανάλια εθνικής εμβέλειας; Πέντε, επτά, είκοσι; Θα αποφασίσει το ΕΣΡ, όπως είπε ο Ν. Κακλαμάνης, ή η αγορά όπως δήλωσε ο κ. Καραγκούνης; Μοιάζει αυτό με σκόπιμη καθυστέρηση ή κάνω λάθος;

Παράδοξο τρίτο: Η Ν.Δ λέει ότι δεν θα μπει σε παζάρια για τη σύνθεση του ΕΣΡ  και θα προτείνει εννιά πρόσωπα εγνωσμένου κύρους. Δηλαδή για να καταλάβω, ή παίρνετε αυτό που σας δίνω ή δεν συναινώ για το ΕΣΡ; Τα άλλα κόμματα δικαιούνται να έχουν άποψη ή θα φροντίσει η Ν.Δ να τα καλύψει με την πρόταση που θα κάνει; Η κυβέρνηση επιτρέπεται να διατυπώσει έστω και ψιθυριστά αντίλογο ή πρέπει να παραμερίσει (άλλωστε είναι και επικίνδυνη), αλλιώς δεν θα βρεθεί λύση με το ΕΣΡ;

Για να μην κοροϊδευόμαστε: Η Ν.Δ. (όχι όλα τα στελέχη της) κινείται με δύο γραμμές. Η πρώτη είναι να παραμείνει η εκκρεμότητα στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο έτσι ώστε να έχει με το μέρος της όλα τα Μ.Μ.Ε της διαπλοκής. Η δεύτερη φαντάζει λίγο πιο διαλλακτική, αλλά δεν είναι.

Από τη στιγμή που τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν κάνει βήματα πίσω, για να μην απομονωθεί η Ν.Δ προσπαθεί να ελέγξει τη σύνθεση της Ανεξάρτητης Αρχής Υπάρχει πάντως ένας τρόπος για να ξεμπλοκάρει το θέμα: να ζητήσει η Ν.Δ από τον Τσίπρα να της επιτραπεί να γίνει για λίγες εβδομάδες ο τρίτος εταίρος του κυβερνητικού σχήματος, να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα κατά πώς αυτή επιθυμεί και στη συνέχεια να επιστρέψει στα έδρανα της αντιπολίτευσης.