Ήταν οι πρώτες ημέρες του Απριλίου του 2014, λίγες εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές, όταν η εφημερίδα του ιστορικού ομίλου υποδεχόταν την τότε απόπειρα εξόδου στις αγορές με το πανηγυρικό σχόλιο «Είμαστε κεφάτοι, γυρνάμε από του Σόιμπλε». Οι μέρες που οι «αγορές σκίζαν τα μνημόνια», «δινοντας ψήφο εμπιστοσύνης στο Μαξίμου του Αντώνη Σαμαρά.
Το επιτόκιο τότε, μια ανάσα από το 5%, φυσούσε αέρα στα πανιά του success story του τότε πρωθυπουργού.
Μερικά χρόνια μετά, τι είναι άραγε αυτό που οδηγεί την ίδια εφημερίδα να αξιολογήσει μια έξοδο στις αγορές κεφαλαίων, ως έξοδο για τα «ακριβότερα δανεικά στην Ευρώπη»; Μια άμεση σύγκριση δεν φτάνει να απαντήσει στο ερώτημα, καθώς το χθεσινό επιτόκιο με το οποίο δανείστηκε η Ελλάδα εκδίδοντας 5ετές ομόλογο (3,6%), είναι σαφώς μικρότερο από το τότε κόστος δανεισμού (4,95%).
Κάτι άλλο είναι αυτό που έχει αλλάξει στην ανάλυση των οικονομικών συντακτών της εφημερίδας. Ίσως οι ίδιες τους οι εκτιμήσεις για το τότε πείραμα του κ. Σαμαρά.
Θα ήταν ενδιαφέρον ωστόσο μαζί με το σημερινό σχόλιο, η εφημερίδα να παρέθετε και μια ανασκευή της εκτίμησής του για την έκδοση ομολόγου του 2014.
Ίσως λοιπόν το σχόλιο που απήυθυνε ο υπουργός Οικονομικών προς τους βουλευτές της αντιπολίτευσης, να ταίριαζε και στο δημοσιογραφικό τερέν: «Δεν χαίρομαι για τη στενοχώρια των συναδέλφων και δεν χαίρομαι για τον εξής λόγο, είπε ο Ε. Τσακαλώτος και προσέθεσε: «Θεωρώ λάθος της και λάθος για την πολιτική μας σκηνή την χαιρεκακία. Ελπίζω στους επόμενους 9 μήνες να μπορέσετε να επενδύσετε σε μια στρατηγική που δεν θα σας στενοχωρεί κάθε καλή είδηση για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία».
