Ο Μητσοτάκης έχει απομονωθεί από δύο κρίσιμα γι’ αυτόν πολιτικά ακροατήρια, χώρια από τα κοινωνικά ακροατήρια που του έχουν γυρίσει την πλάτη ή δεν τον πολυγούσταραν εξαρχής. Αυτά τα κοινωνικά ακροατήρια είναι οι συνταξιούχοι, που αντιλαμβάνονται την εξαπάτηση με τις συντάξεις και τώρα την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, και φυσικά οι νέοι. Τα πολιτικά ακροατήρια από τα οποία έχει επίσης απομονωθεί, και μας ενδιαφέρουν εν προκειμένω, είναι οι κεντρώοι, που έχουν ξενερώσει με τις υποκλοπές, και οι παραδοσιακοί σκληροί δεξιοί, που περίμεναν κατάργηση της Συμφωνίας των Πρεσπών, για την οποία είχαν πειστεί από τη Ν.Δ. προεκλογικά ότι ισοδυναμεί με προδοσία του Τσίπρα και βλέπουν σήμερα την κυβέρνηση να την τιμά και να την εφαρμόζει. Δεν είναι τυχαία η καθίζηση της Ν.Δ. στη Βόρεια Ελλάδα.

Είναι λοιπόν όρος πολιτικής επιβίωσης για τον Μητσοτάκη να ανακτήσει δεσμούς με τους δύο αυτούς πολιτικούς χώρους. Η επαναπροσέγγιση των κεντρώων και η επανασύσταση του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου είναι δύσκολη υπόθεση, καθώς μιλάμε για ένα απαιτητικό ακροατήριο, τις προδιαγραφές του οποίου δεν μπορεί να καλύψει. Το σκάνδαλο των υποκλοπών παραείναι μεγάλο για το παραβλέψουν, και ο ίδιος είναι απολύτως εκτεθειμένος, με αποτέλεσμα να μην έχει πολλά περιθώρια χειρισμών. Μένουν οι παραδοσιακοί σκληροί δεξιοί, για τους οποίους χρειάζεται τρεις ανθρώπους: τον Σαμαρά ως γκουρού των ακραίων της Ν.Δ., τον Καραμανλή λόγω Βόρειας Ελλάδας και τον Ερντογάν, με τον οποίο, όπως παρατηρεί και ο διευθυντής της Καθημερινής, ο Μητσοτάκης βρίσκεται σε ένα τανγκό αμοιβαίας ελεγχόμενη όξυνσης, η οποία βολεύει προεκλογικά και τους δύο. Έτσι είναι εξαιρετικά πιθανό η προεκλογική περίοδος να κυριαρχείται από Ραφάλ, φιλότουρκους συριζαίους, έπη του Έβρου και διάφορα άλλα σχετικά, ελλείψει μάλιστα θετικής ατζέντας. Θα παρατηρήσει κάποιος ότι αυτά είναι θέματα εν ου παικτοίς, αλλά η Δεξιά τα έχει για ψωμοτύρι.

Ο τρόπος για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη πατριδοκαπηλική λαίλαπα δεν είναι άλλος από την απεύθυνση στα πολιτικά αυτά ακροατήρια με την κοινωνική τους διάσταση. Οι ίδιοι άνθρωποι που μανιπουλάρονται όταν τους πουλάνε γαλανόλευκα φύκια είναι αυτοί που μπαίνουν με ανησυχία και βγαίνουν με απελπισία από το σούπερ μάρκετ, περιμένουν βδομάδες και μήνες τη σειρά τους στο ΕΣΥ ή βλέπουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους να αποκλείονται από τη μόρφωση, τη στέγαση, την προοπτική. Εκεί, στα κοινωνικά μέτωπα θα κριθεί η μάχη.