Το μεγάλο εθνικό θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών έφερε στον δημόσιο βίο πολλά δακρυγόνα. Εκείνα που εκτόξευσαν οι δυνάμεις ασφαλείας στους επίδοξους εισβολείς στο ελληνικό Κοινοβούλιο και εκείνα τα «λεκτικά δακρυγόνα» που εκτόξευσαν οι διαφωνούντες με τη συμφωνία προς όσους την υποστήριζαν. Τον τόνο, βεβαίως, της ρίψης των δακρυγόνων της εθνικοφροσύνης έδωσαν η άκρα Δεξιά και το ναζιστικό κόμμα εντός της Βουλής. Τη νομιμοποίησή τους όμως εντός και εκτός Κοινοβουλίου παρείχαν μεγαλόψυχα η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Τα δύο αυτά κόμματα, εντελώς γυμνά από πραγματικά επιχειρήματα, δεν τόλμησαν να προχωρήσουν στην επίτευξη συμφωνίας όταν κυβερνούσαν. Είχαν καταλήξει σε διπλό όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό αλλά και σε μια σειρά από προαπαιτούμενα. Σε αυτά ακριβώς τα προαπαιτούμενα βασίστηκε η κυβέρνηση για τη συμφωνία των Πρεσπών. Σε μια σειρά από θέματα, μάλιστα, πήγε ακόμα πιο πέρα, υπερκαλύπτοντας τις ελληνικές θέσεις.
Είναι σαφές ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατά βάθος στηρίζουν τη συμφωνία. Απουσιάζει όμως η γενναιότητα ώστε να αναλάβουν δημοσίως την ευθύνη τους. Πρωτεύει σαφώς το μικροκομματικό τους συμφέρον. Με την αντίθεσή τους επιχειρούν να πετύχουν το περίφημο «φύγετε τώρα» που απευθύνουν προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και επαναλαμβάνουν σχεδόν καθημερινά από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015.
Τι τους έμενε, λοιπόν; Να παίξουν με τον φόβο και τον θυμό, απευθυνόμενοι με ελκυστικά τρομολαγνικά επιχειρήματα σε καλόπιστους πολίτες. Ποιος θέλει να παραχωρήσει εθνικό έδαφος; Κανείς, πλην των ακροδεξιών. Το έκαναν οι συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή, παραδίδοντας τη Μακεδονία στους Βούλγαρους, και η χούντα των συνταγματαρχών, που παρέδωσε τη μισή Κύπρο στους Τούρκους. Κυριολεκτικά ασελγούν, λοιπόν, στο πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων.
Πρώτος στόχος τους, οι ποντιακής καταγωγής συμπολίτες μας. Τα παιδιά και τα εγγόνια των ξεριζωμένων αδελφών μας που ήρθαν από τον Πόντο κατατρεγμένοι έπειτα από μια σκληρή γενοκτονία. Εγκαταστάθηκαν παντού στην Ελλάδα, με ένα μεγάλο μέρος τους να ριζώνει στη Μακεδονία. Την αγάπησαν και την έκαναν δεύτερη πατρίδα τους. Πώς να δεχτούν ότι μπορούν να τη χάσουν; Να ξεριζωθούν ξανά; Γιατί αυτό διακινείται. Ωσάν να πρόκειται να κατέβουν οσονούπω τα σκοπιανά τανκς στον Λευκό Πύργο.
«Χτύπησαν» όμως και τις ευαίσθητες ψυχές και συνειδήσεις των μαθητών, βάζοντάς τους στα χέρια το πανό που έγραφε «Η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία». Σαφής ο στόχος. Ποιος; Η δημοκρατία. Και εδώ η Μακεδονία ήταν απλώς το όχημα. «Χτύπησαν» καλόπιστους συμπολίτες μας που έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε έναν φτιασιδωμένο πατριωτισμό και τη συρρίκνωση της χώρας! «Χτυπούν» όπου μπορούν να παρασύρουν καλόπιστους ανθρώπους. Σε συλλόγους, ενώσεις, δημοτικά συμβούλια.
Τα πρακτικά της Βουλής είναι στη διάθεση όλων των πολιτών. Ας ανατρέξουν στις ομιλίες των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των νεοναζιστών. Στις περισσότερες δεν υπάρχει στίγμα πολιτικό. Κραυγές μόνο ακραία δεξιάς κατεύθυνσης. Κατάρες που απευθύνονται στο θυμικό των πολιτών. Ενας θυμωμένος δήθεν πατριωτισμός που αποπειράται να επαναφέρει διχασμούς του παρελθόντος, τους οποίους η χώρα και ο λαός πλήρωσαν με πολύ πόνο και αίμα. Αφού μετά το 1974 και την πτώση της χούντας περάσαμε σε μια σημαντική δημοκρατική ομαλότητα, ακροδεξιά γκρουπούσκουλα υποδαυλίζουν ένα μίσος σαν κι εκείνο που προκάλεσε τον εμφύλιο πόλεμο το 1946-1949.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα δύο κόμματα που κυριάρχησαν μεταπολιτευτικά, χρησιμοποιώντας την εξουσία προς ίδιον όφελος και επιδιδόμενα σε ρεσιτάλ διαπλοκής και ρεμούλας, προκάλεσαν την οικονομική κρίση, από την οποία απαλλασσόμαστε αργά αλλά σταθερά. Τώρα, πληγωμένα και με πολλά προβλήματα στο εσωτερικό τους, αγκαλιάζουν ακροδεξιές απόψεις και φρασεολογία, με σημαία ευκαιρίας το Μακεδονικό, προκειμένου να επανέλθουν στην εξουσία με πλήρη δόξα και τιμή και να κάνουν τα ίδια.
Πυκνά τα δακρυγόνα της εθνικοφροσύνης. Ας ανοίξουμε τους ορίζοντες της πατρίδας μας. Ανάγκη μεγάλη να πνεύσει το καθαρό αεράκι της δημοκρατίας.
