Το επιδημιολογικό φορτίο επιμένει να μην υποχωρεί, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να παρατείνει το lockdown, εμποδίζοντας έτσι την αγορά να λειτουργήσει στην πιο σημαντική για την οικονομία χρονική στιγμή του έτους, την περίοδο των Χριστουγέννων.
Τις τελευταίες ημέρες μάλιστα, τα διεθνή στοιχεία δείχνουν ότι η χώρα μας έχει το θλιβερό προνόμιο να βρίσκεται στην πρώτη θέση σε αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύματος της πανδημίας, έχοντας ξεπεράσει όλες τις χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ και την Βραζιλία.
Προφανώς η επιμονή του επιδημιολογικού φορτίου και η εκατόμβη των καθημερινών θανάτων, σε μια χώρα που είχε μηδενίσει το καλοκαίρι τα κρούσματα από το πρώτο και ανώδυνο κύμα της πανδημίας, οφείλονται σε κρίσιμα λάθη που έγιναν στη διαχείρισή της.
Τα λάθη αυτά πρώτα επέτρεψαν την είσοδο χιλιάδων κρουσμάτων στη χώρα το καλοκαίρι, στη συνέχεια δεν εμπόδισαν την εκτεταμένη μετάδοση του ιού στον πληθυσμό και τέλος επέτρεψαν στην πανδημία να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, πιέζοντας ένα σύστημα υγείας που βρέθηκε ανέτοιμο και απροετοίμαστο να ανταποκριθεί αποτελεσματικά.
Τα 7 κρίσιμα λάθη που έγιναν στη διαχείριση της πανδημίας και οδήγησαν στα σημερινά τεράστια υγειονομικά και οικονομικά αδιέξοδα, είναι τα εξής:
1. Πρώτο και ολέθριο σφάλμα ήταν το άνοιγμα των συνόρων το καλοκαίρι χωρίς ελέγχους. Το «έξυπνο» δειγματοληπτικό σύστημα που εφαρμόστηκε με τον κωδικό «Εύα» δεν αποδείχθηκε τελικά και τόσο «έξυπνο», καθώς πάσχει σε επιστημονική τεκμηρίωση, παρέχοντας πολύ χαμηλή αξιοπιστία, μικρότερη του 50%, όπως διαβεβαιώνουν σήμερα ειδικοί επιστήμονες. Που σημαίνει ότι περισσότεροι από 1 στους 2 φορείς της νόσου που εισήλθαν το καλοκαίρι στη χώρα από το εξωτερικό, διέλαθαν των ελέγχων. Το άνοιγμα των συνόρων αποδείχθηκε τελικά ολέθριο και για τον ίδιο τον τουρισμό χάριν του οποίου έγινε, μια και η υποτροπή της πανδημίας ένα μήνα μετά ανέστειλε την τουριστική κίνηση, όσο όμως και για τη δημόσια υγεία, οδηγώντας την εξάπλωση της πανδημίας στη σημερινή εκτός ελέγχου έκταση. Οι φωνές για το συγκεκριμένο ζήτημα, ακόμη και μέσα από την ίδια την κυβέρνηση, με πιο πρόσφατες εκείνες των Δημήτρη Βαρτζόπουλου και Νικήτα Κακλαμάνη, επιβεβαιώνουν τις τεράστιες ευθύνες της γιατί ήταν εκείνη που άνοιξε την Κερκόπορτα της υγειονομικής υποτροπής.
2. Δεύτερο ολέθριο σφάλμα μετά την είσοδο στη χώρα μεγάλης ποσότητας επιδημιολογικού φορτίου το καλοκαίρι, ήταν η κυβερνητική αδράνεια στην έγκαιρη λήψη των κατάλληλων αυστηρών και αποφασιστικών μέτρων. Η κυβέρνηση έπαιρνε διαρκώς δειλά μέτρα τα οποία αναγκάζονταν να αναθεωρήσει την αμέσως επόμενη εβδομάδα, ενόψει της διαρκούς επιδείνωσης της κατάστασης, τρέχοντας συνέχεια πίσω από το πρόβλημα.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν εργαλεία πρόγνωσης, όπως οι αναλύσεις στα λύματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με τους επιστήμονες να κρούουν διαρκώς από τον Αύγουστο και μετά τον κώδωνα του κινδύνου γι’ αυτά που έρχονταν. Κορυφαία στιγμή κυβερνητικής αδράνειας ήταν η προειδοποίηση επιστημόνων, αλλά και αυτοδιοικητικών φορέων από τον Οκτώβριο ακόμη για τη μεγάλη αύξηση του επιδημιολογικού φορτίου στη Θεσσαλονίκη, με την κυβέρνηση να καθυστερεί χαρακτηριστικά, σε κρίσιμο μάλιστα διάστημα, να επιβάλει γενικό lockdown. Το οποίο επιβλήθηκε τελικά στις αρχές Νοεμβρίου και αφού επιτράπηκε πρώτα ο εορτασμός του Αγίου Δημητρίου στις εκκλησίες, με την παρουσία μάλιστα της Προέδρου της Δημοκρατίας.
3. Τρίτο ολέθριο σφάλμα η κυβερνητική αδράνεια και η αδιαφορία για τον έλεγχο της εξάπλωσης του ιού στις λεγόμενες εστίες υπερμετάδοσης, όπως είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι εκκλησίες κλπ, όπου δεν ελήφθησαν εγκαίρως τα κατάλληλα και αυστηρά μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης της πανδημίας. Έτσι, στα σχολεία αυξήθηκε αντί να μειωθεί, με υπουργική απόφαση της Υπουργού Παιδείας, η χωρητικότητα των ήδη μικρών αιθουσών σε μαθητές.
Στα ΜΜΜ μειώθηκαν αντί να πυκνώσουν τα δρομολόγια λεωφορείων και Μετρό τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά και μετά, με αποτέλεσμα την επιδείνωση των συνωστισμών. Οι εκκλησίες επιτράπηκε να λειτουργούν χωρίς προφυλάξεις, με τους ιερείς να κατακεραυνώνουν από άμβωνος την χρήση μάσκας, με συνέπειες για την ίδια τη ζωή αρκετών ιεραρχών και ποιος ξέρει πόσων πιστών. Και τέλος, με τους γιατρούς και με το νοσηλευτικό προσωπικό να αποδεκατίζονται από τη νόσο στα νοσοκομεία, τα οποία έφτασαν να έχουν απώλειες περισσότερες από το μισό, ήδη ελλειμματικό προσωπικό τους, λόγω της μη δυνατότητας τήρησης των κατάλληλων μέτρων προστασίας.
4. Τέταρτο ολέθριο σφάλμα, η απόφαση να κλείσουν τα βόρεια σύνορα της χώρας αρκετά αργότερα από την επιβολή του lockdown. Με αποτέλεσμα στο εσωτερικό της χώρας να έχουν επιβληθεί αυστηρά μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, ενώ την ίδια ώρα στα σύνορα, η είσοδος νέων κρουσμάτων να επιτρέπεται ελεύθερα.
5. Πέμπτο και ολέθριο λάθος ήταν αναμφίβολα αυτό με τα περιορισμένα τεστ και τη χαμηλή ιχνηλάτηση της εξάπλωσης της νόσου στον γενικό πληθυσμό. Αυτό που εξ αρχής ήταν η οδηγία του ΠΟΥ, η Ελλάδα το αγνόησε επιδεικτικά. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σαφής εικόνα της μετάδοσης του ιού και συνεπώς να μη μπορούν να ληφθούν αποτελεσματικά και στοχευμένα μέτρα εκεί όπου εμφανίζονταν το πρόβλημα. Τα τεστ αντί να αυξηθούν, μειώθηκαν την περίοδο του lockdown, αφού από 20.000 - 30.000 τεστ το Νοέμβριο, στις αρχές Δεκεμβρίου γίνονταν περί τα 6.000 ημερησίως. Με αποτέλεσμα τα κρούσματα βέβαια να εμφανίζονται λιγότερα στις καθημερινές ανακοινώσεις, οι θάνατοι όμως να αυξάνουν και η εξάπλωση της πανδημίας να μην μπορεί να καμφθεί.
6. Το σύστημα υγείας δεν θωρακίστηκε ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το δεύτερο και θανατηφόρο κύμα της πανδημίας. Ούτε προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού έγιναν στα νοσοκομεία, όπως όφειλαν να έχουν γίνει με δεδομένη τη χαμηλή στελέχωσή τους μετά από χρόνια πολιτικής λιτότητας λόγω μνημονίων, ούτε και ο κατάλληλος εξοπλισμός, ιδίως σε αναπνευστήρες και σε ΜΕΘ έγινε, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα κατάλληλα επίπεδα υγειονομικής φροντίδας σε όσους τη χρειάζονται. Έτσι, πολλοί ασθενείς με μέτρια συμπτώματα δεν μπόρεσαν να νοσηλευτούν, με συνέπειες για την εξέλιξη της υγείας τους, μια και οι οδηγίες σε όσους εμφανίζουν συμπτώματα είναι να παραμείνουν στο σπίτι, χωρίς καν να υποβληθούν σε τεστ.
Ακόμη, πολλοί νοσηλευόμενοι υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν τα νοσοκομεία πριν αποθεραπευτούν, λόγω έλλειψης κρεβατιών, με συνέπειες στη μετάδοση της νόσου στους οικείους τους. Και τέλος, πολλοί ασθενείς με βαριά πνευμονία δεν μπόρεσαν να διασωληνωθούν γιατί δεν υπήρχαν διαθέσιμες ΜΕΘ, με ολέθριες συνέπειες για τη ζωή τους, όπως διαβεβαιώνουν ανοικτά πλέον διευθυντές ΜΕΘ σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης.
7. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός αντί να σκύψουν με ευθύνη στο πρόβλημα και να λάβουν επείγοντα μέτρα για τον περιορισμό της εξάπλωσης της νόσου και για την ενίσχυση του ΕΣΥ, επέμειναν και συνεχίζουν να επιμένουν σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας. Η οποία στηρίζεται στην ανεύθυνη και κοινωνικά ανάλγητη θεωρία της ατομικής ευθύνης, που κατηγορεί τους ίδιους τους πολίτες για τη μετάδοση της νόσου και ενοχοποιεί τους ίδιους τους ασθενείς όταν προσβάλλονται από την ασθένεια, αντί να συμβάλουν ώστε να τους παρέχεται προστασία από την εξάπλωση του ιού και υγειονομική φροντίδα όταν ασθενούν.
Το αποτέλεσμα των 7 αυτών ολέθριων λαθών στη διαχείριση της πανδημίας είναι σήμερα, 5 εβδομάδες μετά την επιβολή γενικού lockdown, αυτή να μην υποχωρεί, επιμένοντας με εκατόμβες νεκρών καθημερινά, αλλά και με ολέθριες συνέπειες και για την οικονομία, η οποία θα παραμείνει παγωμένη καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών.
Τραγική ειρωνεία το πάθημα του πρωθυπουργού της χώρας, ο οποίος δείχνοντας με το δάχτυλο, από τα αλλεπάλληλα διαγγέλματά του, τους πολίτες ως υπεύθυνους για την πανδημία, αποκαλώντας τους ανεύθυνους, έπεσε ο ίδιος στην παγίδα που έστηνε στους άλλους.
Καθώς αναγκάστηκε να παραδεχθεί για τον εαυτό του… ανεμελιά, ένας ήπιος χαρακτηρισμός της ανευθυνότητας, όταν συνελήφθη σε κυριακάτικη εκδρομή στην Πάρνηθα, εν μέσω lockdown, να παραβιάζει πολλαπλά τα μέτρα της καραντίνας.
