Την προηγούμενη αγωνιστική στη Τσβάιτε-λίγκα συνέβη κάτι για το οποίο το sombrero μάχεται χρόνια τώρα. Ειδικά ο γραφων έχει μια παραπάνω αδυναμία στο θέμα, καθώς σχετίζεται με το πρώτο του κείμενο στο σάιτ (μιλάω σε γ’ ενικό για τον εαυτό μου όπως ο Ετό καλή ώρα). Το παιχνίδι ήταν μεταξύ της Ουνιόν Βερολίνου και της Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ (Λειψία είναι αυτό). Το γήπεδο της Ουνιόν, Άλτε Φούστεραι, έχει χωρητικότητα 20.000 θεατές. Έχοντας πάρει σχετική άδεια από τη διοίκηση του συλλόγου, οι οργανωμένοι οπαδοί μοίραζαν στις εισόδους μαύρα πόντζο και ένα φυλλάδιο που έγραφε: «Η ποδοσφαιρική κουλτούρα πεθαίνει στη Λειψία, στην Ουνιόν είναι ζωντανή».
Γενικότερα η ομάδα της Λειψίας δεν περνάει καλά εκτός έδρας. Τα τελευταία πέντε χρόνια που η Αυστριακή πολυεθνική την έχει αγοράσει έχει γίνει κόκκινο πανί για τους αντίπαλους οπαδούς. Τα χρήματα που έχουν πέσει είναι πάρα πολλά για ομάδα της κατηγορίας της (ανέβηκε πέρυσι ως δεύτερη από τα ερασιτεχνικά στην Τσβάιτε-Λίγκα) και το σχέδιο της Ρεντ Μπουλ είναι τόσο φιλόδοξο που επιδιώκει να κοντράρει στα ίσια την Μπάγερν Μονάχου. Στο Άλτε Φούστεράι όμως 20.000 οπαδοί ντυμένοι στα μαύρα για 15 λεπτά τήρησαν απόλυτη σιγή. Σιωπηλή διαμαρτυρία, μνημόσυνο, για ένα ποδόσφαιρο που πεθαίνει. Στο τέλος του δεκαπενταλέπτου σηκώθηκε πανό που έγραφε: Το ποδόσφαιρο χρειάζεται συμμετοχή των εργαζομένων, αφοσίωση, όρθιους στις εξέδρες, συναίσθημα, οικονομικό φερ πλέυ, παράδοση, διαφάνεια, πάθος, ιστορία και ανεξαρτησία.
Οι οργανωμένοι της Ουνιόν Βερολίνου μπορεί να μην έχουν τη φήμη εκείνων της Ζενκ Πάουλι, όμως το ότι ο ύμνος της ομάδας είναι πανκ, δίνει τον τόνο. Η Ουνιόν είναι η αριστερή ομάδα του Βερολίνου και πέρα από την παραδοσιακή της κόντρα με τη Χέρτα έχει και άλλους εχθρούς. Στο φυλλάδιο που μοίραζαν οι οργανωμένοι έγραφαν ότι «Ο σημερινός αντίπαλος ενσαρκώνει όλα όσα εμείς στην Ουνιόν δε θέλουμε από το ποδόσφαιρο… Ένα προϊόν μάρκετινγκ που προωθείται από οικονομικά συμφέροντα, μισθώνει παίχτες που έχουν το σήμα του ευρώ στα μάτια τους». Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν οι οπαδοί της Ουνιόν με τη Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ είναι ότι είναι μόλις ο τρίτος σύλλογος, μετά τις Λεβερκούζεν και Βόλσφμπουργκ, που σπάει την διοικητική παράδοση στη Γερμανία και η πλειοψηφία των μετοχών του δεν ανήκει στους οπαδούς.
Η Ουνιόν κέρδισε το παιχνίδι με 2-1, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Ο Ταύρος έχει περισσότερες πιθανότητες να ανέβει κατηγορία. Αυτό το καλοκαίρι μόνο η διοίκηση έχει δώσει πάνω από €12 εκατομμύρια για μεταγραφές παιχτών, ποσό εξωφρενικό για τη Τσβάιτε-Λίγκα. Αντίθετα το 2009, 1500 οπαδοί της Ουνιόν προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς να ανακαινίσουν το στάδιο της ομάδας, ενώ την περίοδο του Μουντιάλ είχαν ζητήσει από τη διοίκηση να βάλει γιγαντοοθόνη στο γήπεδο και εκείνοι έφεραν καναπέδες από τα σπίτια τους για να δουν τα ματς όλοι μαζί, σαν οπαδοί.
Η διοίκηση της Ρεντ Μπουλ πατάει στο γεγονός ότι μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το Ανατολικό-Γερμανικό ποδόσφαιρο βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Λέει ότι η Ρεντ Μπουλ είναι ομάδα του μέλλοντος. Όμως πολλοί σύλλογοι στη Γερμανία αντιδρούν και δε δέχονται να κλείσουν φιλικά με τη Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ. Η Ουνιόν ήταν μια από αυτές το καλοκαίρι και οι οπαδοί της πέταξαν τότε πατημένα κουτάκια Ρεντ Μπουλ και έγραψαν «πουλάμε την ψυχή μας, αλλά όχι στον οποιονδήποτε». Ακολούθησαν η Νυρεμβέργη, η Στουτγάρδη και η Μπόχουμ.
Ακόμα και στη Λειψία ο κόσμος δεν είναι τόσο ενωμένος, ή έστω θαμπωμένος από τις προοπτικές του συλλόγου. Έχει δημιουργηθεί ένας όμιλος οπαδών, οι Ραζενμπαλίστεν, που θέλουν μια ομάδα στη Λειψία μακρυά από τις πολυεθνικές. Η αφορμή ήταν ο παραλίγο αποκλεισμός της Ρεντ Μπουλ Λάιπτσιγκ από τη Τσβάιτε-Λίγκα λόγω του ότι δεν είχε μέλη. Άνοιξε μια διαδικασία η διοίκηση με πολύ ακριβές συμμετοχές και τελικά ενέγραψε 300 μέλη. Οι Ραζενμπαλίστεν επιδιώκουν το ανάποδο. Να γίνει ο σύλλογος όπως κάθε άλλος γερμανικός, σύλλογος οπαδών. «Να κρατήσουμε μόνο τα καλά του συλλόγου και να πούμε όχι στους χορηγούς». Δύσκολα πράγματα, αλλά ο ρομαντισμός είναι δωρεάν, πέρα από ωραίος.
