Στήριξη των κόκκινων γραμμών για λύση χωρίς μνημόνια ζήτησε από τους πολίτες ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κορωνάκης μιλώντας στο ΚΟΚΚΙΝΟ και τον Κώστα Αρβανίτη, στον απόηχο της χθεσινής απόφασης της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να βγούμε στο δρόμο τόνισε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να υπάρξει λύση και όχι απλώς μια συμφωνία για την καταβολή της δόσης.
Ειδικότερα, ο κ. Κορωνάκης τόνισε σε σχέση με την διαπραγμάτευση πως «είναι κομβικό όμως να απαντήσουμε, γιατί γίνεται αυτή η διαδικασία. Για να πάρουμε ρευστότητα για ένα μήνα; Αυτό δεν μπορεί να είναι συμφωνία, το να μπαίνει η κυβέρνηση σε μια συζήτηση, να είναι διατεθειμένη να κάνει και υποχωρήσεις σε κάποια πράγματα και όλο αυτό να γίνει για να πάρει ρευστότητα για να βγάλει το μήνα. Αυτή η συζήτηση πρέπει να συνδεθεί με το μέλλον, με το χρέος. Το ζήτημα του χρέους έχει να κάνει με το μέλλον της χώρας, να βγάλει από το λαιμό της τη θηλιά του χρέους και όλα αυτά τα χρήματα να διοχετευτούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση». Ενώ παράλληλα για την θέση του ΣΥΡΙΖΑ στην διαπραγμάτευση απάντησε ότι «η θέση του κόμματος είναι καθαρή και είναι σε γνώση της κυβέρνησης η διαφωνία του κόμματος για συγκεκριμένες επιλογές. Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να επιλέγει πρόσωπα και να αναλαμβάνει την ευθύνη αυτών των επιλογών. Το αποτέλεσμα θα μας κρίνει όλους...»
Ολόκληρη η συνέντευξη:
- Γιατί στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας συμμετείχε και το προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας;
- Στις κρίσιμες ώρες είναι σωστό να υπάρχει το αναγκαίο επίπεδο διαβούλευσης για να εξασφαλίζει τη συνεννόηση για το πως πάμε από εδώ και πέρα. Γι' αυτό έχουμε επιλέξει σε κάποιες από τις συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας να καλείται και το προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και χθες συμμετείχε και ο Δημήτρης Παπαδημούλης εκ μέρους της ομάδας των ευρωβουλευτών μας.
- Ποιος ήταν ο βασικός προβληματισμός σε αυτή την πεντάωρη συνεδρίαση;
- Υπάρχει ένα ζήτημα ενημέρωσης για το πως εξελίσσεται η συζήτηση στα διαφορετικά επίπεδα. Βγαίνουν πολύ συχνά ειδήσεις που εμφανίζονται ως δεδομένες παραδοχές της κυβέρνησης, ενώ δεν ισχύει. Υπάρχουν μια σειρά από πεδία στα οποία γίνεται συζήτηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά σε αυτή τη διαδικασία συζητάμε όχι μόνο τι μπορεί να δώσει η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και τι θα πάρει από μια συμφωνία. Υπάρχουν πράγματα που η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει, άρα δεν μπορεί να δώσει στο πλαίσιο της συμφωνίας. Για παράδειγμα στα εργασιακά, σε μία συνθήκη όπου το 75% των εργαζόμενων αμείβεται κάτω από 751 ευρώ και ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα παίρνει καθαρά 300 ευρώ, δεν μπορεί να λες, ότι δεν θα επαναφέρω τις συλλογικές συμβάσεις. Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα στα οποία εξελίσσεται η συζήτηση. Είναι κομβικό όμως να απαντήσουμε, γιατί γίνεται αυτή η διαδικασία. Για να πάρουμε ρευστότητα για ένα μήνα; Αυτό δεν μπορεί να είναι συμφωνία, το να μπαίνει η κυβέρνηση σε μια συζήτηση, να είναι διατεθειμένη να κάνει και υποχωρήσεις σε κάποια πράγματα και όλο αυτό να γίνει για να πάρει ρευστότητα για να βγάλει το μήνα. Αυτή η συζήτηση πρέπει να συνδεθεί με το μέλλον, με το χρέος. Το ζήτημα του χρέους έχει να κάνει με το μέλλον της χώρας, να βγάλει από το λαιμό της τη θηλιά του χρέους και όλα αυτά τα χρήματα να διοχετευτούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση. Γιατί το σχέδιό μας είναι να παραχθεί νέος πλούτος, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να γίνει αναδιανομή του πλούτου. Δεν είναι να βγάλουμε τους δύο μήνες που έχουμε μπροστά μας. Υπήρξαν πάρα πολλές παγίδες, πάρα πολλοί εκβιασμοί. Η παράταση που επέλεξε η κυβέρνηση Σαμαρά, το success story που δεν βρέθηκε ποτέ από υο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Υπάρχει η δήλωση Σταϊκούρα που αποδεικνύει τη «μαύρη τρύπα» και όλα αυτά που έλεγαν προεκλογικά ήταν μια φούσκα κι εκτός πραγματικότητας. Πέρα από τους δύο - τρεις μήνες που έχουμε μπροστά μας και είναι σκληροί, δύσκολοι και διεξάγεται η διαπραγμάτευση, εμείς έχουμε ένα μεγάλο σχέδιο αναδιανομής, παραγωγικής ανασυγκρότησης, να ξανασταθεί ο πρωτογενής τομέας, να γυρίσουν πίσω οι νέοι επιστήμονες που έχουν μεταναστεύσει, να αναπτύξουμε την κοινωνική οικονομία. Όλα αυτά είναι ζητήματα συνδέονται με την κουβέντα για το χρέος. Άρα αν είναι να κάνεις μια υποχώρηση κάπου αυτή πρέπει να την κάνεις με βάση την προοπτική που θα δώσει στη χώρα τα επόμενα χρόνια. Η συζήτηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι επίσης κομβική. Αποτελούν την καρδιά της λιτότητας. Είχαν συμφωνήσει φέτος να είναι 3% και από του χρόνου 4,5%. Αυτή η συμφωνία οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε νέα σκληρά μέτρα λιτότητας για να βυθίσουν εκ νέου τη χώρα στην ύφεση. Εμείς λέμε, ότι δεν μπορεί με τις σημερινές συνθήκες να πορευτεί η χώρα με πλεονάσματα μεγαλύτερα του 1% - 1,5%. Αυτό που όλοι πρέπει να έχουν στο μυαλό τους είναι, ότι αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να διεξάγεται χωρίς να υπάρχει η κοινωνική πραγματικότητα, σα να μη διέλυσαν τα πάντα τα μνημόνια τα προηγούμενα χρόνια και σαν να μην είχαν υπονομεύσει το μέλλον. Σ' αυτά πρέπει να σταθούμε κι αν είναι κάπου να πούμε, ότι κάνουμε μια παραχώρηση την κοστολογείς και πολιτικά και βλέπεις ποιες δυνατότητες σου δίνει για επόμενα χρόνια. Γιατί δεν μπορεί από αυτή την κυβέρνηση να ξαναμπεί η χώρα σε ύφεση.
- Γιατί αφήσαμε τον κόσμο τρεις μήνες σε απραξία; Γιατί δεν γίνεται ενημέρωση;
- Η αλήθεια είναι, ότι η διαπραγμάτευση μας έχει απορροφήσει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ενέργειάς μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι αυτούς τους μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταματήσει να λειτουργεί ως κόμμα. Το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει πάνω από 50 ανοιχτές συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια και πόσες ακόμα στην Αθήνα κι έχω βρεθεί σε πάρα πολλές από αυτές. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που λέμε "όλες οι μηχανές στο φουλ και βγαίνουμε έξω". Και σήμερα είναι μια τέτοια στιγμή. Δεν μπορούμε ν' αντιμετωπίσουμε αυτή την στιγμή ως κανονικότητα. Μπορεί να χρειαζόταν να το κάνουμε και πιο νωρίς, μπορεί να έπρεπε να κινηθούμε με μεγαλύτερη ένταση και το προηγούμενο διάστημα, τώρα όμως όλοι - από την κορυφή μέχρι τη βάση - να βγούμε έξω, όλοι στον δρόμο. Και αυτό πλέον αποτελεί ευθύνη όλων και των στελεχών και των μελών μας, όχι μόνο να ενημερώνονται οι ίδιοι, αλλά να αποτελούν κόμβους ενημέρωσης στον περίγυρό τους. Ελπίζω και πιστεύω, ότι αυτό το διάστημα θα υπάρξουν και κινηματικές πρωτοβουλίες που θα βάζουν έντονα το ζήτημα της στήριξης των κόκκινων γραμμών της κυβέρνησης και της διεκδίκησης μιας λύσης χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητα. Δεν μπορούμε και δεν θα μετατρέψουμε τον ελληνικό λαό σε Σίσυφο των μνημονίων και της λιτότητας.
- Υπάρχει ένα προβληματισμός γιατί η κυβέρνηση αξιοποιεί πρόσωπα του παρελθόντος. Η εντολή της 25ης του Γενάρη ήταν ανατροπή. Και δεν ρωτάω από ρεβανσιστική αντίληψη, αλλά γιατί επιλέγονται πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο και την προηγούμενη περίοδο;
- Είναι σοβαρός ο προβληματισμός και σοβαρή η συζήτηση που γίνεται με δύσκολο τρόπο πολλές φορές μεταξύ του κόμματος και της κυβέρνησης. Προσπαθήσαμε μέσω ενός τομέα συντονισμού, που φτιάξαμε να υπάρχει αυτή η σχέση κόμματος - κυβέρνησης και για τα πολιτικά ζητήματα που προκύπτουν και για την στελέχωση. Εμείς προσπαθήσαμε να εξασφαλίσουμε, ότι θα φτάνουν στην κυβέρνηση η γνώμη, οι προτάσεις και οι διαφωνίες του κόμματος. Δεν συμφωνώ όμως, ότι το κόμμα πρέπει να ορίζει τα πρόσωπα που θα στελεχώνουν το κράτος. Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης. Βρισκόμαστε για μια σειρά από περιπτώσεις σε διαφωνία με την κυβέρνηση και είναι λογικό. Δεν θέλω να το κρύψω, είναι και εντός του ρόλου μας ως κόμμα. Διαφωνώ με το να είναι όλη η στελέχωση του κράτους κομματική. Δεν θεωρώ, ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν μόνο πρόσωπα από εμάς. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι θα πρέπει να βάζουμε σε κίνδυνο την σχέση μας με την κοινωνία.
Εμείς θέλουμε η κοινωνία να έχει υψηλές προσδοκίες από εμάς. Δεν έχουμε μια πολιτική χαμηλών προσδοκιών. Του "εντάξει δεν πειράζει κι αυτό, δεν πειράζει και το άλλο". Θέλουμε να έχει υψηλές προσδοκίες και να μας κρίνει αυστηρά. Έτσι κάθε φορά η κυβέρνηση παίρνει και την ευθύνη των επιλογών και θα κριθεί και από το έργο και από το αποτέλεσμα. Δημιουργεί όμως - κατά την γνώμη μας - ένα επικοινωνιακό κόστος, μια ρωγμή στην σχέση της κυβέρνησης με την κοινωνία η χρήση προσώπων, που έχουν διαδραματίσει ρόλο ειδικά στις μνημονιακές κυβερνήσεις. Η θέση του κόμματος είναι καθαρή και είναι σε γνώση της κυβέρνησης η διαφωνία του κόμματος για συγκεκριμένες επιλογές. Από εκεί και πέρα η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να επιλέγει πρόσωπα και να αναλαμβάνει την ευθύνη αυτών των επιλογών. Το αποτέλεσμα θα μας κρίνει όλους.
- Έχετε δίκιο όταν λέτε, ότι σημαντικές πρωτοβουλίες ακυρώνονται όχι μόνο από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης αλλά και από επικοινωνιακά λάθη.
H κυβέρνηση αυτή μέρα - μέρα, νόμο - νόμο ξηλώνει το μνημόνιο. Ο νόμος για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης είναι ένα πρώτο βήμα για την επούλωση των πληγών της κοινωνίας από τα μνημόνια. Ο νόμος για τη ρύθμιση των οφειλών σε 100 δόσεις είναι μια σημαντική ανάσα και φαίνεται και από την ανταπόκριση του κόσμου στο νόμο. Αλλά έφτιαξε και μια σχέση εμπιστοσύνης του κόσμου με την κυβέρνηση, που πήγε να πληρώσει για να στηρίξει την προσπάθεια της χώρας και τα κρατικά ταμεία. Ο νόμος των επαναπροσλήψεων που αφορά στις καθαρίστριες, τους καθηγητές, τους σχολικούς φύλακες, ο νόμος για το άνοιγμα της ΕΡΤ, δεν έχουν μόνο συμβολική σημασία, αλλά είναι πραγματικό ξήλωμα του μνημονίου και του στίγματος κατά της δημοκρατίας που αυτό άφησε.
Το προηγούμενο διάστημα υπήρχε ένα σχέδιο άγριας λιτότητας, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, διάλυσης του κοινωνικού κράτους, ζούγκλας στην αγορά εργασίας. Αυτό ήταν το σκηνικό. Απέναντι σε αυτό εμείς αντιμετωπίζουμε την ανθρωπιστική κρίση, επανεκκινούμε την οικονομία, προωθούμε τις συλλογικές συμβάσεις για την αγορά εργασίας, επανασυγκροτούμε το κοινωνικό κράτος με την πρόσβαση και όλων των ανασφάλιστων στη δημόσια υγεία και την κατάργηση του 5ευρου. Είναι σημαντικές τομές όλα αυτά.
Η ιστορία των λειψάνων στα Νοσοκομεία ή δηλώσεις για την ιατρική αξία δεν είναι όμως σοβαρά πράγματα και ακυρώνουν αυτά που λέτε. Ποιος θα τους μαζέψει;
Ο καθένας θα μαζευτεί από εκεί που πρέπει και όλους μας η κοινωνία. Εγώ προέρχομαι - και δεν το κρύβω - από μια χριστιανική οικογένεια κι έχω ένα απόλυτο σεβασμό στους ανθρώπους που πιστεύουν και τον τρόπο που επιλέγουν να πιστεύουν στην θρησκεία τους. Η Αριστερά βέβαια έχει όλο το Αιακό φορτίο της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού και την αντίληψη διάκρισης κράτους - θρησκείας. Το κράτος οφείλει να διασφαλίσει το δικαίωμα των πολιτών στην θρησκευτική λατρεία. Μόλις ξεπεράσουμε τον σκόπελο της διαπραγμάτευσης όμως, έχουμε να κάνουμε μεγάλη συζήτηση για όλα αυτά τα θέματα, για την σχέση του κράτους με την εκκλησία, της παιδείας με την εκκλησία, την εκκλησιαστική περιουσία.
- Η απόφαση της Π.Γ καταλήγει με κάλεσμα στον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης.
-Σε συνθήκες κρίσης όποτε αγνοήθηκε η δημοκρατία άνοιξε ο δρόμος στην ακροδεξιά. Στην Ευρώπη αυτό που δοκιμάζεται σήμερα είναι αν ένας λαός έχει το δημοκρατικό δικαίωμα να αμφισβητήσει τη λιτότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δοκιμάζει τα όρια της Ευρώπης και της ευρωζώνης. Καλείται να επιλέξει σήμερα αν σύνταγμά της είναι η λιτότητα ή η δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν είναι κάτι που αφήνουμε στους από πάνω να το διαχειριστούν. Η δημοκρατία είναι ενεργή όσο ο ίδιος ο κόσμος μπαίνει στη μάχη για να την υπερασπιστεί. Γι' αυτό καλούμε τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης. Το τι θα γίνει στην Ελλάδα τους αφορά όλους, τους αφορά ποια θα είναι η κατάσταση στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση την επόμενη μέρα. Γι' αυτό λοιπόν καλούμε και τους λαούς της Ευρώπης και την ελληνική κοινωνία να βγει μπροστά και να πάρει την ελπίδα στα χέρια της.
