Η μνήμη παραμένει ζωντανή και απαιτεί Δικαιοσύνη

«Το πώς ακριβώς συνέβησαν τα γεγονότα, δεν μπορεί κανένα ανθρώπινο ον να το φανταστεί και, πράγματι, δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι οι εμπειρίες μας μπορούν να αποτυπωθούν όπως ακριβώς συνέβησαν...ολόκληρη η αλήθεια είναι πολύ πιο τραγική, ακόμαπιο τρομακτική…», έγραφε ο Σάλμεν Λέβενταλ, ένα μέλος του  Sonderkommando-των νεκροκομιστών του Άουσβιτς - σε μερικά φύλλα χαρτί που έθαψε δίπλα στο κρεματόριο ΙΙΙ – και βρέθηκαν δεκαεφτά χρόνια μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς από τον σοβιετικό «Κόκκινο Στρατό» στις 27 Γενάρη 1945.

Το Ολοκαύτωμα δεν αφορά μόνον τα θύματα και το τραύμα τους. Πρέπει να μεταμορφώσουμε τα αθώα θύματα των Ναζί σε ένα αδιαπέραστο τείχος απέναντι στην επανάληψη της ανείπωτης αυτής φρίκης. Μόνον έτσι το σύνθημα «ποτέ πια!» θα πάψει να είναι μια απλή ευχή ή μια συναισθηματική διακήρυξη.

Η απόκρισή μας στην εναγώνια «κραυγή για το αύριο» των νεκρών ή επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των ποικίλων θυμάτων του ρατσισμού πρέπει να είναι η αποκατάσταση των ιστορικών αδικιών, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η αναγνώριση του δικαιώματος των λαών στην αυτοδιάθεση,  η καταπολέμηση των ανισοτήτων και διακρίσεων.

Όσο το ενιαίο πλέον γερμανικό κράτος θα αρνείται να καταβάλει τις οφειλές του για τα εγκλήματα του Γ΄Ράιχ, μια υποχρέωση την οποία ανέλαβε με τη Συμφωνία του Λονδίνου στις 27-2-1953,τόσο θα το στοιχειώνουν τα φαντάσματα των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας.

Όσο οι Θεσσαλονικείς  δεν αναμετρώνται με τις πιο μελανές σελίδες από την ιστορία της πόλης τους, τα φαινόμενα μισαλλοδοξίας, απάθειας και αυταρχισμού θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος

Όσο η πόλη μας αποφεύγει να μάθει, να στοχαστεί και να αντιμετωπίσει το τραγικό γεγονός ότι το ένα πέμπτο του πληθυσμού της, οι Εβραίοι συμπολίτες μας, εξοντώθηκε  με την αποτρόπαιη, εγκληματική σύμπραξη των κατοχικών δυνάμεων με τις δωσιλογικές αρχές της πόλης μας.

Η σημερινή απόδοση τιμής από το ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στους μάρτυρες- ήρωες  του Ολοκαυτώματος, αφορά – κυρίως- τους σημερινούς κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Γιατί η συσκότιση, η συγκάλυψη και η άγνοια όσων έγιναν στην πόλη στη διάρκεια της Κατοχής,  βαραίνει στη συλλογική της μνήμη και ενισχύει το θράσος των αρνητών του Ολοκαυτώματος και της Αντιφασιστικής Αντίστασης.

77 χρόνια μετά, αποτελεί στοιχειώδη φόρο τιμής στην ιερή μνήμη των αδικοχαμένων συμπολιτών τους:

• η επιστροφή από το γερμανικό κράτος των λύτρων που κατέβαλε η Ισραηλιτική Κοινότητα, σύμφωνα και με την από 17/4/2019 απόφαση τους Βουλής των Ελλήνων για την απόδοση των γερμανικών οφειλών και το από 27/7/2016 Πόρισμα της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης.
• η Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης οφείλει να προχωρήσει αμέσως στην κατασκευή του χώρου μνήμης στη μαρτυρική πλατεία Ελευθερίας– όπως δεσμεύθηκε πρόσφατα απέναντι στην Ισραηλιτική Κοινότητα - αντί να επιζητεί την κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ, δείχνοντας την ίδια ασέβεια απέναντι στην ιστορία πόλης, όπως και με τους αρχαιότητες στο σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεσσαλονίκης, η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και η δημοτική παράταξη Θεσσαλονίκη Μαζί θα τιμήσουν, την Πέμπτη 27 του Γενάρη, στις 5.30 μ.μ., τη μνήμη των αδικοχαμένων συμπολιτών μας, καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο του Ολοκαυτώματος – μπροστά στην πλατεία Ελευθερίας, απ’ όπου ξεκίνησε το “μαύρο Σάββατο” της 11ης Ιουλίου1942, η γενοκτονία τους.