Το δικαστήριο, πρωτοβάθμιο και Εφετείο, τους δικαίωσε βασιζόμενο στην αρχή της ισότητας του συντάγματος και στη φύση της εργασίας τους.
Με πρωτοβουλία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ), οι υποθέσεις οδηγήθηκαν στον Άρειο Πάγο προς αναίρεση.
Το γεγονός ότι οι υποθέσεις αναίρεσης δεν κρίνονται ενιαία οδηγεί σε αντικρουόμενες αποφάσεις με αποτέλεσμα την άνιση αντιμετώπιση εργαζομένων του ίδιου αντικειμένου ως προς την επιστροφή ή μη του επιδόματος. Επιπλέον, στις περιπτώσεις που ζητείται η επιστροφή του επιδόματος ως αχρεωστήτως καταβληθέντος δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα τόσο λόγω της οικονομικής στενότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι σήμερα, όσο και λόγω των γραφειοκρατικών προβλημάτων που προκύπτουν (τροποποιητικές φορολογικές δηλώσεις, εισφορές κλπ.).
Σημειώνεται ότι με βάση το άρθρο 20, του νόμου 3801/2009: «Το Επίδομα Πληροφορικής, το οποίο καταβλήθηκε από 1.1.1997, σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 8 του ν. 2470/1997 (ΦΕΚ 40 Α) και, ακολούθως, σύμφωνα με την παρ. 8 του άρθρου 8 του ν. 3205/2003 (ΦΕΚ 297 Α`) ως τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, θεωρείται νομίμως καταβληθέν και δεν αναζητείται.»
Οι βουλευτές ερωτούν την αρμόδια Υπουργό:
- Θα προβεί στις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου η πρόβλεψη του ν. 3801/2009 να περιλαμβάνει και τους εργαζομένους του ΕΜΠ που έχουν διεκδικήσει και λάβει με ομαδικές αγωγές το Επίδομα Πληροφορικής για το χρονικό διάστημα 2000 – 2007;