Αρχικά, πραγματοποιήθηκε η συνάντηση με την διοίκηση της φυλακής και εκπρόσωπο των εργαζομένων, όπου εκτέθηκαν και συζητήθηκαν για πολλοστή φορά τα γνωστά προβλήματα της έλλειψης προσωπικού (φυλακτικού αλλά και νοσηλευτικού κ.λ.π), και της υποχρηματοδότησης. Τη στιγμή που το υπάρχον προσωπικό οριακά καλύπτει το ελάχιστο των απαιτήσεων, η κυβέρνηση βιάζεται να ανοίξει και τις υπόλοιπες πτέρυγες, χωρίς ωστόσο να διασφαλίζει την ύπαρξη αντίστοιχου προσωπικού και κονδυλίων. Όπως είναι αυτονόητο, η παρούσα κατάσταση αφενός διασαλεύει το επίπεδο της ασφάλειας του καταστήματος κράτησης, αφετέρου οδηγεί σε στέρηση των δικαιωμάτων των κρατουμένων.

Μετά τη συνάντηση το κλιμάκιο και η βουλευτής βρέθηκαν στους χώρους κράτησης και προαυλισμού, καθώς και στα μαγειρεία, όπου συζήτησαν με 

τους κρατούμενους και διαπίστωσαν από κοντά όσα εκτέθηκαν παραπάνω. Το αίτημα όλων των κρατουμένων ήταν κοινό : φαγητό – θέρμανση – γιατρός. 

Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί ότι η θέρμανση λειτουργεί μόνο μία ώρα την ημέρα, η δαπάνη για τροφή αντιστοιχεί σε 1,80 ευρώ ημερησίως ανά κρατούμενο, με αποτέλεσμα να απουσιάζουν παντελώς από την διατροφή τους το κρέας και τα φρούτα, ενώ σε περίπτωση ασθένειας ή ατυχήματος δεν υπάρχει ούτε ιατρικό ούτε νοσηλευτικό προσωπικό.

Δυστυχώς, σήμερα αναγκαζόμαστε να επαναλάβουμε τα αυτονόητα. Οι κρατούμενοι στα κέντρα κράτησης εκτίουν ποινές που τους στερούν αποκλειστικά την ελευθερία. Το δικαίωμα στην υγεία και την αξιοπρέπεια, που θεωρείται αναφαίρετο, προσβάλλεται καθημερινά, καθιστώντας τα «σωφρονιστικά καταστήματα» χώρους ομηρίας και βασανισμού για κρατούμενους αλλά και προσωπικό.