Εντός τριών ημερών και πάντως μέχρι την Τετάρτη θα συγκροτηθεί η Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, όπως αποφάσισε η Διάσκεψη των Προέδρων.

Η Επιτροπή θα απαρτίζεται συνολικά από 46 μέλη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκπροσωπείται από 23 μέλη, η ΝΔ από 12, η ΔΗΣΥ από 3, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή από δύο, ενώ με ένα μέλος θα εκπροσωπούνται ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων, Ποτάμι και ανεξάρτητοι βουλευτές.

Στις 14 Νοεμβρίου θα διεξαχθεί στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και θα ληφθεί παράλληλα η απόφαση για την προθεσμία κατά την οποία η Αναθεωρητική Επιτροπή θα παραδώσει τις προτάσεις της.

Η συζήτηση θα ανοίξει με τους εισηγητές των κομμάτων χωρίς μέχρι στιγμής να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η συζήτηση να γίνει σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Αύριο η πρόταση της ΝΔ: Εμμονή στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, «αξιοκρατία» και «εκσυγχρονισμός»

• «Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πρώτα τι εννοούμε θρησκευτικά ουδέτερο», δηλώνει ο Ιερώνυμος

Πέντε τομές για τη θωράκιση του δημοκρατικού πολιτεύματος

Οι πληγές που άφησαν στη χώρα τα οκτώ χρόνια Μνημονίων δεν είναι μόνο οικονομικές. Είναι κοινωνικές αλλά και θεσμικές. Η σκληρά νεοφιλελεύθερη δημοσιονομική προσαρμογή, η εφαρμογή της εσωτερικής υποτίμησης, το δόγμα του σοκ που επιβλήθηκε, είχαν ως προϋπόθεση την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας αλλά και την αποδυνάμωση των δημοκρατικών μηχανισμών του κράτους, ανοίγοντας συνεπώς τον δρόμο στις δυνάμεις που εχθρεύονται τη δημοκρατία.

Η μεταδημοκρατική συνθήκη της κρίσης

Σε αυτή τη μεταδημοκρατική συνθήκη, όπως περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη συνταγματική αναθεώρηση, οι τομές για τον εκσυγχρονισμό και τη θωράκιση του δημοκρατικού πολιτεύματος δεν είναι απλώς μια πολιτική επιλογή αλλά ώριμη ανάγκη. Η κορυφαία αυτή κοινοβουλευτική και πολιτειακή διαδικασία εκκινεί πλέον και επίσημα, μετά την κατάθεση του κειμένου εκ μέρους 50 βουλευτών της πλειοψηφίας, με πρώτη την υπογραφή του Αλ. Τσίπρα.

Ο τερματισμός των Μνημονίων και η νέα εποχή στην οποία εισέρχεται η χώρα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον θέτει ως επιτακτική ανάγκη η ανάκαμψη της οικονομίας και της κοινωνίας να συνδυαστεί με τη θωράκιση της δημοκρατίας, την επαναφορά της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και της εμπιστοσύνης της λαϊκής πλειοψηφίας σε αυτό, την προστασία των κοινωνικών αγαθών αλλά και τη δημιουργία αναχωμάτων στη διαφθορά και την ατιμωρησία.

• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Οι τελικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΣυνταγματικήΑναθεώρηση

Επιδίωξη συναινέσεων

Σε αυτά τα επίδικα έρχεται να απαντήσει η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τις συνταγματικές αλλαγές, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να καλούνται να τοποθετηθούν επί συγκεκριμένων ζητημάτων, να καταθέσουν προτάσεις και εντέλει να συμβάλουν στην ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Σε αυτήν άλλωστε, εκτός από τις προτάσεις που αντανακλούν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της Αριστεράς, περιλαμβάνονται και αρκετές από τις προτάσεις αναθεώρησης της Νέας Δημοκρατίας του 2014, αλλά και από τα σημεία αναθεώρησης που πρότεινε πρόσφατα το ΚΙΝ.ΑΛΛ.

Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση θα επιδιώξει συναινέσεις, όχι μόνον ως προς τον κατάλογο των άρθρων που θα αναθεωρηθούν, αλλά και ως προς την κατεύθυνση της αναθεώρησής τους. «Όπως έκρινε και η απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου 11/2003, θεωρούμε ότι τόσο η αρχική μας πρόταση όσο και η τελική απόφαση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Αναθεώρησης του συντάγματος θα πρέπει να προσδιορίζει δεσμευτικά και το περιεχόμενο των αναθεωρητέων άρθρων», επισημαίνεται στο σχετικό κείμενο.

Ιστορικές τομές

Μεταξύ των πέντε αξόνων στους οποίους βασίζεται η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, τα «φώτα» συγκεντρώνουν οι αλλαγές στο άρθρο 86, στο οποίο βασίζεται ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, ο τρόπος εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, οι σχέσεις Εκκλησίας - κράτους αλλά και η εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας. Η κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους αλλά και του πολιτικού όρκου, καθώς και το τέλος της παραγραφής των αδικημάτων που έχουν τελεστεί από υπουργούς με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, αποτελούν τομές εκσυγχρονισμού και επαναφοράς της ισονομίας μεταξύ πολιτών και πολιτικών.

Με στόχο τη σταθερότητα των κυβερνήσεων, αποσυνδέεται η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής καθώς μετά από τρεις άκαρπες ψηφοφορίες (των 2/3 του συνολικού αριθμού των βουλευτών στις δύο πρώτες ψηφοφορίες και των 3/5 στην τρίτη) θα ακολουθεί μία ψηφοφορία ανά μήνα για έξι μήνες, που θα απαιτεί τα 3/5. Σε περίπτωση ναυαγίου, ο λαός θα κληθεί να ψηφίσει μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων. Παράλληλα, η συνταγματική κατοχύρωση της απλής αναλογικής θα εξισορροπείται από την εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας, η κατάθεση της οποίας θα έχει ως προϋπόθεση την πρόταση για νέο πρωθυπουργό.

Ο λαός πρωταγωνιστής

Παράλληλα, για πρώτη φορά κατοχυρώνεται πως κάθε διεθνής συνθήκη ή συμφωνία που προβλέπει μεταβίβαση κυριαρχικών αρμοδιοτήτων του κράτους κυρώνεται υποχρεωτικά με δημοψήφισμα, ενώ ανοίγει ο δρόμος και για τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία. Θωρακίζεται ακόμη το κοινωνικό κράτος, με τη συνταγματική εγγύηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους, τη ρητή κατοχύρωση της υγείας ως κοινωνικού δικαιώματος (και όχι απλώς ως κρατικής υποχρέωσης μέριμνας) και τον δημόσιο έλεγχο των βασικών κοινωνικών αγαθών. Ακόμη, διευρύνεται η προστασία αφενός της εργασίας και των συλλογικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αφετέρου του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

• Αρ. Μπαλτάς: Η απλή αναλογική οδηγεί σε έναν νέο πολιτικό πολιτισμό

• Ν. Παρασκευόπουλος: Να διαχωρίσουμε την αριστερή ταυτότητα της αναθεώρησης για την ευθύνη υπουργών

Δ. Τζανακόπουλος: Ώριμες και κοινωνικά αναγκαίες τομές

Σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος αναφέρεται εκτενώς στις στοχεύσεις της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, τονίζοντας ότι αποσκοπεί «να προχωρήσει σε ώριμες και κοινωνικά αναγκαίες τομές» και γι' αυτόν τον λόγο πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Ο κυβερνητικό εκπρόσωπος αναφέρει: «Αυτό που πρέπει να συνομολογήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι ότι με την έξοδο από τη φάση των Μνημονίων οφείλουμε όλοι να αντλήσουμε διδάγματα από την εμπειρία της κρίσης, της χρεοκοπίας, των προγραμμάτων προσαρμογής και της πολιτικής διαχείρισης τους. Και τα διδάγματα αυτά είναι ότι το πολιτικό σύστημα, ο κοινοβουλευτισμός, το ίδιο το κύρος του Συντάγματος υπέστησαν βαρύτατα πλήγματα κατά τη διάρκεια των Μνημονίων. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη. Όλη αυτή η δύσκολη περίοδος έφερε στο προσκήνιο λαϊκά αιτήματα για ενίσχυση της δημοκρατίας, για ισονομία, καταπολέμηση της διαφθοράς, κοινωνική προστασία. Είναι βεβαίως προφανές ότι το Σύνταγμα, ένα νομικό κείμενο δηλαδή, έστω αυξημένης τυπικής ισχύος, δεν μπορεί να επιλύσει από μόνο του τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα του καιρού μας. Δείχνει όμως μια κατεύθυνση. Μπορεί να λειτουργήσει άλλοτε αμυντικά προς την αυθόρμητη κίνηση της οικονομίας και άλλοτε επιθετικά με στόχο να δημιουργήσει ευνοϊκότερους όρους για την ανάπτυξη και την ισότητα.

Και σε κάθε περίπτωση το Σύνταγμα οριοθετεί και οργανώνει την πολιτική αντιπαράθεση. Το ερώτημα είναι: Το κάνει αυτό με όρους ενίσχυσης ή αποδυνάμωσης της δημοκρατίας και του Κοινοβουλίου;

Η δική μας πρόταση με δεδομένες τις σύγχρονες εξελίξεις όπου το κοινοβουλευτικό σύστημα απειλείται από τη διάχυση των εξουσιών σε πολλές και διαφορετικές δομές, υπερεθνικές, ιδιωτικές αλλά και ανεξάρτητες κρατικές, θέλει να εξασφαλίσει την όσο γίνεται μεγαλύτερη αυτονομία του Κοινοβουλίου και της Κυβέρνησης, που εκλέγονται, και άρα ελέγχονται, από το λαό από αυτές τις εξουσίες.

Την ίδια στιγμή όμως θέλει να επιβάλλει συνθήκες ισότητας και ισονομίας, να θωρακίσει την πολιτεία απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς, να καταργήσει τη θεσμοποιημένη συγκάλυψη τους με τις διατάξεις για την ποινική ευθύνη των Υπουργών. Θέλει να προστατέψει κοινωνικά δικαιώματα που δέχονται στις μέρες μας σφοδρή επίθεση. Να εξορθολογίσει τις σχέσεις του Κράτους με την Εκκλησία ορίζοντας τους διακριτούς τους ρόλους. Να προχωρήσει δηλαδή σε ώριμες και κοινωνικά αναγκαίες τομές. Και είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που πρέπει να γίνει αποδεκτή.»

• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Βραχυκύκλωμα» στις τάξεις της Ν.Δ.

Αναφορικά με τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Δ. Τζανακόπουλος ναφέρει: «Ουδείς έχει ακόμη κατανοήσει τι ακριβώς θέλει και τι ακριβώς προτείνει ο κ. Μητσοτάκης σε σχέση με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Τη μια επαναλαμβάνει το πολιτικό κλισέ ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλες φορές λέει ότι δεν θέλει να συμμετέχει γιατί αρνούμαστε να ανοίξουμε το άρθρο 16. Παράλογο επιχείρημα καθώς η διαφωνία σε μια διάταξη ή μια πολιτική δεν είναι λόγος διαφωνίας με οποιαδήποτε άλλη. Μετά βεβαίως είπε ότι θα συμμετάσχει τελικά με τις προτάσεις του που θα τις καταθέσει κάποια στιγμή. Έχω την άποψη ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει αρχίσει να θυμίζει επικίνδυνα τον πρόεδρο του Εδεσσαϊκού».

«Νομίζω ότι ο λόγος της πολιτικής αυτής σύγχυσης σχετίζεται άμεσα με την αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν συμφωνεί με την τροποποίηση της διάταξης για την ευθύνη των Υπουργών. Διότι αν το κάνει θα πρέπει να ομολογήσει ότι κάτι φοβάται. Εμείς αναμένουμε και ειλικρινά ελπίζουμε να μας διαψεύσει καθώς είναι μέγιστη πολιτική, κοινωνική και θεσμική ανάγκη να καταργηθεί η διάταξη έκτρωμα που ορίζει συντομότερη περίοδο παραγραφής για αδικήματα που τελούν Υπουργοί» τονίζει ο Δ. Τζανακόπουλος

Πηγή: ΑΥΓΗ (Σπ. Ραπανάκης), ΑΠΕ-ΜΠΕ