Η Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση Δικηγόρων συμμετέχει, για πρώτη φορά, στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών που θα διεξαχθούν στις 23-24 Φεβρουαρίου με τον Βασίλη Παπαστεργίου ως υποψήφιο πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (ΔΣΑ). Η Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση Δικηγόρων φιλοδοξεί να εκφράσει, πρωτίστως, εκείνους τους δικηγόρους που δυσκολεύονται να επιβιώσουν οικονομικά στους μνημονιακούς καιρούς που βρίσκεται η ελληνική κοινωνία.
Η νέα αυτή συνδικαλιστική παράταξη προέρχεται, όπως μας λέει ο Βασίλης Παπαστεργίου, από συνδικαλιστές και μαχόμενους δικηγόρους που έχουν, και στο παρελθόν, μια διαδρομή στην Αριστερά:
«Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι μια τομή στη μέχρι τώρα λειτουργία των αριστερών παρατάξεων. Σε επίπεδο θέσεων, αλλά, ταυτόχρονα, παρέμβαση και τομή στο οργανωτικό μοντέλο. Θέλουμε να έχουμε μια πολύ πιο συχνή επαφή με τους συναδέλφους. Να έχουμε, δηλαδή, μια αμφίδρομη σχέση με τους συναδέλφους. Η συμμετοχή μας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών να τροφοδοτεί (και να τροφοδοτείται) από τη συζήτηση με το σώμα των συναδέλφων».
Ο Βασίλης Παπαστεργίου μας περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση για την πλειοψηφία των δικηγόρων. Τα τελευταία χρόνια, οι διαρκώς επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες για την πλειοψηφία των πολιτών, επέφερε τη συρρίκνωση των δαπανών για δικηγορικές υπηρεσίες, και επομένως, των εσόδων των δικηγόρων. Ταυτόχρονα, όπως συμβαίνει και για την πλειοψηφία των πολιτών, τα φορολογικά βάρη αυξάνουν :
«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια η ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική έχει εξαναγκάσει πάρα πολλούς συναδέλφους είτε να έχουν αποχωρίσει από το σώμα είτε να έχουν υποχρεωθεί να υποβάλουν τα χαρτιά τους για τη συνταξιοδότηση. Η επιβολή του ΦΠΑ στο 23% εκτόξευσε το κόστος των δικηγορικών υπηρεσιών. Ακόμα, επιβλήθηκε η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, σε ποσοστό 26%. Συνεχίζουμε να πληρώνουμε το τέλος επιτηδεύματος, που αρχικά είχε θεωρηθεί ως προσωρινό. Ακόμα έχουμε την επιβολή επιπλέον εξόδων και παραβόλων στην δικαιοσύνη. Όλα αυτά έχουν συρρικνώσει πάρα πολύ τη δουλεία των δικηγόρων και έχουν οδηγήσει τους συναδέλφους στην απόγνωση».
Ο δικηγορικός κλάδος, ασφαλώς, χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανισότητες. Υπάρχουν οι μεγαλοδικηγόροι με μεγάλη πελατεία και με πολύ μεγάλα έσοδα, αλλά υπάρχουν και δικηγόροι που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη δικηγορία λόγω μη επαρκών εσόδων. Ο Βασίλης Παπαστεργίου μας περιγράφει την κατάσταση του επαγγελματικού αυτού χώρου:
«Τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία δεν έγιναν μεγάλα λόγω των ικανοτήτων κάποιων συναδέλφων (σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει και αυτό) αλλά από το γεγονός ότι μεγάλα δικηγορικά γραφεία εκμεταλλεύονται σχέσεις με διοικήσεις τραπεζών, με ασφαλιστικές εταιρείες, με πολύ μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες. Η ανισότητα στα χρόνια τα μνημονιακά έχει αυξηθεί. Η κρίση έχει πλήξει όσους δικηγόρους δεν έχουν σχέση με αυτό το “σύστημα”, θα λέγαμε, των μεγάλων εταιρειών ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και αγγίζει, βέβαια, όσους έχουν έμμισθη εργασία, σε όσους δηλαδή παρέχουν εργασία σε άλλα δικηγορικά γραφεία. Οι αμοιβές είναι εξαιρετικά μικρές που αρκετές φορές πέφτουν κάτω από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (που είναι 576 ευρώ). Δεν είναι δυνατόν ο Δικηγορικός Σύλλογος να μην παρεμβαίνει σε τέτοια ζητήματα».
Με τον Βασίλης Παπαστεργίου συζητάμε και για τη θέση των δικηγόρων στη σημερινή μνημονιακή Ελλάδα. Την Ελλάδα, δηλαδή, των διαρκώς επαπειλούμενων πλειστηριασμών. Την Ελλάδα των παραβιάσεων των δημοκρατικών δικαιωμάτων και του συντάγματος. Σε αυτά μας λέει ο Βασίλης Παπαστεργίου:
«Οι δικηγόροι δεν είναι μια ξεκομμένη επαγγελματική κατηγορία. Είναι ένα τμήμα της κοινωνίας που αγωνίζεται και ελπίζει. Σε σχέση, για παράδειγμα, με τα κόκκινα δάνεια, τις κατασχέσεις , τους πλειστηριασμούς, έχουμε τη δυνατότητα ως παράταξη, αλλά και ως Δικηγορικός Σύλλογος, να πάρουμε πρωτοβουλίες. Να καταθέσουμε νομοθετικές προτάσεις, ρυθμίσεις δίκαιες κοινωνικά, που θα μπορούν να βοηθήσουν την κοινωνία να ξεπεράσει τη δύσκολη στιγμή στην οποία βρίσκεται. Να σκεφτούμε έκτακτες λύσεις, γιατί ζούμε μια έκτακτη περίσταση. Επομένως, θα όφειλε ο Δικηγορικός Σύλλογος να είναι στην πρώτη γραμμή προκειμένου να υπάρξουνε σημαντικές νομοθετικές λύσεις και τομές, να υιοθετήσει η βουλή προτάσεις που θα ελαφρύνουνε τους μικροϊδιοκτήτες, τους δανειστές, οι οποίοι αδυνατούν να ξεπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες».
Ως προς τα ζητήματα δημοκρατίας ο Βασίλης Παπαστεργίου είναι κατηγορηματικός:
«Δεν είναι δυνατόν ο Δικηγορικός Σύλλογος να μην έχει λόγο σε ζητήματα δημοκρατίας. Η βουλή τούτη τη στιγμή έχει αφυδατωθεί πλήρως από το βασικό ρόλο που έχει, που είναι να νομοθετεί. Πολλές φορές η νομοθεσία γίνεται μέσα από Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου κατά τρόπο πρωτοφανή για τα μεταπολιτευτικά χρονικά. Στρεβλώνεται σιγά-σιγά η ίδια η φύση του συντάγματος, η ίδια η φύση του πολιτεύματος. Αυτή η πολιτική θα πρέπει να ανατραπεί. Η ρίζα του κακού βρίσκεται στην μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. Τούτη τη στιγμή, συμπιέζεται η μισθωτή εργασία σε όλα τα επίπεδα. Ας μην μας λένε ότι δεν υπάρχουν κέρδη και δεν υπάρχουν ωφελημένοι από αυτήν την ιστορία. Και κέρδη υπάρχουν και όφελος υπάρχει. Οι δικηγόροι, σαν ένα τμήμα της κοινωνίας που αγωνίζεται, οφείλουν να αγωνιστούνε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής».
