to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ο πρόεδρος του ΕΚΑ στο Left.gr: Ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν σημαντικές αυξήσεις

Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γιώργος Μυλωνάς, μιλάει στο Left.gr για την απεργία της Τετάρτης 28/11, τις εργατικές διεκδικήσεις και την κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος στη σημερινή συγκυρία


(φωτ. αρχείου)

«Έχει αρχίσει και συζητείται πλατιά η ανάγκη αύξησης των μισθών και οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουν αυξήσεις και διορθώσεις σε μια σειρά εργασιακών θεμάτων. Υπάρχουν πλέον προσδοκίες και μια σειρά συνδικάτων δείχνουν τη διάθεση για διαπραγμάτευση και υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), κλάδοι και σωματεία δραστηριοποιούνται περισσότερο και διεκδικούν κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις»: Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, Γιώργος Μυλωνάς, με αφορμή την απεργία της Τετάρτης 28 Νοεμβρίου, περιγράφει στο Left.gr το κλίμα στο οργανωμένο εργατικό κίνημα μετά την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Παράλληλα, αναλύει τις βασικές διεκδικήσεις της περιόδου: «Σημαντικό αίτημα (σ.σ.: εκτός των ΣΣΕ) είναι η κατάργηση του νόμου που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό να ρυθμίζει τον κατώτατο μισθό. Εμείς θεωρούμε ότι με νόμο πρέπει ο κατώτατος μισθός να επανέλθει στα 751 ευρώ – όπως με νόμο καταργήθηκε- και έπειτα να επανέλθει η ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτών για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού. Τέλος, η κατάργηση της Π.Υ.Σ. 6 του 2012 θα καταργήσει μια σειρά μνημονιακών δεσμεύσεων και θα βοηθήσει εργαζόμενους και την οικονομία της χώρας να ανακάμψουν».

«Να αναδείξουμε τις καθημερινές νίκες που πετυχαίνουμε»

Αναφορικά με τις αντιπαραθέσεις εντός του συνδικαλιστικού κινήματος (και τα πίσω - μπρος στην ημερομηνία της απεργίας), ο κ. Μυλωνάς  σημειώνει ότι “το συνδικαλιστικό κίνημα, για να γίνει ελκυστικό, πρέπει κυρίως να αποφεύγει τις κομματικές εξαρτήσεις και να ασχολείται περισσότερο με την καθημερινότητα των εργαζομένων αλλά και των ανέργων”. 

Όπως εξηγεί: «Πρέπει να αναδείξουμε τις μικρές καθημερινές νίκες που πετυχαίνουμε και να πείσουμε ότι μπορούμε ενωμένοι να πετύχουμε περισσότερες και μεγαλύτερες νίκες. Πόσοι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι καθημερινά γίνονται εκατοντάδες τριμερείς συναντήσεις στην επιθεώρηση εργασίας; Πόσοι εργαζόμενοι μαθαίνουν τις καθημερινές παρεμβάσεις σε μικρούς και μεγάλους εργοδότες; Παράλληλα όμως υπάρχει και μεγάλη ευθύνη και σε εμάς τους συνδικαλιστές που έχουμε ξεχάσει να διαβάζουμε, να ενημερωνόμαστε και έχουμε παραχωρήσει τη δουλειά μας σε δικηγορικά γραφεία». 

Την ίδια στιγμή, δηλώνει αισιόδοξος για τη βελτίωση της εικόνας του συνδικαλισμού «διότι υπάρχει μια καινούργια γενιά νέων συνδικαλιστών που έχουν διάθεση και παλεύουν ανιδιοτελώς για τη προσέγγιση των νέων εργαζομένων στα συνδικάτα. Και, το πιο σημαντικό από όλα, κάνουν προτάσεις και ανοίγουν όλη την ατζέντα των εργασιακών σχέσεων». 

Σε ερώτηση για την κίνηση της ΓΣΕΕ να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας για την ομαλή διεξαγωγή των εκλογικών διαδικασιών σε σωματεία και εργατικά κέντρα, ο κ. Μυλωνάς σχολίασε: “Πάνω από όλα χρειάζεται σεβασμός και ηθική στο συνδικαλισμό. Αν χάνονται αυτά έχουμε παρεκτροπές και επεισόδια. Πάντως, προσωπικά, δε θα ήθελα με τίποτα να υπάρχει αστυνόμευση στα συνδικάτα. Μπορούμε νομίζω με νηφαλιότητα να λύνουμε μόνοι μας τις διαφορές μας. Επομένως, είμαι αντίθετος και στους τσαμπουκάδες αλλά και στους μηχανισμούς”.

 Η μάχη ενάντια στις εργολαβίες

Τέλος, ως προς το κρίσιμο ζήτημα  της «εργολαβοποίησης», ο κ. Μυλωνάς κρίνει αναγκαία την δυναμική παρέμβαση του εργατικού κινήματος, διότι χωρίς αυτή, “σε λίγο όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι θα είναι εργολαβικοί”: 

«Η απεργία της ΔΕΣΦΑ ήταν απόλυτα επιτυχημένη, όπως και προηγούμενες εργολαβικών εργαζόμενων στα ΕΛΠΕ και στη Τράπεζα Πειραιώς. Η λύση αφορά κυρίως εμάς, δηλαδή τα συνδικάτα. Πρέπει όλες οι ομοσπονδίες να εγγράψουν μέλη τους όλους αυτούς τους εργαζόμενους και να μην επιτρέψουμε να υπάρχουν δύο και τρεις κατηγορίες εργαζομένων. Πρέπει οι «μόνιμοι» να τραβήξουν και να διεκδικήσουν για τους εργολαβικούς να έχουν ίσα και ίδια δικαιώματα, και το ΕΚΑ έχει πάρει πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση διότι ξέρουμε ότι όσο υπάρχουν εργολαβίες, τόσο οι μισθοί και τα δικαιώματα όλων θα συρρικνώνονται». 

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιώργου Μυλωνά στον Τάσο Γιαννόπουλο:

- Ποιες είναι οι κύριες διεκδικήσεις της περιόδου και πώς βλέπετε να προχωράει ο στόχος που έχει θέσει (και) η κυβέρνηση για επαναφορά στην “κανονικότητα” των “συλλογικών συμβάσεων παντού” (αλλά και ο στόχος για αύξηση του κατώτατου μισθού, από τη διαβούλευση για την οποία επέλεξε να απουσιάσει η ΓΣΕΕ); Ποια είναι τα μείζονα αιτήματα της απεργίας της 28ης Νοεμβρίου;

Είναι δύο διαφορετικά θέματα που αφορούν όμως την ουσία των στόχων του συνδικαλιστικού κινήματος. Για το θέμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας παρατηρείται ένα αυξημένο ενδιαφέρον των εργαζομένων και των συνδικάτων. Έχει αρχίσει και συζητείται πλατιά η ανάγκη αύξησης των μισθών και οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουν αυξήσεις και διορθώσεις σε μια σειρά εργασιακών θεμάτων. Υπάρχουν πλέον προσδοκίες και μια σειρά συνδικάτων δείχνουν τη διάθεση για διαπραγμάτευση και υπογραφή νέων ΣΣΕ. Κλάδοι και σωματεία δραστηριοποιούνται περισσότερο και διεκδικούν κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις. Εδώ ακριβώς έρχεται και το αίτημα της απεργίας να ενισχύσει αυτή τη λογική και να βοηθήσει αυτά τα συνδικάτα να διεκδικήσουν πιο σθεναρά από τους εργοδότες τους νέες συμβάσεις. Δεύτερο σημαντικό αίτημα είναι η κατάργηση του νόμου που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό να ρυθμίζει τον κατώτατο μισθό. Εμείς θεωρούμε ότι με νόμο πρέπει ο κατώτατος μισθός να επανέλθει στα €751 – όπως με νόμο καταργήθηκε- και έπειτα να επανέλθει η ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτών για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού. Τέλος, η κατάργηση της ΠΥΣ 6 του 2012 θα  καταργήσει μια σειρά μνημονιακών δεσμεύσεων και θα βοηθήσει εργαζόμενους και την οικονομία της χώρας να ανακάμψουν. 

Υπάρχουν και πολλά άλλα σημαντικά αιτήματα όπως το αφορολόγητο και οι πλειστηριασμοί, αλλά οι συμβάσεις και η βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των εργαζομένων είναι το πρωτεύον. 

- Είναι γνωστό ότι η απεργία πέρασε από 40 κύματα, συνεχείς αλλαγές ημερομηνίας και αλληλοκατηγορίες μεταξύ των συνδικαλιστικών δυνάμεων. Τι πρέπει να αλλάξει στο συνδικαλιστικό κίνημα ώστε να ξαναγίνει ελκυστικό για τον εργαζόμενο;

Είναι μια ερώτηση που μας απασχολεί όλους και σίγουρα πρέπει να την απαντήσουμε προς όφελος των εργαζομένων. Χαθήκαμε στις ημερομηνίες και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία. Το συνδικαλιστικό κίνημα για να γίνει ελκυστικό πρέπει κυρίως να αποφεύγει τις κομματικές εξαρτήσεις και να ασχολείται περισσότερο με την καθημερινότητα των εργαζομένων αλλά και των ανέργων. Πρέπει να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί και πιο παρεμβατικοί στην ουσία των προβλημάτων. Πρέπει να αναδείξουμε τις μικρές καθημερινές νίκες που πετυχαίνουμε και να πείσουμε ότι μπορούμε ενωμένοι να πετύχουμε περισσότερες και μεγαλύτερες νίκες. Πόσοι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι καθημερινά γίνονται εκατοντάδες τριμερείς συναντήσεις στην επιθεώρηση εργασίας; Πόσοι εργαζόμενοι μαθαίνουν τις καθημερινές παρεμβάσεις σε μικρούς και μεγάλους εργοδότες; Παράλληλα όμως υπάρχει και μεγάλη ευθύνη και σε εμάς τους συνδικαλιστές που έχουμε ξεχάσει να διαβάζουμε, να ενημερωνόμαστε και έχουμε παραχωρήσει τη δουλειά μας σε δικηγορικά γραφεία. Είμαι αισιόδοξος όμως, γιατί υπάρχει μια καινούργια γενιά νέων συνδικαλιστών που έχουν διάθεση και παλεύουν ανιδιοτελώς για τη προσέγγιση των νέων εργαζομένων στα συνδικάτα. Και το πιο σημαντικό από όλα κάνουν προτάσεις και ανοίγουν όλη την ατζέντα των εργασιακών σχέσεων.

- Παράλληλα, στην κόντρα που προαναφέραμε, προσθέτω και τις αντιδράσεις για την κίνηση της ΓΣΕΕ να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας για την ομαλή διεξαγωγή των εκλογικών διαδικασιών σε σωματεία και εργατικά κέντρα. Πώς αξιολογείτε την ενέργεια αυτή της Συνομοσπονδίας;

Κοιτάξτε η απλή αναλογική που ισχύει στα συνδικάτα έχει κόστος. Θέλει συναινέσεις, δύσκολες πλειοψηφίες και αποφάσεις που δε μας εκφράζουν πάντα 100%. Πρέπει όμως να σεβόμαστε τις πλειοψηφίες και τα όργανα. Και εμείς δε συμφωνούμε με τη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ή με κάποιες ομοσπονδίες, αλλά δε θέλουμε να τις καταργήσουμε. Να τις αλλάξουμε θέλουμε. Πάνω από όλα χρειάζεται σεβασμός και ηθική στο συνδικαλισμό. Αν χάνονται αυτά έχουμε παρεκτροπές και επεισόδια, πάντως προσωπικά δε θα ήθελα με τίποτα να υπάρχει αστυνόμευση στα συνδικάτα. Μπορούμε νομίζω με νηφαλιότητα να λύνουμε μόνοι μας τις διαφορές μας. Επομένως είμαι αντίθετος και στους τσαμπουκάδες αλλά και στους μηχανισμούς.

- Όπως μας “υπενθύμισε” η πρόσφατη απεργία στη ΔΕΣΦΑ, σε πολλούς κλάδους, τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα, εξακολουθούν να βασιλεύουν οι “εργολαβίες”, οι οποίες εκ των πραγμάτων παγιώνουν μία κατηγορία εργαζομένων σε διαρκή επισφάλεια, με μειωμένα δικαιώματα και προοπτικές, παρ’ ότι κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά με τους διπλανούς τους. Τι κάνετε ως ΕΚΑ και τι ακόμα πρέπει να γίνει θεσμικά και κινηματικά για να περιοριστεί η μεσιτεία στην αγορά εργασίας;

Είναι ήδη και θα γίνει δυστυχώς ακόμα σημαντικότερο, το στοίχημα που έχουμε βάλει εναντίον της εργολαβοποίησης. Αν τώρα το σ.κ δε παρέμβει δυναμικά, σε λίγο όλοι σχεδόν οι εργαζόμενοι θα είναι εργολαβικοί. Η απεργία της ΔΕΣΦΑ ήταν απόλυτα επιτυχημένη, όπως και προηγούμενες εργολαβικών εργαζόμενων στα ΕΛΠΕ και στη Τράπεζα Πειραιώς. Η λύση αφορά κυρίως εμάς, δηλαδή τα συνδικάτα. Πρέπει όλες οι ομοσπονδίες να εγγράψουν μέλη τους όλους αυτούς τους εργαζόμενους και να μην επιτρέψουμε να υπάρχουν δύο και τρεις κατηγορίες εργαζομένων. Πρέπει οι «μόνιμοι» να τραβήξουν και να διεκδικήσουν για τους εργολαβικούς να έχουν ίσα και ίδια δικαιώματα. Όσο υπάρχουν εργολαβίες, τόσο οι μισθοί και τα δικαιώματα όλων, θα συρρικνώνονται. Σαν ΕΚΑ έχουμε πάρει μια σειρά πρωτοβουλιών να ενσωματώσουμε αυτούς τους εργαζόμενους, να τους εντάξουμε στα συνδικάτα και να επηρεάσουμε την είσοδό τους σε ομοσπονδίες και συνδικάτα.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)