Την επισήμανση αυτή κάνει το Σωματείο εργαζομένων Συμβασιούχων της Υπηρεσίας Ασύλου, με αφορμή την έναρξη εφαρμογής από την 1.1.2020 του νόμου 4636/2019, ο οποίος – κατά το Σωματείο – «καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα των αιτούντων/αιτουσών άσυλο και προγραμματισμένα περιορίζει δραματικά, τόσο τη δυνατότητα εξασφάλισης ομαλών συνθηκών εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, όσο και τη διασφάλιση του ίδιου του δικαιώματος για διεθνή προστασία».

Ειδικότερα, το Σωματείο παρατηρεί – μεταξύ άλλων – και τα ακόλουθα για την νέα νομοθεσία:

– Εισάγεται η συστηματική και πέραν του 18μηνου κράτηση των αιτούντων άσυλο, ακόμα και για όσους ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, διάταξη η οποία σε συνδυασμό με τα νέα κλειστά κέντρα κράτησης, δυσχεραίνει περαιτέρω τις ήδη τραγικές συνθήκες διαβίωσης των δεκάδων χιλιάδων που βρίσκονται στα ΚΥΤ των νησιών.

– Θέτει επιπλέον εμπόδια στην πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου και στην εν τοις πράγμασι παροχή δωρεάν νομικής συνδρομής, κατά παράβαση των διεθνών προτύπων για την πρόσβαση στα ένδικα μέσα.

– Η υπηρεσία ασύλου αντιμετωπίζει ταυτόχρονα σοβαρά προβλήματα διοίκησης και υποστελέχωσης προσωπικού, ενώ από το 2014 προσλαμβάνει συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, οι οποίοι μάλιστα αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων της.

– Περιέχει ασαφείς και πολύπλοκες διατάξεις που έχουν προκαλέσει ερμηνευτικά ζητήματα, έχουν δημιουργήσει πρόσθετο διοικητικό και γραφειοκρατικό βάρος, και, σε συνδυασμό με την έλλειψη κατάλληλης υποστήριξης και σχεδιασμού σε κεντρικό επίπεδο, οδηγούν μαθηματικά σε περαιτέρω εντατικοποίηση της εργασίας.

Διατυπώνει, τέλος, σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το κατά πόσο το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι εναρμονισμένο με το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.