Το Δημόσιο σύστημα Υγείας εξαιτίας και των μνημονιακών πολιτικών βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Τα Νοσοκομεία εργάζονται πλέον με ελάχιστο προσωπικό εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων που στην ουσία εφαρμόζεται σχεδόν μια 10ετία αλλά και των αθρόων αποχωρήσεων. Τα Νοσοκομεία επίσης μέσω της πολιτικής των συγχωνεύσεων οδηγούνται ουσιαστικά σε συρρίκνωση και κατάργηση με αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές να μένουν χωρίς νοσοκομειακή περίθαλψη. Οι προϋπολογισμοί τους έχουν περικοπεί κατά 50% τουλάχιστον με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν υλικά για να λειτουργήσουν. Η δημιουργία του ΕΟΠΥΥ αντί να βελτιώσει την απαράδεκτη κατάσταση στις παροχές υγειονομικής περίθαλψης, όξυνε τα αδιέξοδα και ενίσχυσε τους περιορισμούς στην πρόσβαση, με αποτέλεσμα οι φτωχοί, οι άνεργοι και οι ανασφάλιστοι να πετιούνται στον “Καιάδα”, αφού πλέον δεν έχουν την απαιτούμενη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Η κατάσταση προς το παρόν σώζεται από τις φιλότιμες προσπάθειες του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που καθημερινά μέσα από αντίξοες συνθήκες προσπαθεί να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν. Ενδεικτικά να αναφερθούμε στους ακατάλληλους και ανθυγιεινούς χώρους εργασίας, στα απάνθρωπα ωράρια, την πενιχρή εκπαίδευση του προσωπικού κ.λπ.

Στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου η κατάσταση είναι μια μικρογραφία του συστήματος υγείας που έχει απομείνει. Ήδη οι εργαζόμενοι με απόφασή τους στη Γενική Συνέλευση της 13-6-2012 άσκησαν το νόμιμο δικαίωμά τους της επίσχεσης εργασίας διεκδικώντας να τους καταβληθούν δεδουλευμένα από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα. Παράλληλα απαιτούν από την Διοίκηση τη λήψη νόμιμων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Είναι χρέος κάθε φορέα και πολίτη της περιοχής να συμπαρασταθεί στον αγώνα των εργαζομένων. Η διεκδίκηση ενός δημόσιου δωρεάν συστήματος υγείας για όλους χωρίς περιορισμούς στην πρόσβαση πρέπει να συνδέεται αναγκαστικά με το αίτημα για την αντιμετώπιση των εργασιακών και οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στην υγεία – πρόνοια.