Σαν να την περίμενε ο Αντ. Σαμαράς τη συμπληρωματική κατάθεση του αντεισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου-Novartis. Σαν να την ήξερε, πριν ακόμη δοθεί. Εσπευσε, λοιπόν, να την υιοθετήσει χωρίς καμία επιφύλαξη και να βγάλει εν θερμώ συμπέρασμα. Μας είπε ότι πρόκειται για συμμορία -εννοεί προφανώς την προηγούμενη κυβέρνηση-, ζήτησε να πάει η ιστορία μέχρι το τέλος και ισχυρίστηκε ότι όσοι δεν τον πίστευαν στην αρχή, που έκανε τις καταγγελίες και τις μηνύσεις, σήμερα τον πιστεύουν.

Πώς ξέρει άραγε ο πρώην πρωθυπουργός ότι τώρα όλοι συμφωνούν μαζί του; Θα έχει, φαίνεται, κάποιο χάρισμα. Πάντως ακόμη και ο πρωθυπουργός δεν συμμερίζεται την άποψή του και γι’ αυτό άλλωστε είχε δώσει εντολή στους υφισταμένους του, όταν συνέτασσαν το σκεπτικό για τη συγκρότηση της προκαταρκτικής επιτροπής, να αφήσουν εκτός πλάνου τον Αλέξη Τσίπρα.

Οπότε έχουμε μια συμμορία χωρίς επικεφαλής, δηλαδή μια ακέφαλη συνωμοτική ομάδα που λειτουργούσε μεθοδικά εντός της κυβέρνησης, αλλά ερήμην τού τότε πρωθυπουργού. Αυτό το καχεκτικό επιχείρημα όποιος θέλει το πιστεύει. Φαντάζομαι πως δεν αρέσει η συγκεκριμένη περιγραφή στον κ. Σαμαρά και γι’ αυτό (και για πολλά άλλα) είναι θυμωμένος με τον Κυρ. Μητσοτάκη και προσπαθεί να του κάνει τη ζωή δύσκολη.

Επίσης, αποφεύγει ο κ. Σαμαράς να μας πει τι είδους συμμορία ήταν αυτή που δεν κατάφερε ούτε τα ελάχιστα. Εβαλε στο μάτι δέκα πολιτικούς και μέχρι τώρα έχει ασκηθεί δίωξη μόνο στον κ. Λοβέρδο. Δεν το λες και σπουδαίο κατόρθωμα! Ανάμεσα στους πολιτικούς που στοχοποίησαν οι ραδιούργοι συμμορίτες με πρόθεση να τους συκοφαντήσουν και σε τελική ανάλυση να τους βγάλουν από τη μέση γιατί απειλούσαν το καθεστώς ήταν και οι... άκρως επικίνδυνοι Π. Πικραμμένος, Α. Λυκουρέντζος, Γ. Κουτρουμάνης, Μ. Σαλμάς. Στο άκουσμα και μόνον αυτών των βαριών ονομάτων δεν μπορείς παρά να αισθανθείς τρόμο!

Η βαρβάτη αυτή συμμορία που δούλευε το στήσιμο από καιρό, σε αγαστή συνεργασία με τις αμερικανικές αρχές, απέτυχε παταγωδώς, αφού οι αρμόδιοι εισαγγελείς έστειλαν επτά φακέλους στο αρχείο. Μιλάμε για φοβερό σχέδιο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ντροπή στην ιστορία των συμμοριών. Η μισητή στον κ. Σαμαρά Αριστερά, που έχει πλούσια παράδοση και εξαιρετικές επιδόσεις στην οργάνωση συμμοριών (ένοπλων στο παρελθόν, παρακρατικών στις μέρες μας), αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι καθοδηγούνταν από ερασιτέχνες. Ούτε μια σκευωρία της προκοπής δεν μπόρεσε να οργανώσει. Δεν έχει διδαχτεί τίποτα από τους προγόνους της.

Καλό είναι πάντως ο κ. Σαμαράς να προσέχει τι υποστηρίζει δημοσίως γιατί διατρέχει τον κίνδυνο να εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Διοίκησε κόμμα εξουσίας, κυβέρνησε τη χώρα και πρέπει να μετράει τα λόγια του. Αλήθεια, δεν αναρωτιέται -σε κάθε μη φανατικό πολίτη γεννιούνται εύλογες απορίες- γιατί ο κ. Αγγελής έκανε μόλις προχθές τόσο σοβαρές καταγγελίες επικαλούμενος μαρτυρίες άλλων αξιωματούχων της Δικαιοσύνης, τις οποίες, όπως δήλωσε, γνώριζε από καιρό;

Γιατί δεν τις αποκάλυψε όταν τις έμαθε; Το κυριότερο: Γιατί δεν τις κατέθεσε τότε που του δόθηκε θεσμικά η ευκαιρία να το πράξει, όταν δηλαδή εξετάστηκε ως μάρτυρας στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής πριν από μερικές μέρες; Τι μεσολάβησε; Τι έγινε και είδε ξαφνικά το φως το αληθινό; Ιδού τα ερωτήματα στα οποία μόνον ο κ. Αγγελής μπορεί να απαντήσει. Ή μήπως υπάρχει και κάποιος άλλος που γνωρίζει την αιτία που υποχρέωσε τον αντεισαγγελέα να... εμπλουτίσει την κατάθεσή του;