Άρθρο του Κώστα Ζαχαριάδη, τομεάρχη Εσωτερικών της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και βουλευτή στη Β1 εκλογική περιφέρεια Βορείου τομέα Αθηνών
Ο στόχος είναι τουλάχιστον οι Ελληνίδες και οι Έλληνες του εξωτερικού, που ουσιαστικά ανήκουν στη γενιά του brain drain, αλλά και οι παλαιότερες γενιές μεταναστών να μπορούν να συμμετάσχουν στις βουλευτικές εκλογές και με αυτό τον τρόπο να ενταχθούν στο «πολιτικό σώμα» του τόπου που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν.
Μιλάμε κυρίως για τους μετανάστες της κρίσης δηλαδή οι νέες και νέοι επιστήμονες που έφυγαν κατά κύματα προς αναζήτηση ίσων εργασιακών ευκαιριών με δίκαιες αμοιβές ανάλογες των προσόντων τους και των εργατοωρών και με εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα, μετά την χρεοκοπία του 2008- 2009.
Όμως ας μην ξεχνάμε και τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα των δεκαετιών του ΄50 του ΄60 και του ΄70. Η φτώχεια μετά τον πόλεμο σε συνδυασμό με το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, που τόσο νοσταλγoύν κάποιοι, με τις αντιλαϊκές πολιτικές του και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων ήταν αυτά που ανάγκασαν ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της χώρας να αναζητήσει εργασία στα εργοστάσια της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Γερμανίας και τα ανθρακωρυχεία του Βελγίου.
Ειδικότερα, ο νόμος ορίζει το χρόνο διεξαγωγής του εκλογικού δικαιώματος των Ελληνίδων και Ελλήνων του εξωτερικού σε ειδικά εκλογικά κέντρα με αυτοπρόσωπη παρουσία, καθώς και την δημιουργία ειδικών εκλογικών καταλόγων στους οποίους θα εγγράφονται οι ψηφοφόροι του εξωτερικού. Επιπλέον, προκειμένου να μπορούν να ψηφίζουν ορίζεται ως προϋπόθεση η διετής διαμονή στην ελληνική επικράτεια κατά τα τελευταία 35 έτη και η υποβολή φορολογικής δήλωσης το τρέχον ή το πρηγούμενο φορολογικό έτος με την εξαίρεση αυτού του κριτηρίου για τους κάτω των 30 ετών και τα προστατευόμενα μέλη.
Τα κριτήρια που επιβάλλει ο νόμος έχουν ως σκοπό τη διασφάλιση της πρόσκλησης σε συμμετοχή στις εκλογές σε ανθρώπους που ζουν στο εξωτερικό, αλλά που διατηρούν ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα. Διαθέτουν, δηλαδή, τη γνώση για το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας και έχουν άποψη.
Αφορά κυρίως τη γενιά που αδικήθηκε περισσότερο από όλες τα μεταπολιτευτικά χρόνια και κλήθηκε να αντιμετωπίσει την νομοθέτηση επαχθών εργασιακών μέτρων κατώτατων μισθών πείνας και εργοδοτικών αυθαιρεσιών. Είναι η γενιά που χτυπήθηκε βάναυσα από τα μνημόνια και επιβίωσε, φεύγοντας και δουλεύοντας αλλού. Αυτή η γενιά μπορεί και θέλει να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση της χώρας, με τις γνώσεις και την εργασιακή της εμπειρία. Αυτή η γενιά θα συμβάλλει σε προοδευτική αλλαγή γιατί δεν ξεχνά ποιος χρεοκόπησε τη χώρα, δεν ξεχνά ποιος την ανάγκασε να φύγει, δεν ξεχνά τα σαθρά και ασταθή θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε μια ευμάρεια φούσκας μέχρι το κλείσιμο της χώρας στα μνημόνια.
Δημιουργούνται όμως πολλές αμφιβολίες και ερωτηματικά όταν σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα «Έτοιμη Δεξαμενή 800.000 Ψηφοφόρων» και τίτλο «Το Κρυφό Χαρτί για τις κάλπες» της ημερήσιας πολιτικής εφημερίδας πανελλήνιας κυκλοφορίας «ΤΑ ΝΕΑ» αλλά και το σχετικό άρθρο στο εσωτερικό της εφημερίδας, η «δεξαμενή» των αποδήμων με δικαίωμα ψήφου στην «επόμενη κάλπη» αριθμεί «σύμφωνα με τους πιο ψύχραιμους» 800.000 ψηφοφόρους.
Ωστόσο, κατά τις εργασίες της διακομματικής επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών για εξεύρεση κοινής συνισταμένης για το νομοσχεδίου της ψήφου των αποδήμων, γινόταν λόγος, αρμοδίως, για 407.000 ενεργά ΑΦΜ κατοίκων εξωτερικού και άρα εν δυνάμει ψηφοφόρων/εκλογέων.
Μάλιστα, όπως διευκρινίστηκε περαιτέρω κατά την κοινοβουλευτική επεξεργασία του νομοσχεδίου για την ψήφο των αποδήμων (και πλέον νόμου 4648/2019 (Α’ 205) για τη «Διευκόλυνση άσκησης εκλογικού δικαιώματος εκλογέων που βρίσκονται εκτός Ελληνικής Επικράτειας και τροποποίηση εκλογικής διαδικασίας»), εξασφαλίζοντας ευρύτατη κοινοβουλευτική συναίνεση:«οι Έλληνες κάτοικοι του εξωτερικού που κάνουν ενεργό φορολογική δήλωση κάθε χρόνο είναι 340.000».
Η συμμετοχή των απόδημων Ελλήνων στις εκλογές δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πεδίο πολιτικάντικης αντιπαράθεσης, κομματικής μιζέριας και επικοινωνιακής προπαγάνδας. Η συμμετοχή των αποδήμων μπορεί και πρέπει να συμβολίσει την επιστροφή της πατρίδας μας σε ένα δικαιότερο και πιο βιώσιμο μέλλον.
Βεβαίως θα υπάρχει πολιτική και ιδεολογική σύγκρουση, βεβαίως πρέπει να τεθούν στο δημόσιο διάλογο οι διακριτές πολιτικές, προγραμματικές θέσεις, με βάση τις οποίες οι απόδημοι θα κληθούν να συμμετέχουν και να επιλέξουν. Αυτό επιβάλλουν οι κανόνες της Δημοκρατίας. Είναι αναγκαίο όμως, οι πολιτικαντισμοί, οι παλαιοκομματικές πρακτικές, οι πελατειακές και ιδιοκτησιακές λογικές, όλες αυτές οι παθογένειες του παρελθόντος που οδήγησαν τους απόδημους στο δρόμο της μετανάστευσης, να καταπολεμηθούν και να επικρατήσει ο ουσιαστικός και προγραμματικός διάλογος.
Από την ΝΔ προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ότι δήθεν ως ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν επιθυμούμε την ψήφο των ομογενών. Πρόκειται για το απόλυτο ψέμα. Εμείς είμαστε αυτοί που ξεκινήσαμε την διαδικασία της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής στο Υπουργείο Εσωτερικών, εμείς είμαστε που εκκινήσαμε τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος για το συγκεκριμένο θέμα. Εμείς είμαστε αυτοί που ψηφίσαμε -μαζί με τα άλλα κόμματα πράγματι – τις ρυθμίσεις για την επιτόπια ψήφο των ομογενών. Βάζοντας βέβαια τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες ώστε αυτοί που θα αποκτήσουν το δικαίωμα, να διατηρούν εν τοις πράγμασι μια ουσιαστική σχέση με την πατρίδα. Η ΝΔ που δεν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας πρώτη φορά το 2019 τι είχε κάνει τις προηγούμενες φόρες που είχε κυβερνήσει; Ρητορικό είναι το ερώτημα φυσικά… Η διακυβέρνηση της ΝΔ πάντα τελείωνε είτε με οικονομική είτε με κοινωνική χρεοκοπία και άφηνε πίσω συντρίμμια. Έτσι ήταν το οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα το 1993, το 2009, το 2014. Έτσι δυστυχώς θα φύγουν και τώρα.
