Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Άντυς Κουκλάδα στο Κόκκινο, οι Reworkers άπλωσαν πανό με κεντρικό σύνθημα "Ποινές και ποινολόγια για την εργοδοτική αυθαιρεσία" με βασικά αιτήματα: να μην περάσει το ποινολόγιο των ανέργων, να επεκταθεί το επίδομα για την κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων και να αυξηθεί στο 80% του κατώτατου μισθού καθώς και να καταργηθεί ο υποκατώτατος μισθός και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Όπως ανέφεραν στην ανακοίνωση τους: "Η κίνηση αυτή δεν υπερασπίζεται τον κόσμο της ανεργίας, αλλά αντίθετα εξωθεί τους ανέργους στο περιθώριο και σε "κοινωνικό θάνατο", στο βαθμό που πρόκειται να διακόψει την κάρτα και το ήδη ελάχιστο επίδομα ανεργίας τους". 

Μάλιστα, τριμελής αντιπροσωπεία διαδηλωτών ζήτησε και πραγματοποίησε συνάντηση με τη διοικήτρια του ΟΑΕΔ Μαρία Καραμεσίνη, η οποία ανέφερε ότι "πολλές διατάξεις προϋπήρχαν ήδη". Τώρα, όπως τους ενημέρωσε, "θα διατυπωθεί καινούργια πρόταση από την πλευρά του ΟΑΕΔ, της οποίας οι όροι δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί".

Να υπενθυμίσουμε ότι το λεγόμενο ποινολόγιο των ανέργων, αφορά κάποιες υποχρεώσεις που έχουν οι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ, όπως για παράδειγμα την υποχρεωτική αποδοχή μιας θέσης εργασίας, επαγγελματικής κατάρτισης ή πρακτικής άσκησης εντός 15 ημέρων. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν ακολουθήσουν τους κανόνες, θα υφίστανται κυρώσεις όπως για παράδειγμα την διαγραφή από το μητρώου του ΟΑΕΔ ή την διακοπή του επιδόματος για διαστήματα από 30 ημέρες μέχρι και 6 μήνες. 

Αναλυτικά η ανακοίνωση των Reworkers:

Η Ανεργία είναι τρομοκρατία

Ποινές και ποινολόγιο στην εργοδοτική αυθαιρεσία

Η αδυναμία εξεύρεσης εργασίας σήμερα αφορά το 25% του συνολικού εργατικού δυναμικού ενώ στις νέες ηλικίες το ποσοστό αγγίζει το 55%. Η απειλή της ανεργίας λειτούργησε ως μοχλός συνολικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις εις βάρος όλων των εργαζομένων. Έτσι, γίνεται σαφές πως το φαινόμενο της ανεργίας μας αφορά όλους και όλες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Πρόκειται μόνο για την μια πλευρά του νομίσματος, καθώς η άλλη όψη της αγοράς εργασίας είναι η επισφαλής εργασία όπου οι ελαστικές μορφές απασχόλησης εμφανίζονται ως διέξοδος από την ανεργία.

Οι έννοιες της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας παραπέμπουν σε ένα σύνολο παραγόντων που διαμορφώνουν και ενισχύουν το αίσθημα της μη ασφάλειας για το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων. Ανασφάλεια για την ύπαρξη και τη διατήρηση της θέσης εργασίας. Ανασφάλεια για την επάρκεια του μισθού, αλλά και τη διατήρηση του ύψους του εισοδήματος. Ανασφάλεια για τις διακρίσεις  στο εργασιακό περιβάλλον. Ας ληφθεί υπόψη σε αυτό το σημείο η σχέση μεταξύ ανεργίας και ψυχικής υγείας και οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις που προκαλεί η κατάσταση αυτή.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σαν να μην έφτανε η λογική της επιδότησης των επιχειρήσεων που υιοθετήθηκε το προηγούμενο διάστημα, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) προωθεί έναν κανονισμό  «καθορισμού μέτρων ελέγχου της ανεργίας, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των ανέργων καθώς και επιβαλλόμενων κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης σε υποχρεώσεις». Με άλλα λόγια πρόκειται για μια λογική που εκλαμβάνει το πρόβλημα της ανεργίας ως μια ατομική υπόθεση και προάγει τον τύπο του «ενεργοποιημένου» ανθρώπου που φέρει την ευθύνη της κατάστασης του. Τι σημαίνει άραγε «ενεργοποιημένος» άνθρωπος για τον ΟΑΕΔ;

Σε μια εποχή που το μέλλον της νέας γενιάς διαγράφεται εξαιρετικά αβέβαιο μέσα στην γκρίζα ζώνη της επισφάλειας, της ανεργίας και της μετανάστευσης, που γονείς αγωνίζονται να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους ίδιους και τα παιδιά τους, καλούμε τον ΟΑΕΔ να μην αντιμετωπίσει τους άνεργους ως «βολεμένους» που πρέπει να τιμωρήσει. Η μείωση της ανεργίας δεν μπορεί να γίνει με τιμωρητική διάθεση και εικονικούς όρους. Η ανεργία δεν είναι επιλογή, ούτε φυσικό γεγονός. Είναι αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης που βρίσκει τα αίτιά της στο κυρίαρχο οικονομικό σύστημα.

Οι άνεργοι θα πρέπει να προστατεύονται και όχι να διώκονται από τον ΟΑΕΔ.  

Σε καμιά περίπτωση οι ποινές δεν μπορούν να αποτελέσουν μέτρο επίλυσης της ανεργίας. Κάποια από τα μέτρα που έχουν προταθεί συμπυκνώνονται παρακάτω:

1. Aπαίτηση (εκ μέρους του ΟΑΕΔ) για προσκόμιση στοιχείων που αποδεικνύουν ότι οι άνεργοι αναζητούν εργασία.

2. O οργανισμός υποχρεώνει τον άνεργο να δέχεται μια οποιαδήποτε θέση εργασίας

3. Ο άνεργος απειλείται με διακοπή της κάρτας ανεργίας και του επιδόματος ανεργίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις νέες «υποχρεώσεις» και

4. Νομιμοποίηση των ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας

Όλα τα παραπάνω δείχνουν πως ο ΟΑΕΔ σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται τον κόσμο της ανεργίας (σύμφωνα με τον διακηρυγμένο του σκοπό). Αντίθετα, εξωθεί τους ανέργους ακόμα πιο βαθιά στο περιθώριο οδηγώντας τους σε «κοινωνικό θάνατο», στο βαθμό που πρόκειται να διακόψει την κάρτια ανεργίας τους και το ήδη ελάχιστο επίδομα ανεργίας. 

Παράλληλα νομιμοποιεί τις σύγχρονες γαλέρες, στο βαθμό που δεν βάζει ουσιαστικούς περιορισμούς στην θέση εργασίας που ενδέχεται να παρουσιαστεί. Ένα διπλό αποτέλεσμα το οποίο θα εμφανιστεί τελικά ως «μείωση της ανεργίας»  και θα αντιμετωπίζει το εργατικό δυναμικό «σήμερα ως εργαζόμενο, αύριο ως άνεργο, μεθαύριο ως καταρτιζόμενο» αλλά σε κάθε περίπτωση ως αναλώσιμο, απόλυτα ευέλιτκο και διαθέσιμο προς εκμετάλλευση ανά πάσα στιγμή.

Ως Reworkers, νέες και νέοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, εκφράζουμε την απόλυτη αντίθεσή μας στην αυταρχική αντιμετώπιση των ανέργων και στον έλεγχο της καθημερινότητάς τους. Παράλληλα, στεκόμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια νομιμοποίησης των ιδιωτικών γραφείων ευρέσεως εργασίας, που «εμπορεύονται» εργαζόμενους και λαμβάνουν μέρος στην εκμετάλλευσή τους. Η ιδιότητα του ανέργου είναι η ίδια μια «ποινή» από τη στιγμή που ο άνεργος αδυνατεί να ρυθμίσει τον χρόνο του και δυσκολεύεται να σχεδιάσει το αύριο.

Καλούμε τους άνεργους/ες και τους εργαζόμενους/ες σε παρέμβαση στα κεντρικά του ΟΑΕΔ στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως 8, Άλιμος (3 λεπτά από τη στάση του μετρό) την Πέμπτη στις 12:30.

Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε συλλογικά για:

• Να μην περάσει το ποινολόγιο

• Επαναπροσδιορισμό και αναδιοργάνωση του ρόλου του ΟΑΕΔ

• Επέκταση του επιδόματος για την κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων

• Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτατου μισθού

• Κατάργηση του υποκατώτατου μισθού

• Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας

• Μείωση εργάσιμου χρόνου

• Σταθερή και πλήρη εργασία για όλες και όλους