Από την άλλη ωστόσο, πρόσθεσε, οι εξελίξεις βάζουν ταυτόχρονα την Ελλάδα μπροστά σε μεγάλα πολιτικά διλήμματα. «Δηλαδή: είμαστε στην Ευρώπη. Ο δρόμος του μεταξιού σημαίνει ότι θα πρέπει η Ελλάδα, για να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση, να έχει άριστες σχέσεις με την Τουρκία, να επιλυθούν τα όποια προβλήματα, γιατί ο διάδρομος είναι ενιαίος. Και βεβαίως, θα πρέπει ώς Ευρώπη να επιλύσουμε τα ζητήματα με τη Ρωσία. Άρα, εκ των πραγμάτων, η συζήτηση (για τον νέο δρόμο του Μεταξιού) θέτει το σύνολο των πολιτικών και οικονομικών προβλημάτων (στο τραπέζι)» σημείωσε ο κ.Πιτσιόρλας, μιλώντας από το βήμα του συνεδρίου ελληνοκινεζικής συνεργασίας «One Belt - One Road: China and the balance of European interests», που συνδιοργανώνεται σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της 82ης ΔΕΘ από τη ΔΕΘ-Helexpo και το Balkans and Βlack Sea Forum.
O ίδιος επισήμανε ότι η Ελλάδα ζει έντονα τις εξελίξεις στο πεδίο της εφαρμογής της κινεζικής στρατηγικής, η οποία «μοιάζει να ταιριάζει πάρα πολύ στους στόχους ανάπτυξης που θέτει η χώρα. Διότι η Ελλάδα είναι σε ένα κρίσιμο γεωγραφικό σημείο, άρα στη στρατηγική ανάπτυξης όλων των δικτύων, έχει προφανώς οφέλη και είναι απολύτως λογικό να επιδιώκει να τα αξιοποιήσει. Άρα λοιπόν, θεωρώ ότι η ερώτηση που συχνά μας τίθεται, «γιατί το κάνετε;» είναι αφελής. Το κάνουμε επειδή προφανώς εξυπηρετεί την ανάπτυξη της χώρας. Δημιουργεί προβλήματα αυτή η συνεργασία (με την Κίνα) ευρύτερα; Προφανώς θα μπορούσε να δημιουργήσει, αλλά από την άλλη πλευρά θα μπορούσε να διευκολύνει πάρα πολύ την Ευρώπη να εφαρμόσει μια πολιτική συνθετότερη και αποδοτικότερη και επομένως η συζήτηση θα πρέπει να τεθεί σε αυτή τη βάση» είπε χαρακτηριστικά.
«Θα είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και όλα θέλουμε να ενσωματωθούν σε μια ευρωπαϊκή στρατηγική»
«Θεωρώ ότι όλες οι χώρες θα έκαναν το ίδιο στη θέση μας. Επειδή όμως εμείς έχουμε μια πολύ μακρά -και θα έλεγα πικρή- εμπειρία από το πώς διαμορφώνονται κάθε φορά οι διεθνείς συσχετισμοί και πώς επιδρούν στη θέση της χώρας μας, θα είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και πάνω από όλα θέλουμε όλα αυτά να ενσωματωθούν σε μια ευρωπαϊκή στρατηγική» υπογράμμισε.
Κατά τον υφυπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, η συζήτηση που φαίνεται να ξεκινά μετά τις γερμανικές εκλογές σε όλη την Ευρώπη, αφορά την προοπτική της και τη νέα αρχιτεκτονική της ενωμένης Ευρώπης.
«Θέλουμε να εντάσσεται η χώρα ενεργά στη συζήτηση για την προοπτική της Ευρώπης από εδώ και μπρος και για τη νέα της αρχιτεκτονική. Η αρχιτεκτονική είναι το ένα μέρος, το δεύτερο μέρος -και πιο ουσιαστικό- είναι η ουσία της πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκηνή, και εκεί η δική μας συμβολή εκ των πραγμάτων θα κινείται προς την κατεύθυνση της οικονομικής συνεργασίας, της ειρήνης, της ανάπτυξης του εμπορίου, της φιλίας μεταξύ των λαών και της ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων» τόνισε.
«Η Ευρώπη να διαμορφώσει στρατηγική αντίστοιχου βεληνεκούς»
Μεταφέροντας την εικόνα που αντίκρισε τον Μάιο στο Πεκίνο, στο πλαίσιο του φόρουμ για την αναβίωση του χερσαίου και θαλάσσιου Δρόμου του Μεταξιού, ο κ. Πιτσιόρλας επισήμανε ότι βρέθηκε σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη από πρώην πρωθυπουργούς, πρώην υπουργούς και τραπεζίτες από όλον τον κόσμο, Ευρώπη, Ασία, Λατινική Αμερική και Αφρική, κάτι που σημαίνει ότι το γιγάντιο αυτό πρότζεκτ της Κίνας βρίσκεται στο κέντρο των διεθνών αναζητήσεων και διεργασιών.
«Τέτοιου είδους στρατηγική δεν μπορεί παρά να απαντηθεί από αντίστοιχες στρατηγικές και η Ευρώπη είναι η πρώτη που πρέπει να διαμορφώσει μια στρατηγική τέτοιου βεληνεκούς. Για εμάς αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα και θα προσπαθήσουμε τα επόμενα χρόνια να συμβάλουμε όσο μπορούμε» επισήμανε.
Σχολιάζοντας, τέλος, τα όσα αναφέρονται περί καταιγισμού κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα, ο κ.Πιτσιόρλας είπε ότι αυτό δεν ισχύει και ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Όταν είχα συνάντηση με μια μεγάλη αντιπροσωπεία του Ευρωκοινοβουλίου και μού έγινε η ερώτηση «Θα τα δώσετε όλα στους Κινέζους;», τους παρουσίασα στοιχεία που έδειχναν το αντίθετο. Οι μεγάλες κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα είναι δύο: στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και τον ΑΔΜΗΕ».
Η ανάπτυξη του ΟΛΠ μας πιέζει να αναπτύξουμε τις συνδυασμένες μεταφορές
«Από τα πρώτα αποτελέσματα στον ΟΛΠ, βλέπουμε ότι η ανάπτυξη είναι ραγδαία. ΄Εχουμε πάρα πολύ μεγάλη αύξηση της διακίνησης κι αυτή η αύξηση μας ωθεί, μας πιέζει να αναπτύξουμε και άλλους τομείς, προκειμένου να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτή την αύξηση. Σιδηροδρομικά κι οδικά έργα και κέντρα logistics. H αύξηση αυτή αναδεικνύει τη θέση της χώρας στον παγκόσμιο χάρτη των συνδυασμένων μεταφορών και μας πιέζει να αναπτύξουμε σημαντικούς τομείς της εθνικής οικονομίας. Στην ενέργεια, προφανώς θα έχει την ίδια επίπτωση, τις ίδιες θετικές για εμάς επιδράσεις, το αν ξεκινήσει από τον ΑΔΜΗΕ ένα πρόγραμμα μεγάλων επενδύσεων στον τομέα των διασυνδέσεων. Στις υποθαλάσσιες διασυνδέσεις έχουμε αποφασίσει ένα πρόγραμμα με το Ισραήλ και την Κύπρο, κι αν αυτό επεκταθεί με την Αίγυπτο και τη Λιβύη προς Βαλκάνια, Ιταλία και Τουρκία, δημιουργεί δυνατότητες η Ελλάδα να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα ενεργειακά δίκτυα. Και βεβαίως, τα δίκτυα φυσικού αερίου, παράλληλα αναπτυσσόμενα, δίνουν πλήρως την εικόνα της δύναμης που (η χώρα) μπορεί να αναπτύξει» υπογράμμισε.
Η πιθανή άλλη όψη του νομίσματος
Την πιθανή άλλη όψη του νομίσματος ανέπτυξε από την πλευρά της στην εκδήλωση η δρ Μάικε Οκάνο (Maaike Okano), senior research fellow στην ολλανδική δεξαμενή σκέψης Clingendael (Netherlands Institute of International Relations), επισημαίνοντας ότι παρότι ουδείς μπορεί να διαφωνήσει με τις χώρες που θέλουν να επωφεληθούν από όσα προωθούνται στο πλαίσιο του νέου Δρόμου του Μεταξιού, χρειάζεται ωστόσο να διερευνηθούν όλες ο πτυχές της στρατηγικής της Κίνας και μεταξύ άλλων πόσο ωφέλιμη θα είναι τελικά για τις τοπικές κοινωνίες, π.χ., της Ελλάδας ή της Σερβίας, και ποια θα είναι η διάχυση των οφελών από την ανάπτυξη του πρότζεκτ «One Belt, One Road».
«Όλοι θα καλωσορίσουμε τις επενδύσεις, αν διασφαλιστούν κάποια πράγματα. Για παράδειγμα, το ποιο θα είναι spillover effect (η διάχυση των οφελών) στις τοπικές κοινωνίες» σημείωσε η δρ Μάικε Οκάνο και έθεσε μια σειρά από ερωτήματα: επωφελούνται εξίσου οι κινεζικές εταιρίες κι οι τοπικές επιχειρήσεις; Οι προμήθειες (υλικών για τα έργα) γίνονται από τις χώρες όπου τρέχουν τα έργα ή από την Κίνα; Τα κινεζικά κεφάλαια δαπανώνται σε έργα μακροπρόθεσμα βιώσιμα; Για παράδειγμα, ένας δρόμος που θα κατασκευαστεί τώρα στο πλαίσιο του νέου Δρόμου του Μεταξιού, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια πενταετία; Θα διατίθενται χρήματα για τη συντήρησή του; Ποιοι θα είναι οι όροι πρόσβασης (των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων) στις κινεζικές χρηματοδοτήσεις; Θα είναι διατηρήσιμο το βάρος του χρέους που θα προκύψει;
«Μιλάμε για τον κινεζικό (επενδυτικό) «ακτιβισμό» στην περιοχή, αλλά ξεχνάμε τα τεράστια πρότζεκτ που τρέχουν στο πλαίσιο των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών (TEN-T) [...] Δεν ξέρουμε πάντα πού θα πηγαίνουν τα κινεζικά κεφάλαια και δεν είναι βέβαιο ότι αυτά θα πηγαίνουν σε έργα προτεραιότητας για την Ευρώπη» είπε χαρακτηριστικά, ενώ πρόσθεσε ότι αν τα χρήματα δοθούν απευθείας σε χώρες που βρίσκονται σε στάδιο υποψηφιότητας για την εισδοχή τους στην ΕΕ, «τα πράγματα (ώς προς το σε ποιες προτεραιότητες θα κατευθυνθούν τα χρήματα) δεν μπορούν να είναι ξεκάθαρα. Λογικά οι χώρες αυτές θα συμμορφωθούν με τους κοινοτικούς κανόνες και προτεραιότητες, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους το επιβάλλει» τόνισε, ενώ αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πρωτοβουλία China- CEE 16+1, που δρομολογήθηκε το 2012, μεταξύ της Κίνας και 16 κρατών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, καθώς επίσης και στην Πλατφόρμα Διασύνδεσης ΕΕ- Κίνας που συστάθηκε το 2015, με στόχο να αναπτυχθούν συνέργειες μεταξύ κοινοτικών πολιτικών και επενδύσεων και της πρωτοβουλίας «ONe Belt, one Road».
Πηγή: ΑΜΠΕ
