Για τους Ρομά έχω αντιφατικά συναισθήματα. Φωτογραφικά, είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Αλλά, υπάρχει αντιφατικότητα. Δεν θέλω με τίποτα να τους αντιμετωπίσω ή να αισθανθούν ότι τους αντιμετωπίζω ως «γραφικούς». Γιατί δεν είναι. Είναι σκληρά εργαζόμενοι, θύματα διακρίσεων. Επομένως, θα ήταν εγκληματικά ανεύθυνη μια στάση «φιλάνθρωπης γραφικότητας».

Κάποιοι από τους Ρομά έχουν επιλέξει να προσπαθήσουν, παρά το ρατσισμό σε βάρος τους, να ενσωματωθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Κάποιοι άλλοι, να ζήσουν στο περιθώριο με ότι αυτό συνεπάγεται. Παραβατικότητα, παιδιά χωρίς σχολείο, συχνά βιαιότητα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, ρατσισμός και τυφλή αστυνομική βία.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Μα, τι άλλο. Συμπαράσταση, συστράτευση όποτε χρειάζεται και μπορούμε, στις οργανωμένες τους προσπάθειες για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Σεβασμός και αγάπη.