Σήμερα στο Μέγαρο Μαξίμου πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Υπουργού Επικρατείας, Αλέκου Φλαμπουράρη, και του Γ.Γ. του Πρωθυπουργού, Δημήτρη Τζανακόπουλου, με αντιπροσωπεία των πρώην εργαζομένων στην Ενιαία Κλωστοϋφαντουργία (ΕΝΚΛΩ), παρουσία της βουλευτού Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ Φρόσως Καρασαρλίδου.
Στη συνάντηση, όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση, τονίστηκε για μια ακόμα φορά, το έντονο ενδιαφέρον της Κυβέρνησης για την επαναλειτουργία των παραγωγικών μονάδων της πρώην ΕΝ.ΚΛΩ, στη βάση του επενδυτικού σχεδίου που συνέταξαν οι πρώην εργαζόμενοί της και το οποίο έχει αξιολογηθεί από ανεξάρτητους εκτιμητές ως βιώσιμο.
Ο Υπουργός Επικρατείας δήλωσε ότι, η Κυβέρνηση συντάσσεται με τους προνομιούχους πιστωτές της ΕΝ.ΚΛΩ (ΙΚΑ και Εργαζόμενοι) και θεωρεί ότι το ήδη κατατεθειμένο επενδυτικό ενδιαφέρον αποδεικνύει τη βιωσιμότητα του σχεδίου. Ταυτόχρονα εκτιμά ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες της πτώχευσης θα λειτουργήσουν, ως οφείλουν, υπέρ του συμφέροντος των πιστωτών και του κοινωνικού συνόλου.
Οι τελευταίες εξελίξεις
Σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ της Αυγής, κατατέθηκε πρόσφατα επισήμως η αίτηση για ανακοπή του πλειστηριασμού δύο εργοστασίων της ΕΝ. ΚΛΩ που έχει οριστεί για τις 17 Οκτωβρίου. Η ανακοπή επιτυγχάνεται χάρη σε συντονισμένες κινήσεις των πιστωτών. Μετά από αυτή την εξέλιξη, άνοιξε ο δρόμος για επαναλειτουργία της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, καθώς έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον στρατηγικός επενδυτής. Ο επενδυτής έχει αποδεχτεί το επιχειρησιακό σχέδιο των εργαζόμενων, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μισθούς 751 ευρώ και συμμετοχή τους 20 έως 25% στο μετοχικό σχήμα.
Εφόσον εξαγοραστεί η περιουσία της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, θα λειτουργήσουν σε πρώτη φάση τρία εργοστάσια σε Κομοτηνή, Μαρώνεια Ροδόπης και Στενήμαχο Ημαθίας, περιοχές δηλαδή που αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα ανεργίας. Σε πρώτη φάση θα απασχοληθούν 336 εργαζόμενοι και σε βάθος τετραετίας οι εργαζόμενοι θα φτάσουν τους 714.
Μιλώντας πρόσφατα στο stokokkino.gr o Γιάννης Μουσουλίδης, χημικός και τελευταίος διευθύνων Σύμβουλος- πρώην εργαζόμενος της ΕΝ.ΚΛΩ αναφέρθηκε στο σχέδιο που είχαν καταρτήσει οι εργαζόμενοι για την επαναλειτουργία της επιχείρησης. Η πρότασή τους περιελάμβανε την συμφωνία των πιστωτών να ξαναναλειτουργήσει η εταιρία, όπου ανάλογα με το ποσοστό των χρεών που θα διέγραφαν, θα υπήρχε αντίστοιχη συμμετοχή των τραπεζών, του Δημοσίου και των πρώην εργαζομένων μέσω του συνεταιρισμού τους, στη διοίκηση της εταιρείας. Η πρόταση αυτή δεν τελεσφόρησε καθώς βρήκε εμπόδια από το τραπεζικό σύστημα και τις διαδικασίες του δημοσίου, «νομικά κωλύματα, όχι επιχειρησιακά», όπως επισήμανε χαρακτηριστικά. Έτσι επιλέχθηκε ο έτερος τρόπος για την επαναλειτουργία της επιχείρησης, αυτός της εξαγοράς της πτωχευτικής περιουσίας της εταιρίας από έναν επενδυτή, ο οποίος θα αγόραζε την πτωχευτική περιουσία της επιχείρησης, θα εφάρμοζε το επιχειρηματικό σχέδιο των εργαζομένων και στο νέο εταιρικό σχήμα θα συμμετείχαν και οι εργαζόμενοι.
Αν και οι εργαζόμενοι επιμένουν πως η πρώτη τους πρόταση είναι η πιο ορθή, με τη λογική ότι αφού συμφωνούσαν οι πιστωτές για τη διαγραφή ποσοστού των χρεών, να έπαιρναν οι εργαζόμενοι ένα ποσό, ένα ποσό να έπαιρνε το ΙΚΑ, το δημόσιο να έπαιρνε στην κατοχή του ακίνητα έναντι της ζημιάς που υπέστη και οι τράπεζες να συμμετείχαν και αυτές στην μετοχική σύνθεση. Η πρόταση αυτή όμως δεν προχώρησε και έτσι τέθηκε σε εφαρμογή η άλλη εναλλακτική για την ανεύρεση υποψήφιου επενδυτή, και όντως -διαψεύδοντας σχετικές επιφυλάξεις και αμφιβολίες που διατυπώθηκαν- υπήρξε επενδυτική πρόταση. Η εν λόγω αίτηση ενδιαφέροντος, βρίσκει ευήκοα ώτα από τους εργαζομένους εφόσον όντως ο επενδυτής που ενδιαφέρεται να αγοράσει την πτωχευτική περιουσία της εταιρίας, θέλει να εφαρμόσει το σχέδιο τους και να υπάρχει συμμετοχή και των εργαζομένων στη νέα μετοχική σύνθεση. «Είτε έχουμε το ένα σχήμα είτε έχουμε το άλλο, από τη στιγμή που σαν απολαβές εμείς δεν θα χάσουμε και επίσης θα έχουμε συμμετοχή και στο νέο εταιρικό καθεστώς, εμείς χαμένοι δεν είμαστε», δηλώνει ο Γ. Μουσουλίδης, προσθέτοντας πως «Επειδή δεν πετύχαμε το πρώτο, δεν σημαίνει ότι θα απορρίψουμε το δεύτερο, όταν δεν χάνουμε τίποτα».
Συνολικά το ύψος των χρεών της ΕΝ.ΚΛΩ φτάνει περίπου τα 340 εκατομμύρια, εκ των οποίων για τις τράπεζες είναι 190 εκατομμύρια, για το δημόσιο μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία 85 εκατομμύρια και για τους εργαζομένους 36 εκατομμύρια. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι είναι προνομιακοί πιστωτές και στις περιπτώσεις είτε της εκποίησης είτε της πώλησης, θα πάρουν το μισό της αξίας του τιμήματος και το άλλο μισό θα πάει στο ΙΚΑ.
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό πως τον Απρίλιο του 2016 η Γενική Γραμματεία Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου συνέστησε εννεαμελή ομάδα εργασίας για την αξιολόγηση και την τελική διαμόρφωση επιχειρησιακού σχεδίου που δύναται να υποστηρίξει την επαναλειτουργία εγκαταστάσεων της υπό πτώχευση «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας ΑΕ». Η εν λόγω ομάδα εργασίας παρέπεμψε σε ανεξάρτητο εκτιμητή το επιχειρησιακό σχέδιο των εργαζομένων, το οποίο αξιολογήθηκε θετικά σε όλες τις επιχειρησιακές παραμέτρους του.
Παράλληλα, σημειώνεται πως η βουλή είχε σταματήσει την διαδικασία πλειστηριασμών της πτωχευτικής περιουσίας της ΕΝ.ΚΛΩ για το διάστημα 1/1 – 30/6/2016 προκειμένου να διερευνηθεί κάθε δυνατότητα για την επαναδραστηριοποίηση παραγωγικών εγκαταστάσεων προς όφελος και των πιστωτών και του κοινωνικού ιστού πόλεων, όπως η Κομοτηνή και η Νάουσα. Το διάστημα 30/6 έως 15/9 τα δικαστήρια παραμένουν κλειστά, ωστόσο 4 μέρες μετά, στις 19/9/2016 επρόκειτο να βγουν σε πλειστηριασμό δυο εργοστάσια της εταιρίας σε Θεσσαλονίκη και Ημαθία, πλειστηριασμός ο οποίος έχει πάρει αναβολή για τις 17 Οκτωβρίου. Στο μεταξύ όμως έχει προκύψει η αίτηση ενδιαφέροντος από στρατηγικό επενδυτή.
Με τα δεδομένα αυτά, σύμφωνα με εκτιμήσεις από την πλευρά των εργαζομένων, προκύπτουν δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο αφορά στην ανακοπή του προγραμματισμένου πλειστηριασμού των δύο εργοστασίων για την οποία έχει κατατεθεί έγγραφο αίτημα προς την σύνδικο, προκειμένου να εκτιμήσουν την επενδυτική πρόταση όλοι οι πιστωτές ώστε να διαπιστώσουν εάν είναι όντως επωφελής ή όχι. Το δεύτερο που τίθεται από πλευράς εργαζομένων αφορά τον ίδιο τον πτωχευτικό κώδικα, καθώς όπως έχουν επανειλημμένα διατυπώσει, το πλαίσιο που υπάρχει δεν ευνοεί την επανεκκίνηση πτωχευμένων επιχειρήσεων συνολικά. Στην κατεύθυνση αυτή, θεωρούν πως η περίπτωση της ΕΝ.ΚΛΩ αποτελεί μία ευκαιρία ώστε να διορθωθούν οι «στρεβλώσεις» που υπάρχουν στον ισχύοντα πτωχευτικό κώδικα.
Κλείνοντας να αναφερθεί πως με αφορμή την περίπτωση της ΕΝ.ΚΛΩ αναδεικνύονται οι βασικές δυσκολίες που υπάρχουν για την επαναλειτουργία πτωχευμένων επιχειρήσεων είτε από τους ίδιους τους εργαζόμενους είτε από μικτά σχήματα. Δυσκολίες οι οποίες αφορούν αφενός τον πτωχευτικό κώδικα και την ανάγκη να αλλάξει και αφετέρου τους πλειστηριασμούς πτωχευμένων επιχειρήσεων, που σε περιπτώσεις όπως αυτή όπου υπάρχει ενδιαφέρον αλλά και βιώσιμο επιχειρηματικό σχέδιο, λειτουργούν αποθαρρυντικά για την επαναλειτουργία πτωχευμένων επιχειρήσεων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την τόνωση των τοπικών οικονομιών στο πλαίσιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
