Από το φθινόπωρο ξεκινούν οι πρώτοι πιλοτικοί πλειστηριασμοί των κατοικιών, των οποίων οι ιδιοκτήτες βρέθηκαν σε πλήρη αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες αλλά και προς το Δημόσιο. Πλειστηριασμοί που θα φτάσουν στην κορύφωσή τους εντός του 2015, με κίνδυνο η χώρα να μετατραπεί σε κάτι ανάλογο με την Ισπανία ή τις ΗΠΑ, όταν το 2008 είδαν χιλιάδες πολίτες τους να βρίσκονται ξαφνικά στον δρόμο.
Οι εξελίξεις δρομολογούνται μετά την απαίτηση της τρόικας για επιτάχυνση των πλειστηριασμών των ακινήτων των οφειλετών του Δημοσίου προκειμένου να ανακοπεί η αυξητική πορεία των ληξιπρόθεσμων χρεών, που έχουν φτάσει στο ποσό των 66,4 δισ. ευρώ. Στο τελευταίο, επικαιροποιημένο μνημόνιο, που εκδόθηκε μετά τον έλεγχο του περασμένου Μαρτίου, εντάχθηκε (ξανά) η δέσμευση της ελληνικής πλευράς για την αλλαγή του πλαισίου διεκδίκησης των ληξιπρόθεσμων χρεών, με ορισμό της τιμής εκκίνησης των ακινήτων που εκπλειστηριάζονται στο 1/3 της αντικειμενικής αξίας.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της (στα πλαίσια της δήθεν «μάχης» με την τρόικα για να μην «περάσει» η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία), επιδιώκει να αυξήσει την τιμή εκκίνησης σε σχέση με τις απαιτήσεις των ελεγκτών, αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια δύσκολη υπόθεση, με τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις, δεδομένου ότι οι οφειλέτες του Δημοσίου με ληξιπρόθεσμες οφειλές ξεπερνούν τα 3.000.000. Ειδικότερα, με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο το Δημόσιο δρομολογεί την κατάσχεση ακινήτων των φορολογουμένων που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο.
Στη συνέχεια προχωρεί στον εκπλειστηριασμό των ακινήτων του οφειλέτη, όπου βάσει νόμου του 2008 η ελάχιστη τιμή εκκίνησης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερη από την αντικειμενική αξία. Αυτό, όμως, δημιουργεί πρόβλημα, λόγω της στρέβλωσης που δημιουργούν η ίδια η κυβέρνηση και η τρόικα, καθώς διατηρούν σε επίπεδα υψηλότερα των αγοραίων τιμών τις αντικειμενικές τιμές. Στο πλαίσιο αυτό, επειδή οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων είναι κατά πολύ υψηλότερες από τις εμπορικές τιμές, οι πλειστηριασμοί κηρύσσονται άγονοι.
Ο ισχύων νόμος προβλέπει πως αν πραγματοποιηθούν δύο άγονοι πλειστηριασμοί, η εφορία μπορεί να ζητήσει μέσω του δικαστηρίου τη μείωση της τιμής εκκίνησης του ακινήτου που βγαίνει στο σφυρί.
Οι ελεγκτές όμως εκτιμούν ότι η διαδικασία αυτή είναι «χρονοβόρα και πολυδάπανη», με αποτέλεσμα στην πράξη να μη γίνονται πλειστηριασμοί και τελικά το Δημόσιο να μην εισπράττει τα οφειλόμενα.
Κατόπιν αυτών, και με δεδομένη την αυξητική πορεία των ληξιπρόθεσμων προς το Δημόσιο χρεών, η τρόικα ζήτησε επίσπευση των διαδικασιών κατάσχεσης και πλειστηριασμού των ακινήτων.
Κάπως έτσι, τα ακίνητα που βγαίνουν στον πλειστηριασμό από το Δημόσιο θα εκπλειστηριάζονται σε πολύ χαμηλότερες τιμές, με αποτέλεσμα το Δημόσιο να εισπράττει ταχύτερα τα ποσά που του οφείλουν οι φορολογούμενοι και οι επιχειρήσεις. Στις περιπτώσεις των χρεών προς τις τράπεζες, εάν δεν υπάρξει θετική κατάληξη στις επαφές με αυτές για τη ρύθμιση των χρεών, θα ακολουθούνται οι διαδικασίες που προβλέπονται από τον νόμο: δηλαδή όσοι δεν έρθουν σε κάποιου είδους συμφωνία, θα αναγκάζονται σε εξώσεις από δικαστικούς επιμελητές και η κυριότητα των ακινήτων θα περνάει στα πιστωτικά ιδρύματα. Όπως φαίνεται το ελληνικό Δημόσιο αδιαφορεί αν από τη διαδικασία αυτή χάνουν οι φορολογούμενοι την περιουσία τους, και από το άλλο μέρος διατηρεί τις υψηλότερες από τις πραγματικές τιμές αντικειμενικές αξίες για τον υπολογισμό των φόρων στην περιουσία και στις μεταβιβάσεις ακινήτων.
Η πίεση των δανειστών και προς αυτή την κατεύθυνση μαθαίνουμε ότι όσο πάει και μεγαλώνει, καθώς παρά το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που ψηφίστηκε πέρυσι για την προστασία της α’ κατοικίας, όλα δείχνουν ότι οι περιπτώσεις που θα οδηγήσουν κόσμο στον δρόμο θα είναι αρκετές.
Πληροφορίες: Ναυτεμπορική, newmoney.gr
