Aντιγράφουμε από το http://chronismissios.wordpress.com/

“Και την ιστορία την πουτάνα έτσι τη γράφουνε, και οι αστοί και οι κομμουνιστές: οριζόντια, ισόπεδη. Μιλάνε για λαούς, μιλάνε για μάζες, κανένας απ ‘αυτούς δεν μπόρεσε ποτέ να νιώσει την ένταση, το πάθος, την κορύφωση και την πτώση κόσμων ολόκληρων σε ένα μονάχα 24ωρο από τη ζωή του επαναστάτη. Ξέρουν γράμματα, διαβάζουν, γράφουν και δεν κατάλαβαν ποτέ πως ο κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος ολόκληρος, είναι μια ολόκληρη ιστορία… Δεν ξέρω, αλλά νομίζω πως όταν ο άνθρωπος ξανακαταχτήσει την ανθρωπιά του, όταν ξαναρχίσει να δημιουργεί ανθρώπινο πολιτισμό, να γράφει πια την ιστορία κάθετα, όχι για λαούς και μάζες, αλλά για τον Παύλο, για τη Ρηνιώ, για την Ελένη, για το μαστρο – Στέφανο… τότε μονάχα οι άνθρωποι θα ξέρουν τι κοστίζει η ιστορία, τι κοστίζει η συμμετοχή, τι θα πει η φράση «εκατό χιλιάδες νεκροί» ή «βασανίζεται ένας άνθρωπος σε κάποια ασφάλεια»”

Χρόνης Μίσσιος, Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς…

Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Αυτή την περίοδο, η οικογένειά του καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δουλεύει μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού. Από τα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στους αντάρτες. Με την απελευθέρωση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων. Το 1947 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ’ένα τυχαίο γεγονός. Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του Παπαδόπουλου) περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες, ως πολιτικός κρατούμενος (Μακρονήσι, Άι- Στράτης, Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, κ.ά.) Εκεί μαθαίνει ανάγνωση και γραφή. Ένα “διάλειμμα” ελευθερίας, μεταξύ 1962 και 1967, τον βρίσκει στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ. Το πρώτο του βιβλίο “ Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς… ” (Γράμματα, 1985) τον καθιέρωσε από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του ως συγγραφέα στη συνείδηση κριτικής και κοινού.

Την ίδια ανταπόκριση βρήκε και το δεύτερο βιβλίο του “ Χαμογέλα, ρε… τι σου ζητάνε; ” (Γράμματα, 1988).

Οι σύντροφοί του στη φυλακή τον ονόμαζαν “μεγάλο ραψωδό” εξ’ αιτίας των συγκλονιστικών αφηγήσεών του.

“Κοσμοκαλόγερος”, σαν τους ήρωες ορισμένων από τα βιβλία του, ο Χρόνης Μίσσιος έζησε στο Καπανδρίτι, μέχρι το θάνατό του στις 20 Νοεμβρίου 2012.

«Στη ζωή του Χρόνη Μίσσιου αποτυπώνεται με τον πιο εύγλωττο τρόπο ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της Αριστεράς της πατρίδα μας. Γιός καπνεργάτη, δεν μπόρεσε να τελειώσει το δημοτικό για οικονομικούς λόγους, εντάχθηκε στην Αντίσταση τα χρόνια της κατοχής, κυνηγήθηκε στην διάρκεια του εμφυλίου, ενώ φυλακίστηκε και κατά τη διάρκεια της Χούντας. Ο μοναδικός αυθεντικός λαϊκός και ανθρώπινος τρόπος γραφής του και το ανοιχτό του πνεύμα, τον έκαναν αγαπητό όχι μόνο στον κόσμο της Αριστεράς αλλά και ευρύτερα. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά ή μέσα από τα βιβλία του, θα τον θυμόμαστε με συγκίνηση και θαυμασμό. Η ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στους δικούς του και σε όλους όσους τον αγάπησαν».

Η κηδεία του Χρόνη Μίσσιου θα γίνει την Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012, στις 2μμ στο Μικροχώρι Καπανδριτίου.

Καλό ταξίδι μεγάλε αγωνιστή και άνθρωπε Χρόνη Μίσσιο… Πάντα στις καρδιές μας, πάντα να μας εμπνέεις, πάντα να είσαι δίπλα μας, σαν… αρχάγγελος της κοινωνίας μας. Ευχόμαστε να φανούμε αντάξιοι, να τιμήσουμε μέσ’ απ’ τις ζωές μας, τον αυθεντικό λόγο σου, τους αγνούς αγώνες σου, και τον θαυμαστό δρόμο που χάραξες με ευκρίνεια, γενναιότητα και γενναιοδωρία. Σε ευχαριστούμε…

Καλή αντάμωση αγαπημένε αναντικατάστατε σύντροφε…

(Οι φίλοι αναγνώστες και διαχειριστές του chronismissios.wordpress.com)

—

Μία από τις τελευταίες αφηγήσεις του Χρόνη Μίσσιου στην Κρυσταλία Πατούλη, σε δύο μέρη:

1. Xρόνης Μίσσιος: H κοινωνία δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό!

2. Χρόνης Μίσσιος: Είναι επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας

Σχετικά:

Πέθανε σε ηλικία 82 ετών ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος

[20/11/2012] Χρόνης Μίσσιος: σε περιπέτειες που δε φαντάζεσαι...

Σήμερα πέθανε ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος, ο άνθρωπος που "δεν άλλαξε το σύστημα αλλά δεν άφησε και το σύστημα να τον αλλάξει".