«Κρήτη μου πράσινο νησί με δάση φυτεμένο» θα μπορούσε να είναι ο πρώτος στίχος μιας μαντινάδας που σιγοτραγουδούν τα βράδια μια παρέα καταφερτζήδων πίνοντας τις ρακές τους εις υγείαν των κορόιδων που καλούνται σήμερα να πληρώσουν τις αναδασώσεις των παλιών καλών εποχών που όλοι μαζί τα τρώγαμε.

Διάβαζα χθες σε έγκυρη ενημερωτική ιστοσελίδα από την Κρήτη, το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για το πάρτι των εκατομμυρίων που έστησαν πριν λίγα μόλις χρόνια τα γαλαζοπράσινα αρπακτικά του νησιού τσεπώνοντας εκατομμύρια ευρώ για κάποιες αναδασώσεις που έμειναν στα χαρτιά. Πρόκειται για το περίφημο πρόγραμμα «Δάσωσης γεωργικών γαιών» που με την εφαρμογή του κάποιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι γεωργικές γαίες ακόμα περιμένουν να πρασινίσουν. Από τα στοιχεία που παρουσιάζει το Candianews.gr εμφανίζονται άνθρωποι να έχουν εισπράξει ακόμα και πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ ώστε να μετατρέψουν τις καλλιέργειές τους σε δάση. Χρήματα που χάθηκαν σε τσέπες με ονοματεπώνυμο μιας και όπως αποδεικνύει η ίδια η πραγματικότητα, δάση δεν υπάρχουν, που τουλάχιστον να δικαιολογούν χρηματοδοτήσεις τόσων εκατομμυρίων ευρώ.

Η Κρήτη, είναι μόνο ένα κομμάτι της επιχείρησης των δασώσεων που λειτούργησε σαν πανελλήνια φάμπρικα πλουτισμού για κάποιες φίλα προσκείμενες κομματικές παρέες. Είναι χαρακτηριστικό, πως το τελευταίο διάστημα, αρκετές ανά την Ελλάδα Δασικές Διευθύνσεις, διακόπτουν με αποφάσεις τους τις οικονομικές χορηγήσεις προς τους δικαιούχους των ύποπτων συμφωνιών κλείνοντας οριστικά τους σχετικούς φακέλους. Αυτό, όμως, που παραμένει άγνωστο είναι το αν τα χρήματα που βρίσκονται στους λογαριασμούς των «επενδυτών» θα επιστρέψουν κάποτε στα δημόσια ταμεία.

Η μέχρι σήμερα εμπειρία πάντως δεν εμπνέει και ιδιαίτερη αισιοδοξία για την επιστροφή των επιδοτήσεων. Με λίγα λόγια, το βλέπουμε λίγο χλωμό να επιστρέψει στο ελληνικό δημόσιο το 1,5 εκατομμύριο που τσίμπησε πριν μερικά χρόνια ένας Γερμανός πολίτης και μάλιστα μόνιμος κάτοικος Γερμανίας, για να αναδασώσει μεγάλες γεωργικές εκτάσεις στην περιοχή του Ρεθύμνου. Άντε βρες τον τώρα τον φίλο μας τον Hermann που έγινε καπνός μαζί με τα ευρώ και ας του καταλογίστηκαν τα ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα και του ζητήθηκαν πίσω. Μην τον είδατε τον εταίρο μας από την Γερμανία, που κάθετε σήμερα κάπου στην πατρίδα του και διαβάζει εκνευρισμένος την Bild, κουνώντας με απέχθεια το κεφάλι για το θράσος αυτών των ανεπρόκοπων Ελλήνων που τολμούν και ζητάνε και τα ρέστα για το χρέος τους. Θα μου πεις εδώ δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω τα φαγωμένα εκατομμύρια από την εκλογική πελατεία των γαλαζοπράσινων υπουργών, θα τα πάρουμε από τον αξιότιμο εταίρο μας;