Βλέποντας -σποραδικά είναι η αλήθεια- ειδήσεις το βράδυ της Δευτέρας και αντικρίζοντας τα πρωτοσέλιδα της Τρίτης, άρχισα να αναρωτιέμαι αν τελικά στις εκλογές κατέβηκε μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τους πανηγυρισμούς για την ήττα του μέχρι τις νουθεσίες για τη γραμμή του και τις επικρίσεις για τα λάθη του, το πρώτο που μοιάζει να απασχολεί τα #ΜΜΕ107 ήταν το αποτέλεσμα και κυρίως το μέλλον του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης.
Ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος και καλοπροαίρετος περιστασιακός καταναλωτής ειδήσεων δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί: Τελικά κρινόταν στις κάλπες πρωτίστως το μέλλον της χώρας ή το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ; Η σπουδή, η αγωνία, οι νουθεσίες των όψιμων φίλων και συμβούλων κάτι πρέπει να μας λένε. Ότι πράγματι τα δύο αυτά πράγματα είναι αλληλένδετα. Γιατί πάντα η κατάσταση της χώρας καθρεφτιζόταν στην κατάσταση της Αριστεράς. Όσο πιο αδύναμη και παθητική η Αριστερά τόσο το χειρότερο για τη χώρα.
Δεν είναι τυχαία, λοιπόν, η μανία του «καρτέλ της ενημέρωσης» να διαλύσει κάθε προοδευτική προοπτική για τη χώρα, να υλοποιήσει το όνειρο που συνοδεύει τις μέρες και τις νύχτες φανατικών ακροκεντρώων. Να στείλουν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 3%, όπως συνηθίζουν να προπαγανδίζουν.
Χθες το πρωί, πηγαίνοντας για τον καθημερινό καφέ σε ένα κατάστημα, μέρος μιας μεγαλύτερης αλυσίδας franchise, η κοπέλα μού ζήτησε επιπλέον 10 λεπτά αντί του δίευρου που έδινα μέχρι την Κυριακή. Όταν την ρώτησα «από πότε ισχύει αυτό;», μου απάντησε «από τη Δευτέρα».
Μιλώντας με τον ιδιοκτήτη του καφέ, μου εξήγησε ότι αυτή ήταν η εντολή της μητρικής εταιρείας, που είχε ζητήσει να κρατηθούν οι τιμές μέχρι τις εκλογές και μετά να ενσωματωθεί αυτή η αύξηση του 5%, γιατί «τα κεντρικά» δε μπορούν να απορροφήσουν το κόστος των αυξήσεων. Μάλιστα μου εξήγησε ότι ανάλογες πρακτικές «αναβολής αυξήσεων» έχουν υιοθετήσει και οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, όπου τα καρτέλ επίσης κάνουν πάρτι.
Νωρίτερα, σε πολλές ιστοσελίδες διάβαζα ότι τα καρτέλ των εταιρειών καυσίμων μάς προϊδεάζουν για ένα καλοκαίρι με «καυτές» τιμές βενζίνης. Σαν εκείνες στα 2 ευρώ, με τις οποίες ταξιδέψαμε το Πάσχα ίσως;
Αυτονόητο, λοιπόν, το συμπέρασμα. Με τόσα καρτέλ πού να μείνει χώρος για τον ΣΥΡΙΖΑ;
