Την περασμένη εβδομάδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου ρωτήθηκε για την επίσκεψη στην Ελλάδα των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα. Ο Οικονόμου ήταν άνετος, είπε ότι με μεγάλη χαρά θα τους συναντήσει. Για να τους ρωτήσει γιατί έχουν το Τσαντ και άλλες αφρικανικές χώρες πάνω από την Ελλάδα στην ελευθερία του Τύπου, πώς γίνεται να καταγγέλλεται για χειραγώγηση της ενημέρωσης μια χώρα όπου τα ΜΜΕ στηρίζονται τόσο γενναιόδωρα από τη λίστα Πέτσα και -βεβαίως- ποιες είναι οι πηγές τους. Δηλαδή ποιοι κάρφωσαν στους Ρεπόρτερ ότι στην Ελλάδα υπάρχει λίστα Πέτσα και εκδικητικές διώξεις δημοσιογράφων.

Αποκαλύφθηκε τελικά ότι η συνάντηση του Οικονόμου με τους Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα (τους οποίους είχε περιγράψει υποτιμητικά ως μια ελάσσονα αριστερίστικη ΜΚΟ) έγινε την περασμένη Δευτέρα.

Η ελληνική πλευρά έθαψε εντελώς το ζήτημα, δεν ανακοίνωσε τίποτα και φρόντισε να εξαφανιστεί η συνάντηση από την ειδησεογραφική ατζέντα. Αντιθέτως, οι ΡΧΣ ενημέρωσαν αναλυτικά για τα ζητήματα που έθεσαν στον Οικονόμου: δολοφονία Καραϊβάζ, παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, απειλές. Και παραθέτουν και τις διαβεβαιώσεις που τους έδωσε. Αλήθεια, ποιος τράβηξε το αυτί ποιανού;

Δεν ξέρουμε γιατί είναι τόσο σημαντικό για την ελληνική κυβέρνηση να γελοιοποιείται σε τέτοιον βαθμό απέναντι σε διεθνείς δημοσιογραφικές οργανώσεις, οι οποίες μάλιστα λειτουργούν σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πλέον έχουμε πιάσει πάτο. Η χώρα διασύρεται κανονικά για την εξαθλίωση της ενημέρωσης. Και οι επιτελικοί κάνουν τους χαζούς.