to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

8:45 | 15.05.2014

Κοινωνία

Στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας


Φυσικά ο τίτλος είναι από το συγκλονιστικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη και πρώτη εκτέλεση με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ας το θυμηθούμε:

Ε, όχι λοιπόν! Στη Δραπετσώνα υπάρχει ζωή!

Επισκεφτείτε αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, είναι απλά, απίστευτα γοητευτική. Βιομηχανικά τοπία, φουγάρα και καμινάδες. Σε κάθε στροφή του δρόμου και μια εικαστική εμπειρία. Και ασφαλώς η θάλασσα, το λιμάνι, οι κολπίσκοι του. Ομολογώ ότι αισθάνθηκα σαν Γιαπωνέζος τουρίστας:

«Τι είδε ο Γιαπωνέζος;».

OΚ!

Γνωρίζω πολύ καλά τη μόλυνση, την υποβάθμιση, την ανεργία. Ωστόσο αυτά δεν αναιρούν την ομορφιά του τόπου, τη γοητευτική ένωση των χώρων δουλειάς με τους ανθρώπους και τα σπίτια τους. Η Δραπετσώνα είναι ονειρεμένος τόπος!

Είχα στα χέρια μου τη φωτογραφική με ένα φακό 35mm. Πρακτικά (και για τους μη επαΐοντες) ένα φακό κάπως ευρυγώνιο. Επειδή ακριβώς δεν είχα κανένα φακό για να ζουμάρω αναγκαστικά έπρεπε να χρησιμοποιώ τα πόδια μου αν ήθελα να πάω πιο κοντά σε κάποιο θέμα. Το αποτέλεσμα… πολύ περπάτημα μέχρι εξουθένωσης. Τέσσερις ώρες ποδαρόδρομο στη γειτονιά!

Μετά από τόση δουλειά, ε… νομίζω ότι αξίζει να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξα.

Περισσότερες φωτογραφίες δείτε κάνοντας κλικ εδώ.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)