ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – του Κ. Μοσχονά

Δύο πράγματα συμβαίνουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που αποτελεί μέλος της τρόικας: ή έχει τελείως ταυτιστεί με τον πρόεδρό της Ζοζέ Μπαρόζο και την πολιτική του χαμαιλέοντα που εκπροσωπεί ή ο φόβος των ευρωεκλογών (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ) την οδηγούν σε μία κωμική ωραιοποίηση της ελληνικής τραγωδίας και φυσικά του ρόλου της τρόικας.

Μάλλον ισχύουν και τα δύο, με αποτέλεσμα να «δουλεύει» με χονδροειδή τρόπο τον ελληνικό λαό. Διαφορετικά δεν εξηγείται η συνέντευξη Τύπου στελέχους της Κομισιόν, του Ματίας Μορς, που έχει διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών με την ελληνική κυβέρνηση , με αφορμή τη δημοσίευση της έκθεσης οικονομικής προσαρμογής της χώρας.

Φθηνή προπαγάνδα του περασμένου αιώνα

Και τι δεν είπε ο κύριος αυτός, πέφτοντας συνεχώς σε αντιφάσεις, για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας και το πως αναδύεται το μέλλον,τουλάχιστον με τα μάτια της Κομισιόν. Το ότι σημειώθηκε πρόοδος μπορεί να το καταπιεί κανείς, αλλά ότι «τελειώσαμε με τις απολύσεις» , ότι η υλοποίηση των μέτρων του μνημονίου «επέτρεψε τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας» και «έθεσε τις βάσεις για μία βιώσιμη ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης” , δεν αποτελούν μόνο υπερβολές . Πρόκειται για φθηνή προπαγάνδα του περασμένου αιώνα, που ποδοπατά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.

«Μετά από 6 χρόνια ύφεσης, η Ελλάδα επιστρέφει φέτος στην ανάπτυξη, με αναμενόμενη αύξηση του ΑΕΠ της τάξης του 0,6% φέτος και επιτάχυνση της ανάπτυξης και το 2016», είπε ο «σωσίας» του Ζ. Μπαρόζο. Αλλά και αυτά μπορεί να τα χωνέψει κανείς. Θα μπορούσε,όμως, να μην παρασυρθεί στο γκροτέσκ, προβλέποντας ουσιαστική αύξηση της απασχόλησης και υποχώρηση της ανεργίας .

Ως προς το πλεόνασμα το 2013 ανέφερε: «Δεν κρύψαμε τίποτα, το πρωτογενές πλεόνασμα είναι καθαρό και αν ανατρέξετε στις προηγούμενες εκθέσεις θα δείτε τη μεθοδολογία που ακολουθήσαμε για τον υπολογισμό του». Πόσο είναι ,όμως, το περίφημο πλεόνασμα; 1,5 δισ. ευρώ όπως υποστηρίζει η τρόικα ή 3,5 δισ. που ισχυρίζεται η κυβέρνηση; Το στέλεχος της Κομισιόν προτίμησε τη σιωπή.

Και μία αλήθεια

Είπε, όμως, μία αλήθεια: «Η Ελλάδα τήρησε και με το παραπάνω τις δεσμεύσεις που ανέλαβε σχετικά με την κινητικότητα και τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων». Δεν μπορούσε να μην πλέξει τα εγκώμια των υποτακτικών των Αθηνών. Και ανήγγειλε με στόμφο: «Στόχος τώρα δεν είναι η μείωση του προσωπικού, αλλά η βελτίωση της ποιότητας μέσω της ανανέωσης».

Επιπλέον παρατήρησε ότι «η ψαλίδα μεταξύ των υψηλόμισθων και χαμηλόμισθων στο δημόσιο είναι πολύ μικρή σήμερα και θα πρέπει να μεγαλώσει». Πώς; Μα «μέσω διαφανών και αντικειμενικών κριτηρίων αξιολόγησης των επιδόσεων»… Βέβαια, η κυβέρνηση δεν πρέπει να εφησυχάζει και οφείλει να συνεχίσει τις… μεταρρυθμίσεις.

Το υψηλόβαθμο στέλεχος της Επιτροπής χαιρέτησε τα πρώτα αποτελέσματα των φορολογικών μέτρων και την αύξηση των εσόδων (βλέπε χαράτσια), προσθέτοντας ότι έφθασε η στιγμή για την πρόσληψη ελεγκτών. Χαιρέτησε, επίσης, τα βήματα προόδου στον τομέα της υγείας, καθώς και την εφαρμογή των μέτρων – «παρά τις αντιδράσεις» – από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ που κόστισε ως γνωστόν 1 εκατ. ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους. Ζήτησε επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, με προτεραιότητα την πώληση των επιχειρήσεων και της ακίνητης περιουσίας (“το ελληνικό κράτος έχει μεγάλα περιουσιακά στοιχεία”)…

Τέλος, αρνήθηκε να πάρει θέση εάν θα χρειαστεί τρίτο μνημόνιο για την Ελλάδα. «Θα δούμε», είπε.