«Η Θεσσαλία είναι πολύ σημαντική, έχει δυνατότητες σχεδόν σε όλους τομείς», είπε ο κ. Πιτσιόρλας, αλλά «κατ' αρχήν υπάρχει ανάγκη για έργα υποδομής, που σχετίζονται με τα δίκτυα, σιδηροδρομικά και ενεργειακά, ώστε να εξασφαλιστεί η προσβασιμότητα προς πάσα κατεύθυνση».

«Δεύτερον, κεντρικό θέμα είναι ο μεταποιητικός τομέας, καθώς η Θεσσαλία είναι η καρδιά της αγροτικής παραγωγής. Πρέπει να υπάρχει παραγωγή υψηλής ποιότητας και αξίας αγροτικών προϊόντων», συνέχισε ο ίδιος, ενώ «υπάρχει παράδοση βιομηχανίας».

Ο κ. Πιτσιόρλας υπογράμμισε επίσης ότι «πρέπει να περάσουμε σε νέα φάση ανάπτυξης της μεταποίησης και συνδυασμός της πρωτογενούς παραγωγής και της μεταποίησης με τις νέες τεχνολογίες και την καινοτομία» και «στη Θεσσαλία υπάρχει μεγάλη έρευνα, με "καρδιά" το πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, γίνεται τεράστια δουλειά».

Όσον αφορά τα δίκτυα μεταφορών της Θεσσαλίας, ο κ. Πιτσιόρλας αναφέρθηκε στο λιμάνι του Βόλου (με την παρακείμενη ΒΙΠΕ), υπογραμμίζοντας ότι λόγω Πειραιά (σ.τ.σ. και της επένδυσης της Cosco) έχουμε αναβαθμισμένο ρόλο στον παγκόσμιο χάρτη των μεταφορών. «Αυτό σημαίνει ότι όλα μας τα λιμάνια μπορούν να ειδωθούν με άλλο μάτι ... το λιμάνι του Βόλου είναι πάρα πολύ σημαντικό λιμάνι ... χρειάζεται να συνδεθεί με τα σιδηροδρομικά και οδικά δίκτυα, όπως και η ΒΙΠΕ να εκσυγχρονιστεί για να εγκατασταθούν εκεί μεταποιητικές μονάδες».

Πρέπει να διαλέξουμε μία άλλη Ελλάδα της παραγωγής

Αναφερόμενος εξάλλου στην εγκατάλειψη του σχεδίου εκτροπής του Αχελώου που ανέλυσε στον 105,5 Στο Κόκκινο ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος, ο κ. Πιτσιόρλας είπε ότι «η Αριστερά από παλιά είχε πολύ έντονες αντιρρήσεις ... αυτό υπέκρυπτε την αντίληψη που σήμερα προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειαζόμαστε άλλου τύπου παραγωγή, όχι τις εκτεταμένες καλλιέργειες με στόχο μεγάλες ποσότητες και αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Αυτό το μοντέλο απέτυχε παταγωδώς ... στηριζόταν στις επιδοτήσεις που συνεχώς μειώνονται ... πρέπει να πάμε κάπου αλλού».

Σημείωσε ότι «η σύγκρουση σε αυτό το πεδίο συμβολίζει τις δύο αντιλήψεις: από τη μία, ο αγρότης που όλο το χρόνο παράγει μεγάλη σοδειά για να την πάει στη χωματερή, να πάρει την επιδότηση. Από την άλλη, ο νέος αγρότης, ο επιστήμονας, που κάνει μία παραγωγική μονάδα καινούργια, ανταγωνιστική, καταφέρνει να παράγει προϊόντα που προωθεί στη διεθνή αγορά και κερδίζει στον ανταγωνισμό. Εμείς πρέπει να διαλέξουμε τη δεύτερη Ελλάδα».

Ακόμη και σε περιπτώσεις όπως το βαμβάκι, σημείωσε ο κ. Πιτσιόρλας, «δεν χρειάζεται να περάσουμε αλλού, αρκεί να μείνουμε σωστά. Άλλο είναι η παραγωγή που στηρίζει την ανταγωνιστικότητά της στην επιδότηση και άλλο αυτή που την στηρίζει στην προστιθέμενη αξία που προκύπτει από το συνδυασμό με την μεταποίηση, την τεχνολογία, την παραγωγή προϊόντων. Αυτή είναι η διαφορά μας».

«Τα βήματα που έχουμε είναι σημαντικά. Θα πολλαπλασιαστούν οι ήδη υπάρχουσες βιομηχανίες που έχουν μπει σε αυτή τη λογική, γιατί το ελληνικό βαμβάκι είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά στις ποσότητες που παράγεται στην Ελλάδα έχει αξία μόνο ως τελικό προϊόν ... εκεί πρέπει να φτάσουμε».