Σχολιάζοντας στην Euractiv, την νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Στέλιος Κούλογλου, τονίζει:
«Η ήττα της Μαρίν Λε Πεν προκαλεί μεγάλη ανακούφιση. Η Γαλλία και η ΕΕ απέφυγαν τη φρίκη, καθώς πίσω από την εκλεπτυσμένη εικόνα της Γαλλίδας ακροδεξιάς κρυβόταν ένα πρόγραμμα που θα περιόριζε δραστικά τη Δημοκρατία στη Γαλλία και θα κλόνιζε τις βάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως η Μαρίν Λε Πεν κέρδισε ένα ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό το 2017, πάνω από 4 στους 10 Γάλλους εκλογείς την υποστήριξαν. Στη γαλλική δημοκρατία σημειώνεται μια στροφή προς τα δεξιά και ο πρόεδρος Μακρόν έχει σημαντικές ευθύνες για αυτό.
Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι οι μη προνομιούχοι Γάλλοι υποστήριξαν την ακροδεξιά υποψήφια, καθώς αισθάνονται περιθωριοποιημένοι από το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Ο «πρόεδρος των ελίτ» εκλέχθηκε ως το μικρότερο κακό και όχι γιατί οι πολίτες υποστήριξαν το πρόγραμμα του.
Οι δημαγωγοί της ακροδεξιάς παραμονεύουν σε όλη την Ευρώπη, αν δεν δοθούν λύσεις στα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας. Πέντε χρόνια είναι πολύ λίγα στην ιστορία. Στη Γαλλία, η επόμενη αναμέτρηση μπορεί να επιφυλάσσει πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις. Προς το παρόν, η Γαλλία και η ΕΕ τελικώς σώθηκαν. Αλλά ως πότε;»
Διαβάστε και το σχετικό άρθρο του Στέλιου Κούλογλου στο tvxs.gr:
Προεδρικές Εκλογές: Γαλλία και ΕΕ σώθηκαν. Αλλά ως πότε;
Στην ταινία «Ο Kόσμος του χθες» που βγήκε πρόσφατα στις γαλλικές αίθουσες, η πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας είναι γυναίκα και ο βασικός της αντίπαλος ακροδεξιός. Τέσσερις μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές, ένας σύμβουλος προειδοποιεί την πρόεδρο ότι ο ηγέτης της ακροδεξιάς «δεν προκαλεί πλέον φόβο, αλλά ξέρουμε ότι είναι πολύ επικίνδυνος. Θα ξεκινήσει μαλακά, αν εκλεγεί, και μετά… φρίκη».
Πράγματι η Μαρίν Λε Πεν «δεν προκαλεί φρίκη, παρότι το πολιτικό της πρόγραμμα είναι διαμετρικά αντίθετο με τις δημοκρατικές αρχές», σχολίαζε η Le Monde παρουσιάζοντας την ταινία.
Η ακροδεξιά υποψήφια υποσχέθηκε να δώσει προτεραιότητα στους Γάλλους, σε βάρος των ξένων και των μεταναστών που υποτίθεται ότι τους παίρνουν τις δουλειές, να επιβάλλει πρόστιμο 135 ευρώ στις γυναίκες που φορούν μαντήλα χωρίζοντας τους Γάλλους πολίτες σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Θεωρητικά υπέρ των «ξεχασμένων της Γαλλίας», οι κοινωνικές της προτάσεις στην ουσία στρέφονταν εναντίον τους.
Στην εξωτερική πολιτική θα ακύρωνε την αμυντική συνεργασία Γερμανίας-Γαλλίας, λόγω των «ασυμβίβαστων στρατηγικών διαφορών» μεταξύ των δύο χωρών, δυναμιτίζοντας τον άξονα πάνω στον οποίο στηρίζεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Θα έβαζε, όπως ακριβώς επιδιώκει ο Ούγγρος σύμμαχος της Βίκτορ Ορμπαν, τους γαλλικούς νόμους πάνω από αυτούς της ΕΕ.
Επέμενε ότι δεν θέλει πλέον την έξοδο της Γαλλίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, αλλά μόλις προχθές ο αρχηγός του κόμματος της ανακοίνωσε ότι, αν εκλεγόταν, θα ταξίδευε αμέσως στις Βρυξέλλες για να επαναδιαπραγματευτεί τις ευρωπαϊκές συνθήκες, με πρώτο στόχο να μειώσει τη συνεισφορά της Γαλλίας στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Αν δεν φτάναμε σε ένα Frexit, θα είχαμε σίγουρα τη μεγαλύτερη αναστάτωση στην ιστορία της Ενωμένης Ευρώπης, σε συνθήκες πολέμου, πανδημίας-που δεν έχει τελειώσει- και φτωχοποίησης σημαντικών ομάδων του ευρωπαϊκού πληθυσμού.
Η εκλογή της Μαρίν Λε Πεν ήταν ένας εφιάλτης που δεν έγινε πραγματικότητα. Όμως κέρδισε ένα ποσοστό που τα πρώτα exit poll ανεβάζουν στο 41,5%, πολύ μεγαλύτερο από αυτό το 34% στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 2017. Πάνω από 4 στους 10 Γάλλους εκλογείς την υποστήριξαν.
Στην ιστορία των γαλλικών προεδρικών αναμετρήσεων, κυριαρχούσαν η κεντροδεξιά-δεξιά ή η αριστερά (μπλε και κόκκινο-ροζ χρώμα στον παρακάτω πίνακα).
Μόνο μια φορά η ακροδεξιά πέρασε στον δεύτερο γύρο το 2002, όταν ο πατέρας Λε Πεν ηττήθηκε κατά κράτος. Η Μαρίν Λε Πεν κέρδισε χθες 13 εκατ. 200 χιλιάδες ψήφους, 8 εκατομύρια παραπάνω από τον πατέρα της! Και αν στον δεύτερο γύρο δεν φαίνονται καθαρά οι πολιτικές και ιδεολογικές προτιμήσεις, στον πρώτο πριν από 15 ημέρες, οι τρεις ακροδεξιοί υποψήφιοι πήραν 32,3% των ψήφων. Ενας στους 3 Γάλλους ψηφίζει δαγκωτό ακροδεξιά!
Οι αλλαγές στο γαλλικό πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό είναι σεισμικές. Τα παραδοσιακά κόμματα που κυριαρχούσαν επί δεκαετίες καταποντίστηκαν στον πρώτο γύρο. Οι δύο γυναίκες επικεφαλής της κεντροδεξιάς και των Σοσιαλιστών πήραν αντιστοίχως 4,78% και 1,75%! Η αμφισβήτηση του παλιού πολιτικού συστήματος, από τη διαφθορά του δεξιού Σαρκοζί μέχρι την ανικανότητα του Σοσιαλιστή Ολάντ, θυμίζει την Ελλάδα του 2012.
Όλες οι έρευνες δείχνουν την κοινωνική διάσταση των αλλαγών αυτών και της στροφής προς την ακροδεξιά, που χρηματοδοτείται από τους πλούσιους αλλά μιλάει στο όνομα των φτωχών: οι μη προνομιούχοι Γάλλοι υποστήριξαν την ακροδεξιά υποψήφια, καθώς αισθάνονται περιθωριοποιημένοι από το πολιτικό και κοινωνικό σύστημα. Σε μια μέτρηση για την πρόθεση ψήφου πριν τον πρώτο γύρο, οι «έχοντες» προτιμούν τον Μακρόν (33%) και όχι τη Λε Πεν (11%). Οι μη έχοντες πλούτο ή περιουσία, επιλέγουν τη Λε Πεν (22%) και μόνο το 14% τον Μακρόν.
Ο τελευταίος δεν θα πρέπει να ερμηνεύσει λάθος τη νίκη του. Ο «πρόεδρος των ελίτ» εκλέχθηκε ως το μικρότερο κακό και όχι γιατί οι πολίτες υποστήριξαν το πρόγραμμα του. Δεν διαθέτει περίοδο χάριτος, ενώ ηδη οι αντίπαλοι του ετοιμάζονται για τον "τρίτο γύρο", τις βουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν σε μερικές εβδομάδες. Αν συνεχίσει την ίδια πολιτική για τους λίγους, ανοίγει τον δρόμο στη Λε Πεν ή σε κάποιον(α) όμοια της, στις εκλογές του 2027. Και τα πέντε χρόνια είναι πολύ λίγα στην ιστορία. Προς το παρόν, Γαλλία και η ΕΕ σώθηκαν από τη Φρίκη. Αλλά ως πότε;
