Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Γ. Κούρτοβικ για την κατάσταση της υγείας του καταδικασμένου για την δράση της «17 Νοέμβρη» απεργού πείνας, αναφέρει ότι χθες το βράδυ ενημερώθηκε από τον Διοικητή του Νοσοκομείου πως ο κρατούμενος ασθενής θα μεταφερθεί στην Εντατική και ότι εφόσον κριθεί απαραίτητο θα υποβληθεί σε αναγκαστική σίτιση.
Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση επιμένει να κωφεύει στις εκκλήσεις εκατοντάδων προσωπικοτήτων, φορέων και συλλογικοτήτων, ώστε να υλοποιηθεί το αυτονόητο και νόμιμο δικαίωμα του απεργού πείνας να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού.
Συγκεκριμένα στην ανακοίνωση αναφέρεται:
«Σημειώνω ότι λίγο νωρίτερα είχαμε εκφράσει προβληματισμό για την μεταφορά του στην ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας, και είχαμε ζητήσει να μεταφερθεί σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, όπως ζητούν οι δικοί μας γιατροί. Και τούτο γιατί, αφενός μεν στην ΜΕΘ είναι περισσότερο εκτεθειμένος σε λοιμώξεις, αφετέρου διότι ο Διευθυντής της ΜΕΘ μας έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση. Υπάρχει από ημέρες εισαγγελική παραγγελία για οποιαδήποτε αναγκαία ενδεδειγμένη ιατρική ενέργεια.
Είχαμε αντιδράσει επισημαίνοντας ότι η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο. Οι υπόλοιποι γιατροί δεν συναινούσαν σ' αυτό, δήλωναν όμως ότι σε περίπτωση απώλειας των αισθήσεων οφείλουν και αυτοί να παρέμβουν (όχι όμως με σίτιση πάρα την εικαζόμενη θέλησή του).
Στον Διοικητή εξήγησα ότι οι δηλώσεις περί αναγκαστικής σίτισης έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα, που δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάστασης του απεργού. Όμως , όπως μου δήλωσε, σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη περνάει στους γιατρούς της Εντατικής».
Σοβαρές επιπλοκές
Η κ. Κούρτοβικ αναφέρει επίσης ότι νωρίτερα χθες, επισκέφθηκε το Νοσοκομείο Λαμίας όπου οι γιατροί την ενημέρωσαν πως ο Δημήτρης Κουφοντίνας αντιμετωπίζει πλέον πολύ σοβαρές επιπλοκές, «μεγάλη απώλεια μυϊκής μάζας, σοβαρή απίσχναση, παρατεταμένη ακινησία με κίνδυνο κατακλίσεων, προβλήματα όρασης (διπλωπίας), αιμορραγία ούλων, αρχόμενη περιφερική νευροπάθεια, έχουν παρουσιαστεί προβλήματα και από την λειτουργία της χολής σε βάρος του στομάχου» κ.α και ότι, κατόπιν συναίνεσης της, στον απεργό τοποθετήθηκε φυσιολογικός ορός για ενυδάτωση καθώς είναι αντιμέτωπος με κίνδυνο αφυδάτωσης.
Τέλος η Γ. Κούρτοβικ τονίζει στην ανακοίνωση της:
«Θέλω να σημειώσω ότι η αντιμετώπιση του απεργού από το Νοσοκομείο, Διοίκηση, γιατρούς, διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, γίνεται με σεβασμό και ευαισθησία, εξ όσων ήμουν σε θέση να διαπιστώσω, όλες τις φορές που τον έχω επισκεφθεί και πάντοτε κατά την τηλεφωνική επικοινωνία και ενημέρωση μου από το Νοσοκομείο. Επίσης, στην μεγάλη πλειοψηφία, σεβασμός επιδεικνύεται και από το φυλακτικό προσωπικό».
Δίκτυο: Η νίκη του Δαβίδ είναι προς όφελος της δημοκρατίας
Σε ανακοίνωσή του πριν λίγο, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα τονίζει:
«Στο σημείο που βρίσκεται τώρα η σύγκρουση που έχει επιλέξει η κυβερνητική εξουσία (κόβοντας, ράβοντας, παραβιάζοντας νόμο που η ίδια ψήφισε), η έκβαση θα είναι ή ο βασανισμός και ο θάνατος του Δημήτρη Κουφοντίνα ή η δικαιοσύνη. Ο βασανισμός και ο θάνατος δεν είναι μορφές δικαιοσύνης.
Ο βασανισμός (η αναγκαστική, δηλαδή η βίαιη, σίτιση δια της καθήλωσς ενός ανθρώπου που, αγωνιζόμενος για τα δικαιώματά του, αρνείται να σιτιστεί) ή ο εξαναγκασμός του σε θάνατο, δεν μπορεί να αποτελούν πρακτικές και μεθόδους της δημοκρατίας. Εκτός κι αν η δημοκρατία είναι τόσο εύθραυστη (αν όχι σαθρή), που, στην προσπάθειά της να «προστατευτεί», σπάζει και γίνεται χίλια κομμάτια. Αν δεν ήταν σαθρή, ή έστω εύθραυστη, θα έλαμπε δια της παρουσίας της και σε αυτήν την περίπτωση – με μια απλή, ανέξοδη κίνηση: Θα μετέφερε τον Δημήτρη Κουφοντίνα εκεί όπου ανήκει, στις φυλακές του Κορυδαλλού. Και έτσι, θα δικαίωνε μεν το αίτημα του συγκεκριμένου κρατούμενου, αλλά όχι τις ιδέες του. Η δημοκρατία θα νικούσε – και όσοι την αμφισβητούν, θα έχαναν σε επιχειρήματα.
Στον πυρήνα αυτού που συμβαίνει τώρα, υπάρχει ένα παράδοξο: Η απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα καλεί το κράτος να αποδείξει πως είναι κράτος ισονομίας και δικαιοσύνης. Απέναντι στις ιδέες του απεργού, το κράτος επιμένει –αρνούμενο τη μεταγωγή στη φυλακή Κορυδαλλού, έτοιμο να βασανίσει ή να οδηγήσει στο θάνατο έναν «τρομοκράτη»– πως είναι ένα κράτος τρομοκράτης.
Ο απεργός πείνας έχει φτάσει πλέον στο οριακό σημείο να μη μπορεί να πιεί ούτε νερό. Τα επόμενα 24ωρα είναι απολύτως κρίσιμα για να επισυμβεί ανεπανόρθωτη βλάβη στην υγεία του (αφυδάτωση, νεφρική δυσπραγία, νευρολογικές επιπλοκές), ενώ ανά πάσα στιγμή ο απεργός κινδυνεύει από καρδιακή ανακοπή.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος. Είναι επείγουσα ανάγκη ο Δημήτρης Κουφοντίνας να μεταφερθεί με Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, δυνατότητα που το νοσοκομείο Λαμίας δεν του παρέχει. Ακόμα χειρότερα, στο νοσοκομείο της Λαμίας απειλείται η μεταφορά του απεργού πείνας στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, με τον διευθυντή του τμήματος να δηλώνει ευθαρσώς ότι θα τον υποβάλει σε αναγκαστική σίτιση, δηλαδή σε βασανιστήριο.
Για τους παραπάνω λόγους, απαιτούμε την άμεση μεταφορά του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας της Αθήνας, ώστε ο ίδιος να βρίσκεται κοντά στην οικογένειά του αυτές τις κρίσιμες ώρες για τη ζωή και την υγεία του.
Δεν ξέρουμε ποιος θα νικήσει σε αυτήν την αναμέτρηση που άρχισε ο Γολιάθ. Όμως η νίκη του Δαβίδ είναι προς όφελος της δημοκρατίας, ενώ η νίκη του Γολιάθ προς όφελος της τρομοκρατίας.
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, 14.2.2021»
Ολόκληρο το κείμενο της ενημέρωσης από την κα Κούρτοβικ έχει ως εξής:
«Με την ιδιότητα της συνηγόρου και ορισμένης ως νόμιμου εκπροσώπου του, επισκέφθηκα για τρίτη φορά, εκτάκτως, τον Δημ.Κουφοντίνα στο Νοσοκομείο της Λαμίας, εχθές, Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου (37η ημέρα απεργίας πείνας) .
Ο απεργός, από την προηγουμένη ημέρα είχε εμέτους και αδυνατούσε να πιει νερό. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη, οι γιατροί πολύ ανήσυχοι και προβληματισμένοι, μου εξήγησαν ότι πρέπει να τοποθετηθεί κατεπειγόντως ορός ενυδάτωσης . Όπως είπαν οι γιατροί, η κατάσταση του ήταν επικίνδυνη, καθώς, εκτός από όλα τα υπόλοιπα, μεγάλη απώλεια μυϊκής μάζας, σοβαρή απίσχναση, παρατεταμένη ακινησία με κίνδυνο κατακλίσεων, προβλήματα όρασης (διπλωπίας) , αιμορραγία ούλων, αρχόμενη περιφερική νευροπάθεια, έχουν παρουσιαστεί προβλήματα και από την λειτουργία της χολής σε βάρος του στομάχου, αδυναμία πρόσληψης νερού και κίνδυνος αφυδάτωσης και μπορεί απότομα να προκληθούν πολλαπλοί κίνδυνοι για την ζωή του. Η κατάσταση ήταν αντίστοιχη με συνθήκες απεργίας δίψας.
Συναίνεσα και εγώ και πείσαμε τον απεργό για την τοποθέτηση φυσιολογικού ορού για την ενυδάτωση. Μας έφεραν το σκεύασμα σφραγισμένο και το ελέγξαμε πριν την τοποθέτηση, για να τον βεβαιώσουμε ότι δεν είχε άλλα πρόσθετα στοιχεία. Οι γιατροί της Παθολογικής κλινικής, όπου νοσηλεύεται κρατούμενος (σε κελί) , μας είπαν ότι έχουν επανειλημμένα ζητήσει την μεταφορά του σε ειδική μονάδα αλλά λαμβάνουν την απάντηση ότι δεν είναι ακόμη αναγκαίο.
Ο Διοικητής του Νοσοκομείου επικοινώνησε μαζί μου αργά το βράδυ και μου δήλωσε ότι θα τον μεταφέρουν στην Εντατική. Φαινόταν ανήσυχος. Σημειώνω ότι λίγο νωρίτερα είχαμε εκφράσει προβληματισμό για την μεταφορά του στην ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας, και είχαμε ζητήσει να μεταφερθεί σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας, όπως ζητούν οι δικοί μας γιατροί. Και τούτο γιατί, αφενός μεν στην ΜΕΘ είναι περισσότερο εκτεθειμένος σε λοιμώξεις, αφετέρου διότι ο Διευθυντής της ΜΕΘ μας έχει, σε προηγούμενο στάδιο, δηλώσει, ότι αν το κρίνει αναγκαίο θα προβεί σε αναγκαστική σίτιση, ακόμη και με ακινητοποίηση. Υπάρχει από ημέρες εισαγγελική παραγγελία για οποιαδήποτε αναγκαία ενδεδειγμένη ιατρική ενέργεια. Είχαμε αντιδράσει επισημαίνοντας ότι η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο. Οι υπόλοιποι γιατροί δεν συναινούσαν σ’ αυτό, δήλωναν όμως ότι σε περίπτωση απώλειας των αισθήσεων οφείλουν και αυτοί να παρέμβουν (όχι όμως με σίτιση πάρα την εικαζόμενη θέλησή του). Στον Διοικητή εξήγησα ότι οι δηλώσεις περί αναγκαστικής σίτισης έχουν δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα, που δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάστασης του απεργού. Όμως , όπως μου δήλωσε , σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη περνάει στους γιατρούς της Εντατικής.
Όπως επισήμανα στο Νοσοκομείο, πολλές φορές, η απεργία πείνας είναι διεκδίκηση ζωής και όχι διεκδίκηση θανάτου. Αλλά η εξώθηση ενός απεργού πείνας στα άκρα, μπορεί και να ανατρέπει δραματικά αυτήν την συνθήκη.
Θέλω να σημειώσω ότι η αντιμετώπιση του απεργού από το Νοσοκομείο, Διοίκηση, γιατρούς , διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό, γίνεται με σεβασμό και ευαισθησία, εξ όσων ήμουν σε θέση να διαπιστώσω, όλες τις φορές που τον έχω επισκεφθεί και πάντοτε κατά την τηλεφωνική επικοινωνία και ενημέρωση μου από το Νοσοκομείο. Επίσης , στην μεγάλη πλειοψηφία, σεβασμός επιδεικνύεται και από το φυλακτικό προσωπικό.
Αθήνα 14/2/2021
Ιωάννα Κούρτοβικ
Δικηγόρος»
