Τη φωτογραφία που βλέπετε την τράβηξα ένα βράδυ σ’ ένα μαγαζί στην Πατησίων που υπάρχει από το Μάρτιο του 1958 και είναι σχεδιασμένο από τον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα, Αριστομένη Προβελέγγιο (1914-1999). Για δεκαετίες αποτελούσε σημείο συνάντησης καλλιτεχνών και το 1962 το μαγαζί επισκέφθηκε και φωτογραφήθηκε σε αυτό ο Φρανκ Σινάτρα, όταν για πρώτη φορά είχε έρθει στην Ελλάδα. Με αφορμή λοιπόν την φωτογραφία, άρχισα να αναζητώ πληροφορίες για την τότε επίσκεψη του Σινάτρα.

Μέχρι τότε το Ηρώδειο δεν το παραχωρούσαν για συναυλίες σύγχρονου τραγουδιού παρά μόνον για κλασικού χαρακτήρα θιάσους, μπαλέτα και συμφωνικές ορχήστρες. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, το χρήμα και η δόξα μπορούν να αγοράσουν τα πάντα. Ο Σινάτρα πρότεινε σε αντάλλαγμα των συναυλιών του στο Ηρώδειο να δώσει τις εισπράξεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Οι ελληνικές αρχές αποδέχθηκαν την προσφορά του και οι μισές εισπράξεις πήγαν για να κτισθεί ένας παιδικός σταθμός, οι άλλες μισές για μια νέα πτέρυγα στο νοσοκομείο «Αγία Σοφία».

Ο Σινάτρα έφτασε στην Αθήνα με το ιδιωτικό του αεροπλάνο. Μαζί του οι μουσικοί της ορχήστρας του, οι τεχνικοί για τα ηχητικά μηχανήματα, η ομάδα των οπερατέρ της τηλεόρασης που θα κάλυπτε με ένα ντοκιμαντέρ την περιοδεία.

Νοίκιασε το ξενοδοχείο «Ομπέρζ» της Βαρυμπόμπης με τον όρο ότι ολόκληρο το συγκρότημα του ξενοδοχείου, η κουζίνα, τα εστιατόρια, το μπαρ και όποια άλλη αίθουσα διέθετε το «Ομπέρζ» θα ήταν στην αποκλειστική χρήση του συγκροτήματος του Σινάτρα και κανενός άλλου. Μιλάμε για χολιγουντιανή χλιδή, όχι παίζουμε!

Και επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, ιδού και δυο περιστατικά λίαν αποκαλυπτικά της εξουσίας και της μεγαλομανίας ενός σούπερ σταρ της τότε εποχής.

Σε κάποια στιγμή ο Σινάτρα αισθάνθηκε έναν δυνατό πονοκέφαλο. Αμέσως ζήτησε  να του φέρουν «εδώ και τώρα τον καλύτερο γιατρό της Αθήνας». Αναζήτησαν στο τηλέφωνο τον διευθυντή τότε του «Ευαγγελισμού» Θωμά Δοξιάδη, ο οποίος του είπε ότι έπρεπε να περάσει από τον «Ευαγγελισμό» να εξεταστεί. Ο Σινάτρα πείστηκε ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ζήτησε όμως να τον μεταφέρουν στον «Ευαγγελισμό» με... ελικόπτερο γιατί δεν τις άντεχε τις στροφές του δρόμου της Βαρυμπόμπης. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν γινόταν μιας και εκείνη την εποχή μόνον ο στρατός διέθετε ελικόπτερα. Στην είσοδο του «Ευαγγελισμού» τον περίμενε ο ίδιος ο Θωμάς Δοξιάδης με ολόκληρο το επιτελείο του. Συμπωματικά, στον προθάλαμο του τμήματος των ακτινογραφιών βρισκόταν η τότε πριγκίπισσα Σοφία. Είχε συνοδεύσει τον μνηστήρα της Χουάν Κάρλος στον «Ευαγγελισμό» για να του κάνουν πλάκες στο αριστερό του χέρι που είχε τραυματιστεί από πτώση του από το άλογο και το είχε σε γύψο. Ο Σινάτρα όμως ήταν βιαστικός, οπότε η Σοφία έσπευσε να βγάλει τον Χουάν Κάρλος από τον ακτινογραφικό θάλαμο για να δώσει τη θέση του στον Σινάτρα. Όλοι τους, βασιλιάδες, πριγκίπισσες, καθηγητές, γιατροί, νοσοκόμες είχαν τσακιστεί για να υπηρετήσουν τον Σινάτρα…

Το δεύτερο αξιοσημείωτο περιστατικό είναι το εξής:

Στο μέσον της συναυλίας στο Ηρώδειο ο Σινάτρα ξαφνικά σταματάει να τραγουδάει, ζητάει συγγνώμη από το κοινό και απευθυνόμενος προς τα παρασκήνια παρακαλεί να του φέρουν ένα φλιτζάνι τσάι. Παίρνει ο Σινάτρα το φλιτζάνι, γυρίζει το κουτάλι για να διαλύσει τη ζάχαρη, επιθεωρεί με το βλέμμα του τις καμάρες του Ηρωδείου. Και ρίχνει την ατάκα: «Τόσα χρήματα πήρατε από το Σχέδιο Μάρσαλ και αφήσατε το θέατρο σ' αυτά τα χάλια!».

Το κοινό φυσικά τον καταχειροκρότησε.

(προφανώς, το αστείο ήταν προσχεδιασμένο).