Η υπόθεση των vouchers συνεχίστηκε σαν ένα πρόγραμμα με κάποια… λαθάκια τύπου: «Σκοιλ Ελικικού Προσθέσεις και Ελέγχου Λοιμώχθηκαν», το οποίο μέχρι χτες υποστήριζαν οι υπουργοί της κυβέρνησης και οι φιλοκυβερνητικοί δημοσιογράφοι μετά μανίας από τα τηλεπαράθυρα, κατηγορώντας την αντιπολίτευση και τον κακό ΣΥΡΙΖΑ που μεγαλοποίησαν τα.. λαθάκια - κορακίστικα του προγράμματος για προφανείς πολιτικούς λόγους. Ειρωνευόμενοι μάλιστα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την πρωτοφανή άγνοιά του για τις Ευρωπαϊκές διαδικασίες.

 
Σκάνδαλο διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος

Τα vouchers κατέληξαν σήμερα σε σκάνδαλο διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, με κίνητρο την εύνοια «ημετέρων» επιχειρηματιών, που ήταν και αυτοί που τελικά ωφελήθηκαν από το σκάνδαλο. Αντίστοιχα, απώλεια 200 Ευρώ έκαστος είχαν οι χιλιάδες δικαιούχοι, ενώ η ζημιά για το δημόσιο ανήλθε σε ύψος 50 εκατομμυρίων Ευρώ!

Η ζημιά δηλαδή που υπέστη το ελληνικό δημόσιο από το σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης είναι μεγαλύτερη από τις χορηγίες των 32 εκ. Ευρώ που μοίρασε η κυβέρνηση στα ΜΜΕ, προκειμένου να συγκαλύψει το σκάνδαλο.

Το ότι η υπόθεση των vouchers είναι σκάνδαλο ολκής αποδεικνύεται από τα εξής τρανταχτά πειστήρια:

1. Πρώτα από όλα εξ αιτίας του τελικού προϊόντος του προγράμματος. Των… αλαμπουρνέζικων δηλαδή που πουλούσαν σαν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» οι εταιρείες που ανέλαβαν την τηλεκατάρτιση, χωρίς να μπουν καν στον κόπο να μεταφράσουν τα σχετικά κείμενα. Είναι σαφές ότι το προϊόν που παρήγαγαν οι εταιρείες που πληρώθηκαν αδρά γι’ αυτό, ήταν απολύτως ακατάλληλο για την κατάρτιση των χιλιάδων μορφωμένων και υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης επιστημόνων, οι οποίοι ακριβώς λόγω των προσόντων που διαθέτουν, ήταν και οι τελευταίοι εργαζόμενοι που χρειάζονταν κατάρτιση.
2. Οι επιχειρηματίες των εταιρειών προς όφελος των οποίων στήθηκε το πρόγραμμα της τηλεκατάρτισης που, με συνοπτικές διαδικασίες, εγκρίθηκαν για να εφαρμόσουν το πρόγραμμα ήταν, όπως αποδείχθηκε, κολλητοί προσώπων του περιβάλλοντος της κυβέρνησης και του κόμματος της ΝΔ.
3. Η αξιολόγηση των εταιρειών των… κολλητών για τις ασυναρτησίες που πουλούσαν σαν κατάρτιση, έγινε προφανώς με απολύτως αξιοκρατικά… κομματικά κριτήρια
4. Η κυβέρνηση είπε ψέματα για την επιλεξιμότητα της απευθείας χορήγησης του επιδόματος στους δικαιούχους, χωρίς δηλαδή την ανάγκη μεσαζόντων, γεγονός που αποκαλύφθηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση.
5. Η καθυστερημένη απόσυρση του προγράμματος από πλευράς πρωθυπουργού, συνιστά αδιαμφισβήτητη ομολογία ενοχής.

 
Η εκ των υστέρων απόσυρση ως κορυφαία παραδοχή ενοχής

Πράγματι, η καθυστερημένη και εκ των υστέρων απόσυρση του προγράμματος της τηλεκατάρτισης συνιστά κορυφαία παραδοχή ενοχής από πλευράς κυβέρνησης.

Διότι εάν επρόκειτο, όπως υποστηρίζουν, για κακοήθειες της αντιπολίτευσης και συκοφαντίες του ΣΥΡΙΖΑ και αν το πρόγραμμα ήταν, όπως επιμένουν, καθ’ όλα νόμιμο και κοινωνικά ωφέλιμο και «καθαρό», τότε γιατί να μην το διατηρήσουν και γιατί να μην πάει ο πρωθυπουργός να το υποστηρίξει με επιχειρήματα στη Βουλή και να συντρίψει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τον προκάλεσε με ψευδή επιχειρήματα;

Κι ακόμη, αν ήταν βέβαιοι για το δίκιο τους, δεν θα έβγαινε ο πρωθυπουργός να κάνει ένα διάγγελμα σαν αυτά που συνηθίζει, όπου μέσα από τον δημιουργικό του… μονόλογο να προκύψει αβίαστα η καταφανής συκοφαντία περί διαφθοράς;

Αντ΄ αυτών που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, που κατά τα άλλα δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, αν είχαν δίκιο και αν το πρόγραμμα της τηλεκατάρτισης ήταν άμεμπτο, αυτοί επέλεξαν να το αποσύρουν άρον άρον.

Κι ο πρωθυπουργός, αντί να πάει στη Βουλή να αντιπαρατεθεί με τον Αλέξη Τσίπρα, τήρησε αιδήμονα σιωπή για τις κατηγορίες και έστειλε σαν αντικαταστάτη του τον υπουργό επικρατείας για να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Αυτό που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι η απόσυρση του προγράμματος έγινε όχι όταν αποκαλύφθηκε η απάτη, γιατί τότε ακόμη πίστευαν ότι θα πιάσουν τόπο τα 32 εκ. Ευρώ που μοίρασαν στα ΜΜΕ και ότι το σκάνδαλο θα συγκαλυφθεί από τα μονοφωνικά κανάλια και τις εφημερίδες που ελέγχουν και τα οποία, πράγματι, ξεπέρασαν εαυτούς για να κρύψουν την αλήθεια.
Ευτυχώς όμως για το δημόσιο συμφέρον και δυστυχώς γι’ αυτούς, η αλήθεια στο τέλος πάντα αποκαλύπτεται.

Έτσι, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι, αναγκάστηκαν να αποσύρουν το αμαρτωλό πρόγραμμα εκ των υστέρων και μόνο κάτω από τη γενική κατακραυγή και τον χαρακτηρισμό του ως σκανδάλου διασπάθισης δημόσιου χρήματος τόσο από πλευράς κοινωνίας, όσο όμως και από πλευράς της μείζονος αντιπολίτευσης.  
 
Τα πολιτικά μηνύματα του σκανδάλου

Πέραν όμως από καραμπινάτο σκάνδαλο διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, η υπόθεση των vouchers βρίθει πολιτικών μηνυμάτων.

Για την αξιοπιστία της κυβέρνησης και του Μωυσή – πρωθυπουργού και για το πως εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους στο λαό, ποιους στ’ αλήθεια εκπροσωπούν και πως υπηρετούν τα συμφέροντα της μεσαίας τάξης, στο όνομα της οποίας κέρδισαν τις τελευταίες εκλογές.

Αλλά και για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης και το πως αντιλαμβάνονται την έννοια της αριστείας, της αξιοκρατίας και του συμφέροντος, αλλά και πως εννοούν την ελεύθερη αγορά και πως εκμεταλλεύονται το ρόλο του, κατά τα άλλα απεχθούς, κράτους.

1. Το πρώτο πολιτικό μήνυμα ασφαλώς αναφέρεται στην αξιοπιστία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού και στην περίφημη εμπιστοσύνη που στον τελευταίο μονόλογο - διάγγελμά του ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι αποκαταστάθηκε μεταξύ πολίτη και κράτους. Μια εμπιστοσύνη που με τον κωδικό: «σκοπός μέτζη του νέουκτη» αποκαταστάθηκε μετά από πολλά χρόνια και μέσα σε μικρό διάστημα, ανάμεσα στους… ξύπνιους ευνοούμενους της κυβέρνησης και το αφελές ποίμνιο που πιστεύει τυφλά και ακολουθεί ό,τι του λένε τα πληρωμένα κανάλια.
2. Το δεύτερο πολιτικό μήνυμα έχει ασφαλώς ως αποδέκτη τη μεσαία τάξη. Η  εμπιστοσύνη της οποίας στην κυβέρνηση την οποία πίστεψε και ψήφισε, μετά το σκάνδαλο «λοιμώχθηκε» επικινδύνως. Καθώς έγινε αντιληπτό ποιων τα συμφέροντα εκπροσωπεί και ποιους στ’ αλήθεια υποστηρίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πίσω από τα μεγάλα λόγια και τις ψεύτικες υποσχέσεις.
3. Το τρίτο πολιτικό μήνυμα αφορά στο πως η κατά τα άλλα νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιλαμβάνεται το ρόλο της ελεύθερης αγοράς και πως το ρόλο του υγιούς ανταγωνισμού. Όπως ακριβώς μια από τις… ασυνάρτητες σελίδες της πλατφόρμας κατάρτισης που είδαν το φως της δημοσιότητας. Στην οποία υπήρχαν σαν απάντηση 4 επιλογές τύπου «multiple choice», που και οι 4, κατά τραγική σύμπτωση, ήταν απολύτως ίδιες.
4. Το τέταρτο πολιτικό μήνυμα αφορά στον τρόπο που η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την έννοια της αριστείας, για την οποία έδωσε μάχες με τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο ο τελευταίος ήταν στην κυβέρνηση. Η αντίληψή της για την αριστεία κρύβεται όλη σε μια φράση βγαλμένη από τον πυρήνα της γνώσης που τα στελέχη της ΝΔ έλαβαν στα Χάρβαρντ και στα Κολούμπια όπου σπούδασαν: «Σκοιλ Ελικικού»
5. Υπάρχει και ένα πολιτικό μήνυμα που απευθύνεται ασφαλώς στο επαχθές κράτος και στο ρόλο που αυτό παίζει στην ελεύθερη αγορά. Ο «κρατικιστικός νεοφιλελελευθερισμός της αρπαχτής» που εισήγαγε η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπου η αγορά, με κομματικά κριτήρια μοιράζει στους ημέτερους δημόσια χρήματα για να πουλήσουν προϊόντα εντελώς ακατάλληλα και τελείως άχρηστα για τους καταναλωτές, είναι οπωσδήποτε ένα υβρίδιο που αγγίζει τα όρια του χειρότερου, για τους νεοφιλελεύθερους, «κομμουνιστικού» εφιάλτη.
6. Το τελευταίο πολιτικό μήνυμα είναι επίκαιρο, λόγω του νομοσχεδίου που κατατέθηκε για την Παιδεία. Και αφορά στο πως η κυβέρνηση της ΝΔ αντιλαμβάνεται την εκπαίδευση στα χέρια ιδιωτών, με αγοραία κριτήρια, στο πνεύμα της αξιοκρατίας της αγοράς. Τα σχολεία και η εκπαίδευση γενικότερα, θα «λοιμωχθούν» επικίνδυνα, την ώρα που οι διάφοροι «μετζη του νέουκτη» θα κάνουν πάρτι.

Το σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης αποκάλυψε την κρυφή ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και όλα όσα κρύβονται πίσω από την αλαζονεία της εξουσίας και πίσω από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα της επικοινωνίας με την οποία κυβερνά.

Και ασφαλώς το σκάνδαλο συνιστά την πρώτη, μεγάλη και σοβαρή πολιτική ήττα της κυβέρνησης, την οποία, χωρίς αμφιβολία, θα πληρώσει ακριβά…

* O Γιάννης Α. Μυλόπουλος είναι Καθηγητής ΑΠΘ, Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία»