to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Σήμερα είμαι 17 - Τώρα ξέρω

Μια σημερινή μαθήτρια γράφει για τις μνήμες της 6ης Δεκέμβρη του 2008


Ήμασταν μικροί/-ές και δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε απολυτά το τι συνέβη εκείνη την νύχτα. Θυμάμαι ότι είχαμε στολίσει και καθόμουν στο χάλι διπλά απ' το δεντρό. Ζωγράφιζα χριστουγεννιάτικες κάρτες. Διπλά μου οι γονείς μου έβλεπαν τηλεόραση, το πρόγραμμα διακόπει και η οθόνη έδειξε την Αθήνα να καίγεται. Η είδηση έλεγε "αστυνομικός πυροβόλησε 15χρονο".

Είναι νεκρός.

Oι δικοί μου ταράχτηκαν και εγώ είχα φοβηθεί απ' τις εικόνες που περνούσαν από μπροστά μου. Ρώτησα, λοιπόν, να μάθω. Η μαμά μου είπε πως η ζωή είναι άδικη πολλές φορές και πως πάντα πρέπει να προσέχω. Την ρώτησα αν εγώ μπορώ να κάνω κάτι. Μου είπε "ναι", κάνε μια κάρτα στον Αλέξη. Το έκανα.

Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.

Σήμερα είμαι 17. Τώρα ξέρω πως ίσως και να μην κατάφερα τελικά να βοηθήσω τόσο. Τώρα ξέρω πως δεν πέθανε μόνο ο Αλέξης άδικα. Τώρα ξέρω πως παιδιά φεύγουν άδικα. Τώρα υπόσχομαι να μην αφήσω να ξεχαστεί τίποτα.

Ο Κορκονέας ίσως να πίστεψε πως πυροβόλησε άπλα έναν 15χρονο. Τα παιδιά απάντησαν. Δεν πυροβόλησε έναν, στράφηκε εναντίον όλων μας.

Εμείς, λοιπόν, σαν παιδιά υποσχόμαστε να μην αφήσουμε τίποτα να ξεχαστεί!

* Η Γλυκερία Δ. είναι μαθήτρια που συμμετέχει στο BLOCO Μαθητών/-τριών

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)