«Η Σύμβαση που συζητάμε σήμερα έχει συνταχθεί από την Ελληνικός Χρυσός και όχι από το Ελληνικό Δημόσιο. Και είναι κατάντια για την Ελληνική Δημοκρατία, το 2021, να καλείται το Ελληνικό Κοινοβούλιο να καλείται, σε συνθήκες πανδημίας με επιστολικές ονομαστικές ψήφους, να εγκρίνει μια σύμβαση που έγραψε η ίδια η εταιρεία για να κάνει τη Χαλκιδική αποικία της και που μετατρέπει σε παράρτημά της το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ). Η Σύμβαση ήρθε στη Βουλή υπογεγραμμένη και χωρίς διαβούλευση, οπότε δεν επιδέχεται βελτιώσεων ή και τροποποιήσεων. Η κυβέρνηση της ΝΔ δημιουργεί την πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη στη Χαλκιδική, απεμπολώντας όλα τα δικαιώματα του Δημοσίου και της τοπικής κοινωνίας», δήλωσε ο Τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, κατά την τοποθέτησή του στην τρίτη συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου για την κύρωση της αναθεωρημένης Σύμβασης του Δημοσίου με την Ελληνικός Χρυσός.
Ξεκαθάρισε στη συνέχεια πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει θέσει επί της αρχής την πλήρη διαφωνία του και την άποψή του περί παράνομης σύμβασης, οπότε και θα θέσει τη Σύμβαση σε ονομαστική ψηφοφορία, ενώ θα προσφύγει κατά της αποικιοκρατικής αυτής Σύμβασης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Η συζήτηση στη Βουλή αποκαλύπτει όλο και περισσότερα στοιχεία σχετικά με παρανομίες και παρατυπίες, καθώς και για το σοβαρότατο ζήτημα ευθύνης Υπουργών και απιστίας εις βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
Παρουσίασε στη συνέχεια βασικά προβληματικά σημεία της αναθεωρημένης Σύμβασης που αιτιολογούν την ιδιαιτέρως αρνητική στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Συγκεκριμένα, η αναθεωρημένη Σύμβαση:
-Καταργεί τα άρθρα 3, 4, 6 και 7 της προηγούμενης Σύμβασης, στη βάση των οποίων αποφάσισε η Διαιτησία για τη δεσμευτική υποχρέωση της Ελληνικός Χρυσός να προχωρήσει τη μεταλλουργία, την οποία απόφαση παραβιάζουν οι Υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Σε αντικατάσταση των άρθρων αυτών, η σύμβαση προβλέπει η διαιτησία της σύμβασης να διεξάγεται από θεσμούς εκτός Ελλάδας.
-Παραβιάζει κανόνες ανταγωνισμού και κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, διότι παρέχει δικαιώματα σύμβασης παραχώρησης σε μία μεταλλευτική σύμβαση. Δηλαδή το ελληνικό δημόσιο εγγυάται και θα αποζημιώνει την εταιρεία σαν να πρόκειται για κατασκευάστρια και διαχειρίστρια εταιρία ενός κοινωφελούς έργου (πχ. αεροδρόμια, δρόμοι) που παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες. Μεταφέρει δε τα δικαιώματα σε μια μεταλλευτική-μεταλλουργική εταιρεία ξένων συμφερόντων. Δημιουργείται συνεπώς θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού για όλες τις άλλες επιχειρήσεις εξορύξεων, μεταλλουργικές, μεταλλευτικές, βιοτεχνικές, βιομηχανικές, με όλη την οικονομική δραστηριότητα.
-Δε δεσμεύεται η Ελληνικός Χρυσός για θέσεις απασχόλησης εφόσον, παρότι στη σελίδα 5 της Αιτιολογικής Έκθεσης προβλέπονται 1600 θέσεις εργασίας, στο παράρτημα 3, στη σελίδα 543, αναφέρεται ότι η εταιρεία δε δεσμεύεται για συγκεκριμένες θέσεις απασχόλησης καθώς εξαρτώνται από την κερδοφορία της, που είναι πάρα πολύ χαμηλή τα τελευταία χρόνια.
-Θεωρεί την απεργία και τις εργασιακές διαφορές λόγους ανωτέρας βίας, για να θέσει και το δημόσιο κατά των εργαζομένων, και επιπλέον αναφέρει ότι οι μισθολογικές απαιτήσεις, δηλαδή η Συλλογική Σύμβαση, θα είναι κριτήριο για να μην προσλαμβάνονται κάτοικοι της περιοχής, στο άρθρο 25.
-Δεν προβλέπει, ενώ απαιτείται, Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), ούτε προβλέπει την εκπόνηση και έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) ως όφειλε. Η νέα Περιβαλλοντική αδειοδότηση επιβάλλεται και λόγω της νέας σύμβασης αλλά και γιατί, μετά την απόφαση του Εφετείου που βεβαίωσε τα κακουργήματα εις βάρος του περιβάλλοντος, η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) θα έπρεπε να είχε ακυρωθεί, κάτι που δεν έχει κάνει η Κυβέρνηση το οποίο επίσης αποτελεί στοιχείο παράβασης καθήκοντος.
-Δεσμεύει και δένει τα χέρια του Ελληνικού Δημοσίου το οποίο δε θα μπορεί να θέσει όρους που δημιουργούν ¨οικονομικά βάρη¨ στην Ελληνικός Χρυσός για τη συμμόρφωση της εταιρείας για την προστασία του περιβάλλοντος, άρα η ελληνική πολιτεία θα έχει δεσμεύσεις και όρια στην περιβαλλοντική αδειοδότηση και σαν συνέπεια έχουμε την αναίρεση του άρθρου 24 του Συντάγματος.
-Αναγνωρίζει, στο άρθρο 10, ως υφιστάμενη διαφορά με την Ελληνικός Χρυσός, το εξώδικο που είχε καταθέσει η εταιρεία τον Σεπτέμβριο του 2018, όπου διεκδικούσε 750 εκατ. ευρώ ως διαφυγόντα κέρδη, παρότι το ΣτΕ το 2020 τελικά δικαίωσε το ΥΠΕΝ, αντί να διεκδικεί αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη του ελληνικού Δημοσίου όλα αυτά τα χρόνια που η εταιρεία δεν προχωρά στην μεταλλουργία, το οποίο επίσης εγείρει ζήτημα απιστίας.
-Εισάγει ρήτρα, στο άρθρο 11, παρ.3, με την οποία το ελληνικό Δημόσιο δεν θα μπορεί να ασκήσει οποιαδήποτε αγωγή.
-Επιβάλλει προθεσμία ενενήντα (90) ημερών στο Ελληνικό Δημόσιο για την έκδοση οποιασδήποτε διοικητικής πράξης, στο άρθρο 14, παρ. 3, ενώ η εταιρεία δε δεσμεύεται από κάποιο χρονικό όριο σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
-Καταργεί στην πράξη τη Διεύθυνση Μεταλλευτικών, Ενεργειακών και Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΝ, υπεύθυνη για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες και την Υπηρεσία επιθεώρησης και περιβαλλοντικού ελέγχου, δίνοντας την εταιρεία τη δυνατότητα οι μελέτες να εγκρίνονται από δικούς της υπαλλήλους, εφόσον θέτει την απαίτηση της ομοφωνίας στην καινοφανή Επιτροπή Μεταλλουργίας.
-Δίνει τη δυνατότητα στην εταιρεία να προσλάβει ελεγκτή της αρεσκείας της για να την ελέγχει και περιορίζει το ελληνικό Δημόσιο σε όλα τα επίπεδα, ώστε να μην μπορεί να κάνει έλεγχο αν δεν ενημερώνεται και δεν γνωμοδοτεί ο συνεργάτης της εταιρείας.
-Ξεκαθαρίζει ότι το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας, είναι απολύτως ενδεικτικό και δεν τη δεσμεύει, κάτι που αποδεικνύει ότι μας κοροϊδεύει ξεκάθαρα.
-Προβλέπει ελάχιστα έσοδα για το ελληνικό Δημόσιο, κατά τη διάρκεια της ζωής των μεταλλείων, που είναι πολύ χαμηλότερα από τα ποσοστά μεταλλευτικών τελών που αποδίδουν εταιρείες ακόμα και σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.
-Αποκαλύπτει ότι η Ελληνικός Χρυσός ψάχνει επενδυτές και υποχρεώνει το ελληνικό Δημόσιο να τη στηρίξει (άρθρο 18, παρ.3) και να συνεργαστεί με οποιονδήποτε χρηματοδότη της εταιρείας.
-Προβλέπει, στο άρθρο 19, ότι το σύνολο των κερδών της εταιρείας λογίζονται ως κεφάλαια εξωτερικού και τυγχάνουν της αντίστοιχης προστασίας και φοροαπαλλαγής.
-Καταργεί την υποχρεωτική μεταλλουργία αργύρου και χαλκού, που ήταν δεσμευτική στην προηγούμενη σύμβαση, ενώ η δυνητική περιορισμένη μεταλλουργία χρυσού φαίνεται ότι μεταφέρεται στην Ολυμπιάδα αλλά και παραπέμπεται στις καλένδες.
-Προχωράει σε λιμενική εγκατάσταση που χρειάζεται πάνω από 25 για να αποσβεσθεί, αποδεικνύοντας ξεκάθαρα ότι μοναδικός της σκοπός είναι η εξαγωγή συμπυκνωμάτων στο εξωτερικό. Αναρωτιόμαστε εάν και για τον υπολογισμό των εσόδων του το ελληνικό Δημόσιο θα αποδέχεται, ως πραγματική αξία, την τιμή που δηλώνει στο τιμολόγιο η εταιρεία. «Δηλαδή, αν η εταιρεία δηλώνει ότι τα συμπυκνώματα κοστίζουν 0 ευρώ, εσείς θα το δέχεστε; Ξαναγυρίσαμε στο ό,τι δηλώσεις είσαι;».
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, στάθηκε στο ζήτημα της μεθόδου μεταλλουργίας. «Οι αναφορές που κάνει στη μεταλλουργία η Ελληνικός Χρυσός στο ενημερωτικό σημείωμα που έστειλε η Ελληνικός Χρυσός στους Βουλευτές για τη νέα Επενδυτική Συμφωνία δικαιώνουν απόλυτα, όπως και η σχετική Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την απόφαση του πρώην Υπουργού ΠΕΝ, Π. Σκουρλέτη, το 2016, όπως και τη στάση του πρώην Υπουργού ΠΕΝ, Γ.Σταθάκη, και τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ διαχρονικά. Ειδικότερα, η εταιρεία δηλώνει ότι η μέθοδος της ακαριαίας τήξης, που παρουσίαζαν ως τεχνολογία αιχμής πλήρως μελετημένη το 2016, αναφέρεται ότι είναι πλέον παρωχημένη στο έγγραφο της εταιρείας, μη βιώσιμη, και ως εκ τούτου η εταιρεία υποβάλλει πρόταση τροποποίησης της σύμβασης. Κατά τα άλλα, μάς κατηγορούσαν ότι δε δίνουμε άδειες σε πλήρεις μελέτες και τώρα η ΝΔ τους αναγνωρίζει και διαφυγόντα κέρδη;»
