Σε απάντηση της ερώτησης του βουλευτή Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Συρμαλένιου, ο υπουργός Κώστας Μουσουρούλης δηλώνει ότι η κατάσταση βρίσκεται υπό συνεχή έλεγχο και επικαλείται, όπως και ο προκάτοχός του, την ύπαρξη του ποντισμένου πλωτού φράγματος, καθώς και τις μέχρι σήμερα μετρήσεις του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών που δείχνουν ότι οι επιπτώσεις του ναυαγίου στο θαλάσσιο περιβάλλον της Σαντορίνης είναι αμελητέες.
Αυτό βεβαίως συμβαίνει παρά το γεγονός ότι οι ερευνητές παραδέχονται ότι το βυθισμένο κρουαζιερόπλοιο περιέχει ρυπογόνα φορτία που απελευθερώνονται στο θαλάσσιο περιβάλλον και παρότι στη μελέτη βιοσυσσώρευσης σε θαλάσσιους οργανισμούς της περιοχής προκύπτουν ενδείξεις επιβάρυνσης, κυρίως σε βαρέα μέταλλα.
Oυδείς λόγος φυσικά γίνεται για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ολοκληρώθηκε για λογαριασμό της πρώην Νομαρχίας Κυκλάδων από το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης και η οποία αναφέρει ότι ο κίνδυνος έκλυσης επικίνδυνων ουσιών, βαρέων μετάλλων και γενικά τοξικών ουσιών, είναι μεγάλος, εφόσον η προϊούσα διάβρωση και αποσύνθεση του ναυαγίου είναι αναπόφευκτη.
Όσο για το ερώτημα του βουλευτή περί υποχρέωσης ανέλκυσης του ναυαγίου, ο υπουργός αποδίδει την ευθύνη στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας, προσθέτοντας ότι ο προκάτοχός του είχε καταλήξει στην απόφαση εξεύρεσης ειδικών μελετητικών οίκων της Ελλάδας και του εξωτερικού, για την ανάθεση κατάρτισης μελετών δυνατοτήτων ανέλκυσης του ναυαγίου. Αυτή η απόφαση προφανώς παραμένει στα συρτάρια και το μόνο που δηλώνει ο υπουργός είναι ότι το πλοίο έχει μεγάλο βάρος (22.500 τόνοι) και βρίσκεται σε δύσκολη περιοχή.
Βεβαίως ο υπουργός γνωρίζει ότι το κρουαζιερόπλοιο Costa Concordia, για το οποίο ήδη προχωρά το σχέδιο ανέλκυσης, ζυγίζει 114.500 τόνους και βρίσκεται σε μια θαλάσσια περιοχή με μεγάλη κλίση και ισχυρά θαλάσσια ρεύματα. Στην περίπτωση του Costa Concordia βρέθηκε η λύση, ενώ στην περίπτωση του Sea Diamond έχουν ήδη περάσει πεντέμισι χρόνια χωρίς κανένα σοβαρό κυβερνητικό σχέδιο για την ανέλκυση του Sea Diamond και το υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα αναζητά τους μελετητές!
Οι δύο περιπτώσεις διαφέρουν σε ένα βασικό σημείο: Στην ύπαρξη πολιτικής βούλησης και στο ουσιαστικό ενδιαφέρον μιας πολιτικής ηγεσίας για το θαλάσσιο περιβάλλον της χώρας της, προς όφελος των πολιτών που την έχουν εκλέξει.
