Η είδηση για την καταδίκη 29 κορυφαίων στελεχών του Λαϊκού Κόμματος του Μαριάνο Ραχόι σε συνολικά 351 έτη φυλάκισης για συστηματική διαφθορά και διαπλοκή με κατασκευαστικές εταιρείες δεν αιφνιδίασε, αντιθέτως ανέδειξε τη σήψη της ισπανικής δεξιάς. Μιας δεξιάς νεοφιλελεύθερης, διεφθαρμένης και ταυτόχρονα αυταρχικής και «μοναδικής κληρονόμου» της εξουσίας.
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ -και όχι μόνο- προσπάθησαν να αναγάγουν σε σκάνδαλο την αγορά ιδιωτικής κατοικίας από τον Πάμπλο Ιγκλέσιας με στεγαστικό δάνειο. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Ν.Δ. θέλησε να ειρωνευτεί τον πρωθυπουργό για το θέμα στη Βουλή κατά την προ ημερησίας για την οικονομία, παίρνοντας αποστομωτική απάντηση. Θυμήθηκε, βλέπετε, τη βίλα του Ιγκλέσιας την ώρα που ξεχνά τις offshore και το σπίτι του Βολτέρου και αυτό δίπλα στου Χριστοφοράκου...
Τώρα, όμως, που το σκάνδαλο χτυπά το αδελφό κόμμα της Ν.Δ. είναι χαρακτηριστική η σιωπή ή οι χαμηλοί μιντιακοί τόνοι. Διότι -πώς να το κάνουμε- οποιαδήποτε ομοιότητα με κόμματα και καταστάσεις δεν είναι συμπτωματική!
Μάταια περιμένουμε επίσης η Ν.Δ. και ο κ. Μητσοτάκης -οι λαλίστατοι για τη Βενεζουέλα, ας πούμε- να κάνουν έστω ένα σχόλιο, να ψελλίσουν μια κουβέντα για το ισπανικό σκάνδαλο.
Προτιμούν, όμως, την απόλυτη σιωπή.
Τουλάχιστον, θα μπορούσαν να σπεύσουν να συνδράμουν με την... τεχνογωσία, που έχουν καλλιεργήσει επί δεκαετίες, τους Ισπανούς αδελφούς τους. Να τους προσφέρουν ταχύρρυθμα μαθήματα κουκουλώματος και... επιχειρήματα για να ξεπεράσουν τον σκόπελο...
Ξέρουν τα «γαλάζια» επιτελεία από αυτά. Αντιμετωπίζουν σκοπέλους και σκοπέλους: offshore, Siemens, θαλασσοδάνεια, Novartis... Kαι όλα τα προσπερνούν με ένα... επιχείρημα: ΣΚΕΥΩΡΙΑ.
Υπάρχει, βέβαια, πάντα και εναλλακτικό επιχείρημα:
