«Η ιταλική κυβέρνηση περιμένει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πόρους για τους νέους ανέργους και την ανάπτυξη για να ψηφίσει τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Η Ευρώπη χρειάζεται να ξυπνήσει, να εγκαταλείψει την υποκρισία και τη διφορούμενη πολιτική, να εγκαταλείψει τον εφησυχασμό και τη λιτότητα για να προσφέρει εργασία στους νέους, ανάπτυξη και ευημερία για όλους τους πολίτες της.
Η μεσογειακή Ευρώπη θα αναζητήσει στη Λισσαβώνα κοινή στρατηγική ενόψει της σημαντικής συνόδου κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη τον Μάρτιο του 2017, στα 60χρονα της υπογραφής της σύστασης της ΕΟΚ με τη Συνθήκη της Ρώμης» τόνισε στην «Αυγή» ο Σάντρο Γκότζι, ο Ιταλός υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ
* Τόσο εσείς όσο και ο Ματέο Ρέντζι χρησιμοποιήσατε σκληρούς τόνους εναντίον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θέτοντας παράλληλα και το θέμα του βέτο στον κοινοτικό προϋπολογισμό...
Η κατάσταση είναι σχετικά απλή. Δεν αφορά το εάν είμαστε αρκετά υπέρ ή κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η κατάσταση είναι σημαντική και δύσκολη για την Ευρώπη στο σύνολό της. Η Ευρώπη, κάθε φορά που συμβαίνουν πάρα πολύ σημαντικά γεγονότα, όπως τον Ιούνιο το Brexit ή οι αμερικανικές εκλογές που κατέληξαν στην εκλογή του Τραμπ, βλέπει πολλούς αξιωματούχους της και στελέχη κυβερνήσεων να γυρίζουν από άκρη σε άκρη την ήπειρο και να της ζητούν να «ξυπνήσει».
«Η Ευρώπη σάς καλεί να ξυπνήσετε, να κινηθείτε, να ξεσηκωθείτε». Έφθασε πραγματικά η στιγμή να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε. Κάθε φορά όμως η Ευρώπη «αποκοιμιέται» γιατί ακολουθεί ένας εφησυχασμός. Εμείς θέλουμε να την ξυπνήσουμε και να την απελευθερώσουμε από τις υποκρισίες και τη διφορούμενη πολιτική.
Θέλουμε από την Ευρώπη να κάνει πράξη τα λόγια της. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να ρίξουμε τα πέπλα, να ρίξουμε τη μάσκα και να πούμε ότι έφθασε η στιγμή που πρέπει να είμαστε συνεπείς και γενναίοι και ότι δεν είμαστε πλέον διατεθειμένοι να υποκρινόμαστε ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν όταν στην πραγματικότητα δεν φαίνονται στον ορίζοντα πραγματικές αλλαγές.
Από τη στιγμή που εκτιμούμε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις η Ευρώπη πρέπει να αποτελέσει τμήμα της λύσης και όχι να παραμείνει το μεγάλο άλυτο πρόβλημα. Θέλουμε να «ξυπνήσουμε» την Ευρώπη για να γίνει πραγματικά μεγάλη στα μεγάλα θέματα, όπως στον αγώνα κατά της ανεργίας, με μια πολιτική για την πραγματική ανάπτυξη της Ευρωζώνης, με μια πολιτική για την ασφάλεια, με μια σταθερή πολιτική για το μεταναστευτικό.
Θέλουμε η Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της. Θέλουμε επίσης η Ευρώπη να είναι μικρή με τα μικρά πράγματα, λιγότερο γραφειοκρατική, να εγκαταλείψει τους ξεπερασμένους και αναχρονιστικούς κανόνες της. Αυτή είναι η πρόκληση που θέσαμε.
Το τελευταίο αφορά τον κοινοτικό προϋπολογισμό έως το 2020. Όταν πριν από τρεις ημέρες συζητήσαμε στις Βρυξέλλες για τον προϋπολογισμό, τονίσαμε ότι η κατάσταση δεν μας ικανοποιούσε. Δεν μπορούσαμε να προσποιηθούμε ότι κάναμε βήματα προς τα εμπρός όταν δεν υπάρχουν επαρκείς πόροι για τη νεανική ανεργία, για το Erasmus, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Τους είπαμε ότι εμείς δεν συμφωνούμε. Την Τετάρτη το βράδυ έγινε κάποιο θετικό βήμα, γιατί βρέθηκε ένας συμβιβασμός για τον προϋπολογισμό του 2017, γιατί βρέθηκαν ορισμένοι από τους πόρους που εμείς είχαμε ζητήσει. Αυτό σημαίνει ότι, όταν υποστηρίζεις δυναμικά τις θέσεις σου, αμείβεσαι.
Εμείς θέσαμε τις επιφυλάξεις μας για τον προϋπολογισμό, που ισοδυναμεί με ένα βέτο, μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, γιατί θέλουμε να δούμε εάν η Ευρώπη θα είναι συνεπής στις διαπραγματεύσεις θέτοντας τους απαραίτητους πόρους εκεί όπου υπάρχουν πολιτικές προτεραιότητες, που για εμάς είναι οι νέοι άνεργοι, το μεταναστευτικό και η ανάπτυξη.
* Οι θέσεις σας δεν έρχονται σε αντίθεση με την ιδεολογία και την πολιτική της λιτότητας που εφαρμόζεται στην Ευρώπη; Πώς θα μετατραπούν αυτές οι επιθυμίες σε τρέχουσα πολιτική;
Ασφαλώς και ερχόμαστε σε αντίθεση με αυτή την Ευρώπη. Χρειάζεται να κάνουμε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι «η Ευρώπη να κάνει την Ευρώπη», δηλαδή να βάλει τους πόρους γι’ αυτά τα θέματα που θίξαμε. Το δεύτερο είναι να ανοίξουμε μια συζήτηση για να ξεπεράσουμε μερικούς κανόνες που είναι συνδεδεμένοι ακόμη με τη δημοσιονομική σταθερότητα και τη λιτότητα. Θεωρούμε ότι έγιναν κάποια θετικά βήματα.
* Ο πρόεδρος Ομπάμα τόνισε από την Αθήνα ότι η λιτότητα από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά...
Αυτό ακριβώς λέμε κι εμείς. Η μεγάλη σύγκλιση του Ματέο Ρέντζι με τον Αμερικανό πρόεδρο, εκτός από την ιδεολογική και πολιτική συγγένεια, βρίσκεται στο σημείο της αντιμετώπισης της λιτότητας. Η πιο στενή συμμαχία ανάμεσα στην Ιταλία και τις ΗΠΑ σφυρηλατήθηκε στο G7 και το G20, γιατί οι δύο χώρες μας ήταν αυτές που αντιπαρατέθηκαν περισσότερο με τις πολιτικές της λιτότητας. Πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Το επόμενο έτος θα θέσουμε την πρόκληση να ανοίξει ένας πραγματικός πολιτικός διάλογος για να εξετάσουμε ποιοι ευρωπαϊκοί κανόνες έχουν ξεπεραστεί για να μπορέσουμε να οδηγήσουμε την Ευρώπη και ιδιαίτερα την Ευρωζώνη να ακολουθήσει μια νέα πορεία και να υιοθετήσει πραγματικές πολιτικές που να ευνοούν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας, γιατί αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει, παρ’ όλο που επείγει η εφαρμογή της.
* Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις στοχοποίησε την Ιταλία και το Βέλγιο για το χρέος ανοίγοντας ένα άλλο επίμαχο θέμα...
Το χρέος αποτελεί ένα μεγάλο βάρος. Ένα δηλητηριώδες βάρος. Η δική μας γενιά κληρονόμησε τα τραγικά πολιτικά λάθη της δεκαετίας του 1980, από μια πολιτική τάξη που δεν είναι τυχαία, σε μεγάλο βαθμό, κατά του συνταγματικού δημοψηφίσματος. Κληρονομήσαμε αυτό το βάρος, αλλά η θεραπεία που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση Μόντι και αυτή που χρησιμοποιήθηκε στην Ευρώπη για να μειωθεί το δημόσιο χρέος δεν είναι σωστή. Γιατί το χρέος μπορεί να μειωθεί εάν στοιχηματίσουμε στην ανάπτυξη, την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Ο τρόπος και ο ρυθμός που προσπάθησαν να μειώσουν το δημόσιο χρέος τα τελευταία χρόνια είχαν εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και την ανάπτυξη. Δεν ισχυριζόμαστε ότι το δημόσιο χρέος δεν αποτελεί ένα πρόβλημα, αλλά λέμε ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με έναν άλλο τρόπο στοιχηματίζοντας τα πάντα στην ανάπτυξη.
* Με βάση τα θέματα που θέτετε φαίνεται επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας των λαών και των κυβερνήσεων της νοτίου Ευρώπης. Οι ηγέτες των κυβερνήσεων της μεσογειακής Ευρώπης μπορούν να ακολουθήσουν μια κοινή πολιτική σε ορισμένα θέματα μετά την πρώτη συνάντησή τους στην Αθήνα;
Αυτά τα μεγάλα θέματα θα συζητηθούν τον Ιανουάριο στη δεύτερη συνάντηση των ηγετών των χωρών της μεσογειακής Ευρώπης στη Λισσαβώνα μετά από πρόσκληση του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα. Θα εξετάσουμε όλα αυτά τα θέματα και θα προετοιμαστούμε για τη σύνοδο κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη στα τέλη του Μαρτίου του 2017, στα 60χρονα από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, που αποτέλεσε την ημερομηνία γέννησης της ΕΟΚ και της μετέπειτα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα πρέπει να έχουμε το θάρρος να προτείνουμε μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική για την Ευρώπη.
* Αναφερθήκατε στον σοσιαλιστή Πορτογάλο πρωθυπουργό Α. Κόστα, που συνεργάζεται με τη ριζοσπαστική Αριστερά. Το Δημοκρατικό Κόμμα ανήκει στην οικογένεια των σοσιαλιστών, σοσιαλδημοκρατών και δημοκρατών. Πιστεύετε ότι έφθασε η στιγμή για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία να απαγκιστρωθεί από τις πολιτικές της λιτότητας που ακολούθησε συνεργαζόμενη με την ευρωπαϊκή Δεξιά;
Νομίζω ότι έφθασε η στιγμή όλη η Αριστερά, που για εμάς συμπεριλαμβάνει τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο, να ακολουθήσει μια ξεκάθαρη εναλλακτική πολιτική έναντι των δεξιών δυνάμεων και έναντι των καταστροφικών λαϊκισμών που υπάρχουν και στην Ευρώπη. Θα πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί, γιατί αυτή η εναλλακτική πρόταση δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή και είναι επιτακτική ανάγκη να την οικοδομήσουμε.
