Ήταν 25 Αυγούστου του 1944, όταν το Παρίσι ξαναβρήκε το Φως του…
Έξι μέρες πριν, υπό την καθοδήγηση της Αντίστασης, ξέσπασε εξέγερση στην πρωτεύουσα της Γαλλίας και στις 25 του ίδιου μήνα ο στρατηγός Λεκλέρ, επικεφαλής της 2ης μεραρχίας τεθωρακισμένων μπήκε στην πόλη νικητής.
Τη γερμανική φρουρά του Παρισιού αποτελούσαν περίπου 20.000 άνδρες υπό τις διαταγές του στρατηγού φον Χόλτιτς. Οι εντολές του Χίτλερ ήταν σαφείς: «Καταστροφή των γεφυρών και των μνημείων του Παρισιού, καταστολή κάθε αντίστασης εκ μέρους του πληθυσμού και μάχη στο Παρίσι μέχρι τελικής πτώσης». Τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε!
Από τις 23 Αυγούστου, οι Γάλλοι έλεγχαν σχεδόν το ένα τρίτο της πόλης, αλλά η κατάστασή ήταν επισφαλής, λόγω έλλειψης υποστήριξης και πυρομαχικών. Λαμβάνοντας υπόψη τις περιστάσεις, και υπό την πίεση διάφορων Γάλλων αξιωματούχων, οι Σύμμαχοι υπό την αμερικανική διοίκηση του Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και Τζορτζ Πάτον αποφάσισαν τότε να απελευθερώσουν το Παρίσι (είχαν αρχικά προγραμματίσει να παρακάμψουν την πόλη για να συνεχίσουν την πορεία τους προς τα ανατολικά). Επικεφαλής της 2ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων, ο στρατηγός Λεκλέρ κατευθύνθηκε στην πόλη στις 24 Αυγούστου. Ένα πρώτο απόσπασμα έφθασε στο Δημαρχείο του Παρισιού το βράδυ της 24ης Αυγούστου. Στις 25 Αυγούστου, η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων έφθασε στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων και στις 4 το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο φον Χόλτιτς υπέγραψε την πράξη συνθηκολόγησης.
Το απόγευμα της 24ης Αυγούστου, ο φον Χόλτιτς οργάνωσε την ομαλή υποχώρηση της μονάδας του, αφήνοντας μόνο ένα τμήμα για να εξασφαλίσει την εκτέλεση της τελικής διαταγής του Χίτλερ, που όμως δεν εκτελέστηκε ποτέ. Ανάμεσα στις εικασίες που εξηγούν αυτή τη χειρονομία (που θεωρήθηκε προδοσία από τον Χίτλερ), είναι το γεγονός ότι ο αξιωματικός επικοινωνιών σε υπηρεσία, ο υπολοχαγός Ερνστ φον Μπρέσενσντορφ απέκρυψε τα επείγοντα τηλεγραφήματα του Χίτλερ το απόγευμα 22 και 23 Αυγούστου και τα παρέδωσε στον στρατηγό φον Χόλτιτς το επόμενο πρωί!
Ο δημοφιλής στρατηγός του γαλλικού στρατού Σαρλ ντε Γκωλ έφτασε να αναλάβει τον έλεγχο της πόλης, ως αρχηγός της προσωρινής κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας, στις 26 Αυγούστου.
«Παρίσι εξοργισμένο! Παρίσι κατεστραμμένο! Παρίσι μαρτυρικό αλλά και Παρίσι απελευθερωμένο!», Είναι τα λόγια που εκφώνησε από τη γαλλική πρωτεύουσα ο Ντε Γκωλ.
Ο συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο στο βιβλίο του «Οι μέρες αφηγούνται» καταγράφει με τον δικό του τρόπο το γεγονός: «Το ξημέρωμα τούτης της μέρας του 1944, το Παρίσι ξεφάντωσε. Η γερμανική κατοχή είχε τελειώσει. Τα πρώτα τεθωρακισμένα είχαν μπει λίγες ώρες νωρίτερα. «Είναι αμερικάνικα;» ρωτούσε ο κόσμος. Όμως τα ονόματα εκείνων των αρμάτων μάχης ήταν γραμμένα αδέξια με λευκή μπογιά: Γουαδαλαχάρα, Έβρο, Τερουέλ, Μπρουνέτε, Μαδρίτη, Δον Κιχώτης, Ντουρούτι. Οι πρώτοι απελευθερωτές του Παρισιού ήταν οι Ισπανοί δημοκρατικοί. Νικημένοι στη δική τους γη, είχαν πολεμήσει για τη Γαλλία. Πίστευαν πως θα ερχόταν και η σειρά της Ισπανίας να απελευθερωθεί. Πόσο λάθος!».
