to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Σαλπίσματα ελπίδας

Ο συνδυασμός κυριαρχίας των αγορών και ψηφιακής επανάστασης, δημιουργεί λίγους πολύ κερδισμένους και πολλούς πάρα πολύ χαμένους σε ολόκληρο τον κόσμο.


Από τη Χιλή μέχρι το Χονγκ Κονγκ, από το Εκουαδόρ μέχρι το Λίβανο, ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο διαμορφώνεται, εξεγείρεται και διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο. Οι μαζικές κινητοποιήσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη έχουν μεγάλες διαφορές, έχουν όμως και πολλά κοινά χαρακτηριστικά και κοινές αναφορές. Κοινός παρονομαστής τους είναι η αύξηση των ανισοτήτων, των κοινωνικών και εισοδηματικών ανισοτήτων. Ο συνδυασμός κυριαρχίας των αγορών και ψηφιακής επανάστασης, δημιουργεί λίγους πολύ κερδισμένους και πολλούς πάρα πολύ χαμένους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στο Χονγκ Κονγκ είναι η διεκδίκηση ισχυρότερων δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο Σαντιάγο της Χιλής είναι η αύξηση των τιμών βασικών προϊόντων και υπηρεσιών, στο Κίτο του Εκουαδόρ είναι η υψηλή φορολόγηση και η ανεργία, στη Βηρυτό του Λιβάνου είναι η βαθιά κόπωση από την πολυετή οικονομική αστάθεια και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος. Πίσω όμως από όλα τα αίτια κρύβεται η αποτυχία του σημερινού οικονομικού μοντέλου και τα αδιέξοδα που γεννά στις κοινωνίες, στα αδύναμα και μεσαία κοινωνικά στρώματα και στη νεολαία.  Φέρνει επίσης στην πρώτη γραμμή της κριτικής μας τη βαθιά αδιαφορία της παγκόσμιας άρχουσας τάξης, για τις ανάγκες των πολιτών και την προστασία του πλανήτη.

Σοκάρει επίσης η υποκρισία και η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας, η σιωπή των πολιτικών ηγετών και, για να έρθουμε και στα δικά μας, η πλήρης απουσία της παραμικρής δήλωσης εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις κινητοποιήσεις, τα συλλογικά αιτήματα των διαδηλωτών, την ασυγκράτητη αστυνομική βία, τους τραυματισμούς, τα βίαια επεισόδια και τους θανάτους διαδηλωτών. Καμία ευαισθησία από τους Ευρωπαίους ηγέτες, καμία προσπάθεια των τοπικών πολιτικών ηγεσιών να έρθουν πιο κοντά στις κοινωνίες τους, να αφουγκραστούν τα αιτήματά τους, να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να κατανοήσουν για ποιο λόγο εξεγείρονται οι πολίτες.

Ο συγχρονισμός της κοινωνικής αγανάκτησης και των κινητοποιήσεων δημιουργεί ένα παράλληλο κύμα αλληλεγγύης και οδηγεί στην καλλιέργεια κοινών συμβόλων και αναφορών, κοινών συνθημάτων, και εν τέλει, σε μια «επικοινωνία» των εξεγέρσεων που δείχνουν να αλληλεπιδρούν και να συνομιλούν η μία με την άλλη. Ένα γκράφιτι στη Μπολόνια της Ιταλίας για παράδειγμα, μπορεί να αναφέρεται στο λαό της Χιλής, και αντίστοιχα ένα σύνθημα στο Μπουένος Άιρες μπορεί να αξιοποιείται από τους διαδηλωτές στη Βηρυτό. 


Παράλληλα, η συμμετοχή των νέων σε ηλικία πολιτών είναι εξαιρετικά μεγάλη, με κοινή αναφορά όλων τη διεκδίκηση ενός βιώσιμου κόσμου, μιας βιώσιμης οικονομίας, που δεν θα αναπαράγει και θα πολλαπλασιάζει τις ανισότητες, και ενός πολιτικού συστήματος που έχει κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Προστασίας των αποκλεισμένων και τη δημιουργία ενός κοινού κοινωνικού πλούτου. Έχουμε να κάνουμε με ένα μαζικό λαϊκό και νεανικό παγκόσμια κίνημα, που δεν είναι απαραίτητα οργανωμένο με παραδοσιακό τρόπο, αλλά υιοθετεί σημερινά «εργαλεία» κινητοποίησης μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και το διαδίκτυο. Το περιεχόμενο των συνθημάτων εξαπλώνεται με ταχύτατο τρόπο, όπως και η χρήση κοινών συμβόλων ενώ η διάρκεια των εξεγέρσεων αυξάνεται όσο  αυξάνεται η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας και η άσκηση αστυνομικής βίας. 

Η σημασία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι κρίσιμη για τη μεταφορά εικόνων και εμπειριών σε παγκόσμια κλίμακα, ειδικά όταν πολλά μέσα ενημέρωσης δεν καλύπτουν τις κοινωνικές εξεγέρσεις με τρόπο αντικειμενικό. Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία οι παραστάσεις, τα βιώματα, τα προβλήματα, ενοποιούνται και αλληλεπιδρούν.

Η απάντηση σε αυτές τις πολιτικές είναι συγκεκριμένη, και αφορά στη στήριξη προοδευτικών κινημάτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αλλαγή της παγκόσμιας πολιτικής ατζέντας περνά μέσα από την ανάδειξη σε θέσεις ευθύνης προοδευτικών και αριστερών πολιτικών κομμάτων που μεριμνούν για την κοινωνική πλειοψηφία, στοχεύουν στην ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης και του κοινωνικού κράτους, καταπολεμούν αποτελεσματικά τις ανισότητες.

Η μόνη απάντηση απέναντι στις «συνταγές» του ΔΝΤ και των κυβερνήσεων που με τρόπο εμμονικό ακολουθούν τις αποτυχημένες πολιτικές λιτότητας, προκαλώντας πόνο και οργή στις κοινωνίες, είναι η στήριξη εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων που έχουν επίκεντρο τον άνθρωπο, τις αξίες της αλληλεγγύης και της βιώσιμης ανάπτυξης. Μόνο μια τέτοια ατζέντα μπορεί να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη, την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη και να ικανοποιήσει το συλλογικό αίτημα των κοινωνιών για πρόοδο και ασφάλεια.

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι Βιολόγος - Περιβαλλοντολόγος, Βουλευτής στην Β1 εκλογική περιφέρεια Βορείου Τομέα Αθηνών.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)