Τον Ιανουάριο, σχεδόν πέντε μήνες πριν από τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζόρτζ Φλόιντ από τον λευκό αστυνομικό Ντέρεκ Σοβίν στη Μινεάπολη των ΗΠΑ, που πυροδότησε ένα μαζικό ξέσπασμα οργής, μια παρόμοια δολοφονία είχε συγκλονίσει τη Γαλλία
Δύο ημέρες μετά την Πρωτοχρονιά, κοντά στον πύργο του Άιφελ, ανάμεσα στο πλήθος των τουριστών που είχαν κατακλύσει το Παρίσι για τις γιορτές, αστυνομικοί σταμάτησαν για έλεγχο τον 42χρονο διανομέα Πατρίκ Σουβιά. Η διαφωνία τους για το κατά πόσο μιλούσε στο κινητό του ενώ οδηγούσε το μηχανάκι του κατέληξε σε διαπληκτισμό. Οι αστυνομικοί έριξαν στο έδαφος τον Σουβιά, πατέρα πέντε παιδιών, με ένα βίαιο κεφαλοκλείδωμα, του γύρισαν τα χέρια στην πλάτη και «κάθισαν» πάνω στο σώμα του ενώ ο άτυχος άνδρας φορούσε ακόμη το κράνος του. Ύστερα από τρία λεπτά συνεχούς πίεσης από τα σώματα τριών αστυνομικών, ο Πατρίκ μελάνιασε και άρχισε να εμφανίζει σπασμούς. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο και εισήχθη σε ΜΕΘ. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, άφησε την τελευταία του πνοή 48 ώρες αργότερα. Η νεκροψία έδειξε ότι πέθανε από ασφυξία και κάταγμα των οστών του λάρυγγα.
Όπως και στην περίπτωση του Φλόιντ, αδιάψευστος μάρτυρας του περιστατικού ήταν η κάμερα του κινητού ενός περαστικού. Το βίντεο αναρτήθηκε στα κοινωνικά μέσα και η υπόθεση ήρθε γρήγορα στο φως της δημοσιότητας παίρνοντας μεγάλες διαστάσεις. Το μαζικό κίνημα συμπαράστασης στην οικογένεια του αδικοχαμένου βιοπαλαιστή, οι πορείες διαμαρτυρίας, οι παρεμβάσεις της αντιπολίτευσης, μεταξύ αυτών της «Ανυπότακτης Γαλλίας» του Μελανσόν, αλλά και της Διεθνούς Αμνηστίας, ανάγκασαν την κυβέρνηση Μακρόν να δώσει εντολή για πειθαρχική έρευνα εις βάρος των αστυνομικών.
Αυτή την εβδομάδα, η γαλλική κυβέρνηση έκανε ένα βήμα για να αποτρέψει και να περιορίσει την καταγραφή των ολοένα αυξανόμενων κρουσμάτων αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας στους δρόμους των γαλλικών πόλεων.
Ο νέος νόμος περί «συνολικής ασφάλειας», που συζητείται αυτές τις μέρες στην Εθνοσυνέλευση, προβλέπει μέτρα τα οποία έχουν υπαγορευθεί από τα συνδικάτα των αστυνομικών. Οι συνδικαλιστές διαμαρτύρονται ότι τα μέλη της αστυνομίας γίνονται όλο και πιο συχνά στόχος απειλών και επιθέσεων επηρεάζοντας αρνητικά το ηθικό και κατά συνέπεια το «αξιόμαχό» τους. Το πλέον απαράδεκτο άρθρο του νέου νόμου είναι η ποινικοποίηση ακριβώς αυτής της δυνατότητας που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία στους πολίτες, να καταγράφουν σε φωτογραφίες και βίντεο και να δημοσιοποιούν τα κρούσματα αστυνομικής βίας. Ο νόμος προβλέπει την επιβολή ποινής φυλάκισης ενός έτους και προστίμου 45.000 ευρώ (!) για τη δημοσιοποίηση «της εικόνας του προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου στοιχείου αναγνώρισης» ενός αστυνομικού ή ενός χωροφύλακα εν ώρα υπηρεσίας.
Ο νόμος «φωτογραφίζει» και τους δημοσιογράφους που καλύπτουν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις και θα κινδυνεύουν στο εξής να συλληφθούν αν πιαστούν να καταγράφουν σε κάμερα αστυνομικές επιχειρήσεις. Ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν προκάλεσε χθες την κατακραυγή του δημοσιογραφικού κόσμου με τη δήλωσή του ότι οι δημοσιογράφοι θα πρέπει στο εξής να «ειδοποιούν» τις αρχές πριν από την κάλυψη μιας διαδήλωσης.
Σε πολλές πόλεις της Γαλλίας πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του νέου νόμου και μάλιστα στο Παρίσι περίπου τριάντα άνθρωποι συνελήφθησαν. Δημοσιογράφος του δημόσιου τηλεοπτικού δικτύου France 3 που βιντεοσκοπούσε τις συλλήψεις έμεινε για 12 ώρες υπό κράτηση.
Ο Νταρμανέν έδωσε «διευκρινίσεις» για την επίμαχη διάταξη λέγοντας ότι οι δημοσιογράφοι «θα πρέπει να προσεγγίζουν τις αρχές» πριν από τις διαδηλώσεις που θέλουν να καλύψουν προκειμένου να μπορούν «να τις καθιστούν ενήμερες» και «να κάνουν τη δουλειά τους προστατευμένοι από τις δυνάμεις της τάξης».
