Διωγμένος από την οικογένειά του, βρέθηκε το ’67 στην πρωτεύουσα Μπαμακό για να ξεκινήσει μια μουσική καριέρα που τον καθιέρωσε σε όλο τον κόσμο ως «Χρυσή Φωνή της Αφρικής», έναν από τους μεγαλύτερους αστέρες της Μαύρης Ηπείρου, έναν από τους ελάχιστους που καταφέρνουν να ισορροπούν ανάμεσα στην ποπ και τις δυτικές ή λάτιν επιρροές και τον αυθεντικό ήχο της παράδοσης. Η πολυαναμενόμενη συναυλία του στον λόφο της Σάνης στη Χαλκιδική, στο πλαίσιο του Sani Festival στις 31 Ιουλίου, με μπάντα ακουστική και τραγούδια αντιπροσωπευτικά της μεγάλης διαδρομής του στη δισκογραφία, υπόσχεται να ταξιδέψει τους τυχερούς ακροατές σε έναν τόπο μαγικό, όπου η μουσική απ’ όπου κι αν προέρχεται είναι μία και ο χρόνος δεν έχει μεγάλη σημασία.

Σας αποκαλούν «Χρυσή Φωνή της Αφρικής», καθώς και το μεγαλύτερο ταλέντο της Αφρο-ποπ. Νιωθετε πλήρης σε ό,τι αφορά την αποδοχή της μουσικής σας;

Ναι, σίγουρα. «Χρυσή φωνή της Αφρικής», είναι τίτλος τιμής.

Γεννηθήκατε με αλμπινισμό και βιώσατε την απόρριψη τόσο από την οικογένειά σας όσο και από τον κοινωνικό περίγυρο. Νομίζετε ότι οι αγώνες που δώσατε για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας, σάς καθιστούν σύμβολο για όλους εκείνους που περιθωριοποιήθηκαν εξ’ αιτίας του αλμπινισμού;

Δεν το γνωρίζω, αλλά κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε οι albino να μην πρέπει να περάσουν τις ίδιες δοκιμασίες, τον ίδιο εξοστρακισμό που υπέστην εγώ. Δεν είναι καθόλου εύκολη η αναμέτρηση με την κοινωνία. Είμαστε δακτυλοδεικτούμενοι, οι άνθρωποι μας κρίνουν, πολλοί καταφεύγουν στη βία εναντίον μας.

Και ελπίζετε ότι αυτή η αντιμετώπιση θα αλλάξει προς το καλύτερο στις κλειστές κοινωνίες κάποια στιγμή στο μέλλον;

Ναι, είναι κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει χάρη στην Διεθνή Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αλμπινισμό. Αν μη τι άλλο έχουν σταματήσει οι δημόσιες ανθρωποθυσίες, κάτι είναι κι αυτό, κάποια μικρά βήματα γίνονται.

Το ότι σας αποκήρυξε η ίδια η οικογένειά σας δεν σας αποθάρρυνε. Από πού αντλείτε δύναμη;

Ο Θεός μου έδωσε ένα δώρο, τη φωνή μου, και δεν έχω άλλη επιλογή από το να το χρησιμοποιήσω για να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση, δεν ξέρω να κάνω τίποτε άλλο εκτός από το να τραγουδώ.

Ξεκινήσατε ως μέλος των “Les Ambassadeurs”, μιας από τις πιο σημαντικές μπάντες στη Δυτική Αφρική. Με ποιό τρόπο επηρέασε την εξέλιξη της αφρικανικής μουσικής;

Ολοι έχουμε επιρροές. Η αφρικανική μουσική σαφώς άσκησε επίδραση στη δυτική. Αλλά και άλλες μπάντες πριν από εμάς είχαν αρχίσει να παντρεύουν τη τζαζ και τη λάτιν με παραδοσιακούς αφρικανικούς ρυθμούς.

Συνεργάζεστε με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης. Πρόκειται για μια αμοιβαία ανταλλαγή μουσικών επιρροών;

Πάντα μαθαίνουμε. Εχουν τόσο ταλέντο κάποιοι άνθρωποι, που πρέπει να εξελισσόμαστε και να διδασκόμαστε διαρκώς για να συνεχίσουμε να παίζουμε μαζί τους. Οι καλύτεροι μουσικοί που είχα την χαρά να συνεργαστώ; Κάρλος Σαντάνα, Γουέιν Σόρτερ.

Η μουσική σας αναμιγνύει ροκ, φανκ, τζαζ και στοιχεία από την παράδοση των γκριό (σ.σ. οι μουσικοί - αφηγητές - ιστορικοί της Δυτικής Αφρικής).  Είναι ένα ιδιόμορφο χαρμάνι world music;

Είναι ένα κομμάτι της μουσικής παράδοσης του Μάλι, βασικά. Οι γκριό ανέκαθεν το έκαναν αυτό, ήταν φορείς της προφορικής παράδοσης.

Τελευταία επιλέγετε περισσότερο τον ακουστικό ήχο, ένα αποτύπωμα μεγαλύτερης μουσικής οικειότητας. Τι θέλετε να περάσετε στους ακροατές σας;

Πάντοτε μου άρεσε ο ακουστικός ήχος. Και ποτέ δεν είναι κακό να εξερευνάς νέες περιοχές, να επανεφευρίσκεις τον εαυτό σου.

Τι περιμένουμε να ακούσουμε στο πλαίσιο του “Acoustic Tour” που σας φέρνει στο Sani Festival στις 31 Ιουλίου;

Μουσική για χορό.

Θα συνοδεύεστε από τέσσερις μουσικούς που θα μας ταξιδέψουν στην παραδοσιακή μουσική της δυτικής Αφρικής. Φιλοδοξείτε το κοινό να «ακούσει» και την κουλτούρα των Mandinka (σ.σ. μια από τις τέσσερις κύριες φυλές της περιοχής, απόγονοι της Αυτοκρατορίας του Μάλι) μέσα από τη μουσική σας;

Αυτή είναι όλη η ζωή μου.
 

Γιώργος Τσίρος