Όπως ανέφερε σε δήλωσή του ο Λίνος-Αλέξανδρος Σισιλιάνος, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), για προστατευόμενους μάρτυρες:

«Ως προς τους προστατευόμενους μάρτυρες, πράγματι, εδώ το δικαστήριο έχει μια πολύ-πολύ  σαφή νομολογία, η οποία έχει ξεκινήσει με μια υπόθεση  Al-Khawaja και Tahery κατά Ηνωμένου Βασιλείου το 2011 και έχει εξειδικευτεί με μια μεταγενέστερη το 2014 Σατσιασβίλι κατά Γερμανίας.

Οι προϋποθέσεις και οι όροι υπό τους οποίους μπορεί να προστατευτούν οι μάρτυρες, να μην καταθέσουν ενώπιον δικαστηρίου ή να καταθέσουν ανώνυμα κτλ, έχουν τεθεί σε αυτές τις δύο μεγάλες αποφάσεις του δικαστηρίου από το τμήμα ευρείας συνθέσεως.

Μπορεί να γίνει αυτό υπό όρους και προϋποθέσεις που να διασφαλίζουν συγχρόνως τα δικαιώματα του κατηγορουμένου. Η έκφραση η οποία χρησιμοποιεί το δικαστήριο είναι να υπάρχουν οι λεγόμενες counterbalance in factors, δηλαδή παράγοντες που θα αντισταθμίζουν, αντισταθμιστικοί παράγοντες.

Από τη μια πλευρά δηλαδή να προστατεύεται ο μάρτυρας να καταθέσει ανώνυμα ή να καταθέσει εκτός δικαστηρίου ή να καταθέσει με βίντεο και να έχει γυρισμένη τη πλάτη του και ούτω καθεξής, αλλά θα πρέπει να υπάρξουν αντισταθμιστικοί παράγοντες που συγχρόνως να προστατεύουν και τα δικαιώματα του κατηγορουμένου».