Η ομιλία του Σ. Φάμελλου για το νομοσχέδιο κύρωσης της σύμβασης διανομής του ακινήτου του Ελληνικού:
Tο έργο του Ελληνικού αποτέλεσε και αποτελεί ένα μνημείο πολιτικής εξαπάτησης του συστήματος εξουσίας γύρω από τον κ. Μητσοτάκη. Ένα σύστημα που τροφοδοτεί και στηρίζεται από καλοταϊσμένα μέσα ενημέρωσης, το οποίο δημιουργεί μία συνεχιζόμενη εξαπάτηση γύρω από το ποιος θέλει και ποιος δε θέλει επενδύσεις.
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μετά από δέκα χρόνια απραξίας, έκαναν μία εξαγγελία, στις αρχές της δεκαετίας 2010, η οποία όμως δεν προχώρησε καθόλου μέχρι το 2015. Μία φούσκα με ωραίο περιτύλιγμα, για πάρα πολλά ξένα κεφάλαια.
Ποια είναι όμως την πραγματικότητα;. Πότε έφυγαν τα ξένα κεφάλαια από την επένδυση του Ελληνικού; Έφυγαν όταν βγήκαμε εκτός μνημονίου, επί κυβέρνησης ΝΔ.
Και τι συνέβη τελικά στο Ελληνικό όταν ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ; Τότε έγιναν μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Το σχέδιο ολοκληρωμένης ανάπτυξης, η πολεοδομική οργάνωση, αλλά και μία νέα σύμβαση που προβλέπει περισσότερο πράσινο, περισσότερους κοινόχρηστους χώρους, πρόσβαση των πολιτών όλης της περιοχής στο πάρκο και στην παραλία και εμπροσθοβαρείς επενδύσεις για τις δημόσιες υποδομές.
Το 2014, δεν υπήρχε τοπογραφικό, δεν είχαν αποχωρήσει οι φορείς που ήταν μέσα στον χώρο, δεν είχαν προχωρήσει τα δασικά, ούτε τα αρχαιολογικά και τελικά, η μία μόνο εβδομάδα που χρειαζόταν ο κ. Μητσοτάκης για το Ελληνικό, όπως είχε εξαγγείλει, έχει γίνει είκοσι μήνες και ακόμα περιμένουμε τη σύμβαση και την προκαταβολή.
Με το σημερινό νομοσχέδιο τροποποιούν ξανά αυτήν την υποχρέωση και επιτρέπουν να ξεκινήσουν έργα χωρίς σύμβαση και χωρίς κάποια προκαταβολή προς το Δημόσιο.
Τι περιλαμβάνουν όμως οι είκοσι τέσσερις πράξεις του κ. Σταϊκούρα ή οι τέσσερις σελίδες του κ. Γεωργιάδη; Τροπολογίες επί τροπολογιών που κάνει η ΝΔ. Έχουν αλλάξει έως και τρεις φορές την ίδια ρύθμιση. Για παράδειγμα, οι κοινόχρηστοι χώροι που είναι στους δήμους, μεταφέρθηκαν στη «LAMDA» και μετά ξανά στους δήμους, όπως με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στις 30 Σεπτεμβρίου 2019, που άλλαξε ξανά στις 18 Νοεμβρίου του 2019 και στις 12 Φεβρουαρίου του 2020.
Έτσι, δε χρειάζονται είκοσι τέσσερις (24) πράξεις, κ. Σταϊκούρα, με τόσα ψηφίζω-ξεψηφίζω της ΝΔ χρειάζονται εκατόν είκοσι τέσσερις (124)! Μετά από πάρα πολλές αλλαγές που κάνατε στο ύψος των κτιρίων, στη μαρίνα, στις θέσεις στάθμευσης, στον ανεξάρτητο μηχανικό, στο δικαίωμα επιφανείας, έφτασαν να δώσουν αρμοδιότητα για κατεδαφίσεις στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Ο κ. Γεωργιάδης βέβαια δηλώνει αναρμόδιος για τις κατεδαφίσεις, αν και δική του Απόφαση (υπ’ αριθμό 60732/12-6-2020) ενέκρινε τις εργασίες κατεδάφισης. Έχουμε καταθέσαμε όχι μόνο μία, αλλά τρεις ερωτήσεις που καταθέτω ξανά στο Κοινοβούλιο σήμερα, με τις οποίες ζητούσαμε όλα τα στοιχεία για τις κατεδαφίσεις. Έτσι, λοιπόν, έχουμε αναρμόδιο Υπουργό, Α. Γεωργιάδη στο έργο του Ελληνικού, αναρμόδιο τον κ. Χαρδαλιά για την πανδημία στη Θεσσαλονίκη, και όλα αυτά έχουν κατατεθεί εγγράφως, μέσα στην Ελληνική Βουλή.
Προχωράει τουλάχιστον το έργο με ορθό τρόπο; Όχι, διότι, πρώτον, δεν έχουν την ικανότητα να ολοκληρώσουν την προετοιμασία του έργου σωστά και, δεύτερον, διότι με τις επιλογές τους εξυπηρετούν τα συμφέροντα του επενδυτή και όχι τα συμφέροντα του δημοσίου. Προκύπτουν και σε αυτό το νομοσχέδιο ζητήματα με τη διανομή και απόδοση κοινόχρηστου χώρου, με τον υπολογισμό και τη συμπερίληψη των κοινοχρήστων, των κοινωφελών και των έργων κοινωνικής ανταπόδοσης και, έτσι, αυξάνεται το ποσοστό του επενδυτή.
Δεύτερον υπάρχει ένας λάθος χάρτης στη διανομή, κάτι που παραδέχτηκε ο κ. Σταϊκούρας, που δήλωσε στη Βουλή ότι δεν ισχύει ο λάθος χάρτης, αλλά ισχύει το Προεδρικό Διάταγμα και η Κοινή Υπουργική Απόφαση πολεοδόμησης (που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ). Αποδέχονται επίσης, τρίτον, το λάθος που έκαναν με τη νομοθετική ρύθμιση με τις περιφράξεις, το οποίο άλλαξαν μέσα στη συνεδρίαση της Βουλής με νομοτεχνικές τροποποιήσεις. Άρα, υπήρχε λάθος στο σχέδιο νόμου, όπως λέγαμε όλοι, και εμείς δεν ξεχνάμε ότι η «LAMDA» ήθελε να περικλείσει την πολεοδομική αυτή ενότητα. Και βέβαια δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν το λάθος της κυβέρνησης έγινε με πρόθεση ή όχι.
Υπάρχει πρόβλημα, τέταρτον, με το δικαίωμα επιφανείας. Επιτρέπεται η κατάτμηση του δικαιώματος επιφανείας χωρίς τη συναίνεση του κυρίου της γης, δηλαδή του Δημοσίου, και δε διασφαλίζεται ότι το ελληνικό δημόσιο θα πάρει τα ακίνητα ελεύθερα βαρών. Πρακτικά για πρώτη φορά το δικαίωμα επιφανείας οδηγεί σε κατάτμηση της γης, μετατρέπουν, δηλαδή, όπως είπε και ο Δικηγορικός Σύλλογος, το δικαίωμα επιφανείας σε κυριότητα γης.
Υπάρχουν ζητήματα, πέμπτο, ως προς την εκτέλεση εργασιών. Για ακόμη μία φορά επιτρέπεται η εκτέλεση εργασιών χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η σύμβαση, ενώ υποτίθεται ότι η διανομή είναι η τελευταία αίρεση και έπρεπε επιτέλους το Δημόσιο να πάρει την προκαταβολή. Και όλα αυτά είναι ευθύνες της ΝΔ, που μας οδηγούν στο να καταψηφίσουμε τα άρθρα παρότι επί της αρχής συμφωνούμε ότι πρέπει να γίνει η σύμβαση διανομής, ήταν μία από τις υποχρεώσεις του έργου που εμείς είχαμε δρομολογήσει. Αλλά δεν γίνεται σωστά, ούτε αυτό, από τη ΝΔ.
Προχωράω στις τροπολογίες που μπήκαν ακόμα μια φορά μετά τις επιτροπές και Παρασκευή βράδυ. Η τροπολογία για τα ετοιμόρροπα είναι μια «ετοιμόρροπη» τροπολογία αλλά και μια αναποτελεσματική ρύθμιση γιατί : μπήκε αιφνιδιαστικά, δεν έχει προηγηθεί διαβούλευση με τους φορείς και συζήτηση στη Βουλή, διότι δεν προβλέπει ούτε ποιος θα αναλάβει το κόστος κατεδάφισης, ούτε τι θα γίνει με το οικόπεδο στη συνέχεια, ούτε πώς λύνεται το ιδιοκτησιακό, ούτε ποια είναι τα κριτήρια κατεδάφισης -παραπέμπει σε ρύθμιση του 1929 (!) για τα κριτήρια κατεδάφισης- δεν περιγράφει εάν θα γίνεται στο κτίριο συντήρηση, μερική αποκατάσταση ή πλήρης κατεδάφιση. Η τροπολογία αλλάζει το χαρακτήρα περιοχών με πολιτιστικό περιεχόμενο και αξία και υποβαθμίζει σημαντικά το Υπουργείο Πολιτισμού. Για το ΣΥΡΙΖΑ απαιτείται το θέμα των κατεδαφίσεων ετοιμόρροπων να αντιμετωπιστεί με άλλες προτεραιότητες, όπως : Καταγραφή με αξιοποίηση των Δήμων και του ΤΕΕ, στελέχωση των δημόσιων υπηρεσιών, κίνητρα για ανταλλαγή συντελεστή δόμησης και με διαθέσιμη τράπεζα γης και χρηματοδοτήσεις για συντήρηση και μερική αποκατάσταση.
Η επόμενη τροπολογία καταργεί την πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση της ηλεκτρονικής ταυτότητας κτιρίων για τις δημόσιες συμβάσεις, αν και Υπουργοί της κυβέρνησης πριν από λίγο καιρό δήλωναν ότι είναι: «το σημαντικό πολεοδομικό εργαλείο που θωρακίζει την ιδιοκτησία, διασυνδέει ψηφιακές και ηλεκτρονικές υποδομές και είναι το τελευταίο βήμα για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων».
Η τροπολογία για την παράταση ισχύος των βεβαιώσεων μηχανικού για έξι μήνες μέχρι τη δικαιοπραξία (συμβόλαια) δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στο πλαίσιο της σύμβασης, γιατί μπορεί να έχουν προκύψει αυθαίρετες κατασκευές σε αυτό το διάστημα, ενώ στην όγδοη νομοτεχνική που έκανε σήμερα η κυβέρνηση, εκτός από την παράταση ισχύος της βεβαίωσης του μηχανικού, περιλαμβάνεται και η δυνατότητα υπαγωγής ρύθμισης. Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα εάν ανοίγει νέο παραθυράκι για τη δυνατότητα υπαγωγής σε ρύθμιση αυθαιρέτων που κατήργησε ο κ. Χατζηδάκης στο τέλος Οκτωβρίου, ενώ τώρα έχει ανοίξει η ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίων και έπρεπε να γίνονται όλα σωστά; Μήπως ανοίγετε πολλαπλά παραθυράκια; Μήπως αυτό είναι και κάποιο ρουσφέτι για εκλογές;
Πρέπει να πω επίσης ότι στα τοπικά πολεοδομικά σχέδια, στο άρθρο 3 της τροπολογίας, ανοίγει παράθυρο ώστε το Τεχνικό Επιμελητήριο να γίνει αναθέτων φορέας για την εκπόνηση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Άλλο άρθρο της τροπολογίας αναγνωρίζει τη μεγάλη καθυστέρηση στην ηλεκτροκίνηση και το άρθρο 4 καταργεί τις λειτουργίες των μητροπολιτικών οργάνων για θέματα χωροταξίας που μεταφέρονται όλες στο Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ), ίσως για να προχωρήσουν κάποιες φωτογραφικές ρυθμίσεις και εξυπηρετήσεις μέχρι να συσταθεί το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας.
Νομίζω ότι υπάρχει ένα σοβαρό θέμα και ανικανότητας αλλά και λάθος πολιτική στόχευση της κυβέρνησης. Σε κάθε περίπτωση, οφείλω να πω ότι δεν μπορεί να κατατίθενται τροπολογίες χωρίς διαβούλευση και δεν μπορούν να έρχονται παρά μόνο σε κανονικά σχέδια νόμου. Όχι πάλι τροπολογίες Παρασκευή βράδυ. Αυτή η τακτική λειτουργεί εις βάρος της Βουλής, αλλά πιο πολύ, εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Και δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία λειτουργεί εις βάρος των συμφερόντων της χώρας μας και των πολιτών.
