Εισήγηση της βουλευτού Αχαΐας ΣΥΡΙΖΑ, Σίας Αναγνωστοπούλου, στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση και ψήφιση του σ/ν Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου «Κύρωση της Συμφωνίας για την έδρα μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO) για τη λειτουργία του επιχειρησιακού γραφείου της EASO στην Ελλάδα», σήμερα Τρίτη 16.6.2020:
Αναλυτικά η ομιλία:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προχθές στην επιτροπή είπαμε ότι με αφορμή την κύρωση καθεστώτος έδρας ενός διεθνούς οργανισμού, όπως είναι η EASO, θα διευρύνουμε τη συζήτηση για το θέμα του μεταναστευτικού-προσφυγικού και μάλιστα, θα δώσουμε τις διεθνείς διαστάσεις. Ο κύριος Υπουργός, όπως δεσμεύτηκε μας απέστειλε αλληλογραφία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με διάφορες χώρες μαζί κ.λπ.
Γι’ αυτόν τον οργανισμό τα είπαμε στην επιτροπή, είναι υποστηρικτικός οργανισμός, για τη διαδικασία ασύλου. Άρα, αυτό που προκρίνεται στη συζήτηση είναι τι είδους πολιτική, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα έχουμε με τον νέο κανονισμό -αν και όποτε γίνει- για τη διαδικασία ασύλου και μετανάστευσης. Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα.
Εμείς, έχουμε διαπιστώσει ότι από τη στιγμή που ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία τη διακυβέρνηση της χώρας, μέχρι αυτήν τη στιγμή που μιλάμε και έχουν οξυνθεί τα πράγματα, βλέπουμε μια αντιπροσφυγική πολιτική. Αυτό δεν συνάδει με τα περισσότερα έγγραφα που υπογράφει ο κύριος Υπουργός, μέχρι κάποια στιγμή -και έχει σημασία- και που αποστέλλονται στην Ευρώπη, με αίτημα την αλλαγή της διαδικασίας της πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου. Εκεί διαπιστώνουμε τις περισσότερες φορές και μάλιστα με χώρες της Νότιας Ευρώπης, Ισπανία, Ιταλία, Μάλτα, Κύπρο, Ελλάδα ότι είναι στη γραμμή που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ και όπου το τρίπτυχο ήταν ευρωπαϊκή πολιτική, διπλωματία και διαχείριση στο εσωτερικό του προσφυγικού-μεταναστευτικού, σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου της ευρωπαϊκής χάρτας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Γενεύης για το άσυλο.
Ενώ λοιπόν, βλέπουμε ότι έχουμε κάποια έγγραφα σε αυτήν την κατεύθυνση -και για τα οποία βεβαίως και συμφωνούμε, γιατί εμάς αυτή η πολιτική ξεκίνησε από το 2015 και είχε αποτελέσματα, είχε σοβαρά αποτελέσματα, χωρίς να επιλύει όλο το φαινόμενο, γιατί σας είπα και στην επιτροπή το προσφυγικό-μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα, αλλά είναι φαινόμενο και θα διαρκέσει χρόνια και γι’ αυτό θέλει ευρωπαϊκή και διεθνή πολιτική-, από τη μια μεριά στο εσωτερικό της χώρας βλέπουμε μια αντιπροσφυγική ρητορική που ξεκίνησε προεκλογικά -θα τελειώσουμε με αυτό το θέμα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την Ελλάδα pull factor κ.λπ.-, από την άλλη μεριά κάνετε -και όταν γινόσαστε Κυβέρνηση-, απολύτως αντιπροσφυγική πολιτική με τα αποτελέσματα που βλέπουμε, δηλαδή να πετάτε κόσμο που έχει πάρει άσυλο στο δρόμο. Και για να μην ακούγονται διάφορα, τα χρήματα αυτά, που κατορθώσαμε εμείς ως Κυβέρνηση για την στέγαση, την εστίαση αυτών των ανθρώπων είναι ευρωπαϊκά κονδύλια, καθώς και το πρόγραμμα «ΕΣΤΙΑ» και το πρόγραμμα «ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ» και το πρόγραμμα «ΉΛΙΟΣ». Για να μην ακούγονται διάφορα ότι τα παίρνουμε από τους φτωχούς Έλληνες και τα δίνουμε σ’ αυτούς που έρχονται από το εξωτερικό.
Ενώ, λοιπόν, η ένταξη είναι πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα, στερήσατε τους ανθρώπους από το ΑΜΚΑ, από τη διαπαιδαγωγική εκπαιδευτική διαδικασία και τώρα τους πετάτε έξω, χωρίς ένα δίχτυ ασφαλείας για να μπορούν να βρουν τα πατήματα τους και να επιβιώσουν. Αυτά είναι έξω από κάθε αρχή, τις όποιες αρχές η χώρα μας σέβεται και επικαλείται σε κάθε ευκαιρία.
Και φτάνω στο κρίσιμο και δεν θα αργήσω, κύριε Πρόεδρε. Ενώ στέλνετε τέτοιες επιστολές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ξαφνικά έρχεται μια επιστολή για ρήτρα ευελιξίας και εξαίρεσης. Κύριε Υπουργέ, από εδώ κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Τι σημαίνει η χώρα μας να ζητάει μέσα στα κείμενα όχι αν συμβεί κάποια στιγμή ένα γεγονός, όπως συνέβη στον Έβρο τον Φεβρουάριο και να ζητηθεί κατ’ εξαίρεση -ούτε εκεί δεν μπορούμε, γιατί είδαμε πως ο κ. Μητσοτάκης στο CNN πήρε άμεσα πίσω την αναστολή των αιτήσεων ασύλου, γιατί η χώρα μας και δεσμεύεται αλλά και είναι υπέρ των διεθνών αρχών και αξιών, γιατί η επιβίωσή της εξαρτάται από αυτό-, ερχόσαστε και ζητάτε ρήτρα ευελιξίας και παρέκκλισης και αυτό να είναι μέσα στα κείμενα. Σημαίνει εθνικοποίηση του προσφυγικού-μεταναστευτικού. Η Ελλάδα παίρνει πάνω της το ζήτημα, συντάσσεται με αυτές τις χώρες που ζητάνε παρέκκλιση και εκτροπή. Είδα μέσω ΟΗΕ, κύριε Υπουργέ, ποιες χώρες είναι αυτές που ζητούν ευελιξία. Εκτός από τις χώρες Αυτές οι χώρες του Βίσεγκραντ έχουν προστεθεί και άλλες χώρες που ζητούν ευελιξία. Η χώρα μας θα πάει με αυτές τις χώρες; Σπάει τη νότια συμμαχία, γιατί δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το κείμενο το υπογράφει η Ελλάδα, η Κύπρος και η Βουλγαρία και δεν το υπογράφει η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Μάλτα. Κάτι σημαίνει αυτό.
Εθνικοποιούμε, λοιπόν, το ζήτημα και λέμε ότι εμείς αναλαμβάνουμε στα σύνορα αν δεχόμαστε πίεση. Τι να κάνουμε, κύριε Υπουργέ; Να κάνουμε push- backs; Είδατε τις καταγγελίες που έχουμε συνεχώς τον τελευταίο καιρό και από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης και από τον ΟΗΕ και από τους πάντες. Δεν είδα κανέναν από εσάς να βγει και να διαψεύσει αυτές τις καταγγελίες. Λοιπόν, και εθνικοποιούμε το ζήτημα και εμείς αναλαμβάνουμε, εκ μέρους της Ευρώπης, κλείνοντας το μάτι σε κάποιους, ότι εμείς θα είμαστε απέναντι στην Τουρκία αν εργαλειοποιήσει, όπως έκανε τον Φεβρουάριο, το προσφυγικό-μεταναστευτικό και εμείς θα υποχρεωθούμε να κάνουμε τι ακριβώς; Εδώ οφείλει η ελληνική Κυβέρνηση να δώσει μια εξήγηση. Πάμε σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς. Αυτό θα το πληρώσουμε.
Ευελιξίες και παρεκκλίσεις από το διεθνές δίκαιο η χώρα μας ποτέ δεν πρέπει να τις επιτρέψει και δεν πρέπει να συμμαχήσει με αυτές τις χώρες. Αν θέλαμε η συζήτηση θα μπορούσε να γίνει και σε ακόμα πιο διευρυμένο επίπεδο, κύριε Κουμουτσάκο, για να δούμε ποιοι από τους θεσμούς της Ευρώπης ζητάνε αυτήν την ευελιξία και την παρέκκλιση. Μια συζήτηση εκεί χρειάζεται. Πάντως βλέπουμε ότι η πολιτική κάποιων Επιτρόπων απέχει και από του κ. Αβραμόπουλου πριν.
