Όταν έρχεται ο αποχωρισμός από εκείνους τους ανθρώπους που έχουν σταθεί δίπλα σου, σε έχουν στηρίξει στις δύσκολες στιγμές σου και ας είναι οι ίδιοι το ίδιο ευάλωτοι με εσένα, τότε χρειάζεται ένας χρόνος αναπνοής για να προσαρμοστείς και να ανακάμψεις. Ο θάνατος της Λιολιώς μας, της δικής μου Λιολιώς, είναι η απώλεια που συνδέεται με τις γενναίες μάχες που δίνουν κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι μακριά από μικρότητες και αγκυλωμένες βεβαιότητες. Η συνάντηση μου με αυτό το ολοζώντανο ‘’κορίτσι’’, την εκπληκτική αγωνίστρια για τα δικαιώματα των ανθρώπων που πάσχουν από καρκίνο και όλων των συμπολιτών μας, για υγεία και περίθαλψη, θα είναι για μένα το δικό μου ‘’Άλμα Ζωής’’. Εμείς Λιολιώ, σου υποσχόμαστε πως όλα όσα αλλάζουν αναπόφευκτα με μια απώλεια, όλα όσα εσύ έχτισες και νίκησες, θα τα κρατήσουμε ζωντανά για σένα, για τον Γιώργο και τα παιδιά σου, για όλους μας. Στο υπόσχομαι Λιολιώ μου.