(στη συμβολική δαμαρτυρία της Παρασκευής, οι ηθοποιοί με αναπηρία «εγκλωβίστηκαν» στο κλουβί του κοινωνικού αποκλεισμού, μπροστά ακριβώς από την είσοδο της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, κατά την ώρα που είχαν προγραμματιστεί εισαγωγικές εξετάσεις: «Αν δεν μπορούν οι ανάπηρες/οι να συμμετέχουν ισότιμα στην διαδικασία των εξετάσεων ΔΕΝ μπορεί να δώσει εξετάσεις ΚΑΝΕΝΑΣ και ΚΑΜΙΑ», το ξεκάθαρο μήνυμα της διαμαρτυρίας η οποία είχε, όπως φαίνεται, αποτέλεσμα: Μετά τις διαβουλεύσεις και την παρέμβαση του υπουργείου Πολιτισμού, αίρεται, έστω και άτυπα, ο αποκλεισμός από τις εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού)
Μπορεί η αναχρονιστική διάταξη «περί αρτιμέλειας» για τις εισαγωγικές εξετάσεις στις ανώτερες δραματικές σχολές να καταργήθηκε (επιτέλους!) στις αρχές του έτους, όπως έγραφε και το σχετικό ρεπορτάζ του Left.gr, ωστόσο ο ουσιαστικός αποκλεισμός των ΑμεΑ από τις εξετάσεις παραμένει επί της ουσίας.
Τα ουσιαστικά βήματα που πρέπει να γίνουν για την πρακτική άρση του θεσμικού ρατσιστικού επανέφερε στο φως η αρνητική απάντηση, μέσω mail (το συγκεκριμένο e-mail και τα στοιχεία του καταγγέλλοντος είναι στη διάθεση του Left.gr) της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου σε άτομο με αναπηρία που ήθελε να δώσει εξετάσεις, με τη δικαιολογία ότι η κατάργηση του 370/1983 δεν ισχύει για τις εξετάσεις του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου και παραμένει ο ρατσιστικός θεσμικός αποκλεισμός της «αρτιμέλειας».
Πράγματι, το Εθνικό Θέατρο, όπως και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, δεν υπάγονταν στην αναχρονιστική διάταξη που καταδίκαζε όποιον ηθοποιό με αναπηρία επιθυμούσε να σπουδάσει και να αναγνωριστεί ως ηθοποιός, καθώς έχουν δικό τους, εσωτερικό κανονισμό που ακόμα και σήμερα διατηρεί σε ισχύ την καταργημένη (με τροπολογία του υπουργείου Παιδείας τον Φεβρουάριο του 2017) για όλες τις υπόλοιπες ανώτερες δραματικές σχολές διάταξη!
Η παράσταση διαμαρτυρίας
«Με αφορμή την περίπτωση του κωφού ατόμου που αποκλείστηκε, διεκδικούμε την άμεση κατάργηση του όρου της "αρτιμέλειας" από τις διατάξεις που ορίζουν τα κριτήρια εισαγωγής στις Ανώτερες σχολές του Εθνικού θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας», υπογραμμίζουν στο Left.gr μέλη της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία που πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το πρωί της Παρασκευής 15/9.
Η τυπολατρική επίκληση του εσωτερικού κανονισμού είναι πρόφαση: Ο Βασίλης Οικονόμου, σκηνοθέτης, ηθοποιός και δημιουργός του Θεάτρου Ατόμων με Αναπηρία, υπενθυμίζει ότι όταν ο ίδιος περάσε τις εξετάσεις του υπουργείου, όντας ΑμεΑ, ίσχυε ακόμα ο ρατσιστικός νόμος που του απαγόρευε την πρόσβαση. «Πάντα υπάρχει το "νόμιμο" αλλά το ηθικό είναι αυτό που πρέπει να υπερτερεί»!
Η δέσμευση του Εθνικού Θεάτρου
Οι υπεύθυνοι της σχολής, μετά την δυναμική διαμαρτυρία αλλά και την προφορική παρέμβαση του υπουργείου Πολιτισμού, δεσμεύθηκαν τελικά να δεχτούν τις αιτήσεις Ατόμων με Αναπηρία για αυτήν την εξεταστική περίοδο τονίζοντας ότι και η δική τους θέση είναι ταυτόσημη με αυτήν της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία και θα διεκδικήσουν από κοινού να υλοποιηθούν οι υποσχέσεις του υπουργείου Πολιτισμού ώστε να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να συνυπάρχουν ανεμπόδιστα στο σανίδι είτε ως εκπαιδευόμενοι/ες ηθοποιοί είτε ως επαγγελματίες ηθοποιοί που θα δουλεύουν σε ένα θέατρο.
Λίγο αργότερα, εκδόθηκε και η γραπτή ανακοίνωση του Εθνικού Θεάτρου, σύμφωνα με τη δέσμευση που έδωσε στην Κίνηση: «Καθώς το ζήτημα της εισαγωγής των ΑμεΑ στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, η πρώτη κρατική σκηνή δεσμεύεται να δεχτεί για τις εισαγωγικές εξετάσεις του σπουδαστικού έτους 2017-2018 σχετικές αιτήσεις και εκφράζει τη βούλησή του να πρωτοστατήσει στις επικείμενες διαβουλεύσεις μεταξύ της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία και του ΥΠΠΟ, ώστε να συμβάλει, τόσο να διευθετηθούν σε εύλογο χρονικό διάστημα οι αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, όσο και η επεξεργασία των αναγκαίων λειτουργικών και εκπαιδευτικών προσαρμογών που απαιτούνται για την απρόσκοπτη ένταξη των ΑμεΑ στο πλαίσιο της θεατρικής εκπαίδευσης».
Όπως τονίζει στο Left.gr o συνεργάτης της Λ. Κονιόρδου, Στ. Βέλτσος, οι διεκδικήσεις της Κίνησης είναι δίκαιες αλλά απαιτείται χρόνος και μάχη με τη γραφειοκρατία ώστε η άρση της «αρτιμέλειας» να μη μείνει στα χαρτιά, πόσο μάλλον για τις δημόσιες σχολές.
Η Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία, όπως σημειώνουν μέλη της στο Left.gr, από την πρώτη στιγμή οργάνωσε συζήτηση ανοιχτή για την επόμενη μέρα (εδώ το σχετικό ρεπορτάζ του Left.gr) «για την πρακτική εφαρμογή της άρσης και το "χτίσιμο" των συνθηκών προσβασιμότητας όχι μόνο για το δομημένο περιβάλλον των εξεταστικών κέντρων και των δραματικών σχολών αλλά και για το εκπαιδευτικό πλαίσιο προσέγγισης όλων των υποψηφίων που συμπεριλαμβάνει και τους/τις ανάπηρους/ες ηθοποιούς».
Οι διεκδικήσεις και η απαίτηση για την πρακτική εφαρμογή του νόμου
Ωστόσο, ο εσωτερικός κανονισμός του Εθνικού Θεάτρου, την αλλαγή του οποίου διεκδικεί η Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία (αλλαγή για την οποία ζητεί τη δημόσια δέσμευση της Λυδίας Κονιόρδου), διατηρεί τον ρατσιστικό αποκλεισμό που προσωρινά θα αρθεί, μετά την επιτυχημένη διαμαρτυρία.
Όμως, όπως δηλώνουν και οι υπεύθυνοι της Δραματικής Σχολής, απαιτούνται ουσιαστικά βήματα ώστε η άρση της ρατσιστικής διάταξης να έχει αντίκρυσμα: προσαρμογής του προγράμματος σπουδών της σχολής στην ανθρώπινη ποικιλομορφία με την πραγματοποίηση ενημερωτικών σεμιναρίων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων, την εκπαίδευση των καθηγητών και, πρώτα απ' όλα, την διαμόρφωση όλων των χώρων ώστε να είναι προσβάσιμοι για ΑμεΑ (σ.σ.: η σχολή θα μεταφερθεί ούτως ή άλλως σε άλλο κτίριο, σε ισόγειο, όπου η πρόσβαση θα είναι εύκολη και για αμαξίδια).
Η Κίνηση, ζητώντας εκ νέου να τηρηθεί η επί μήνες εκκρεμούσα υπόσχεση για συνάντηση με την Λ. Κονιόρδου (ο συνεργάτης της οποίας δεσμεύτηκε εκ νέου για αυτό) επαναλαμβάνει το αίτημα της να αποτελέσει συμβουλευτικό-εποπτικό όργανο του Υπουργείου Πολιτισμού για όλα τα παραπάνω ζητήματα, με στόχο τον από κοινού εκπαιδευτικό ανασχεδιασμό συμπεριληπτικής προσέγγισης σπουδαστών δραματικών σχολών. Μόνο τότε η κατάργηση της λέξης θα έχει νόημα: Όταν τα ατομα με αναπηρία θα έχουν πραγματική πρόσβαση τόσο στο περιεχόμενο ενός καλλιτεχνικού έργου όσο στο περιεχόμενο των σπουδών για το Θέατρο.
